امر جامع: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} ==پانویس== {{پانویس}}))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
خط ۹: خط ۹:
*در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] [[اجماع]] نظر [[مردم]] در امور مهم [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] به معنای "توافق تقریباً همگانی اعضای آن درباره برخی قضایا یا موقعیت‌های خاص و ویژه که مستلزم [[تصمیم]] مشترک است"<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۸۱.</ref>، در تحکیم موضع [[مردم]] و [[نظام]] به‌خصوص در مقابل [[دشمنان]] و [[متجاوزان]] و کارآمدی و پیشبرد اهداف مورد نظر آنان نقش اساسی دارد<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۲۴.</ref>.
*در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] [[اجماع]] نظر [[مردم]] در امور مهم [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] به معنای "توافق تقریباً همگانی اعضای آن درباره برخی قضایا یا موقعیت‌های خاص و ویژه که مستلزم [[تصمیم]] مشترک است"<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۸۱.</ref>، در تحکیم موضع [[مردم]] و [[نظام]] به‌خصوص در مقابل [[دشمنان]] و [[متجاوزان]] و کارآمدی و پیشبرد اهداف مورد نظر آنان نقش اساسی دارد<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۲۴.</ref>.


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]

نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۴۹

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امر جامع (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

منابع

پانویس

  1. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۸.
  2. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۰۱.
  3. سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۵، ص۱۶۶.
  4. «و چون در کاری همگانی همراه او باشند تا از او اجازه نگیرند (به راهی دیگر) نمی‌روند» سوره نور، آیه ۶۲.
  5. علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۸۱.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۲۴.