طشت‌گذاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==')
خط ۷: خط ۷:
'''طشت‌گذاری''' [[مراسم]] سنّتی در [[عزاداری]] ایّام [[عاشورا]] که عمدتا در شهرستان [[اردبیل]] برگزار می‌‌شود و طشت‌های آب را در [[مساجد]] و حسینیّه‌‌ها می‌‌آورند و رمزی از "[[فرات]]" است. "... نشانه‌‌ها و مظاهری که نمایندۀ محیط خاصّ است، مثل وجود طشت آب و چند ساقۀ گیاه، به نشانۀ رودخانه و نخلستان..."<ref>فصلنامه هنر، شماره ۲، ص۱۶۳؛ مقاله «پژوهشی در تعزیه».</ref>. این نشان می‌‌دهد که در تعزیۀ [[عاشورا]]، استفاده از سمبل‌ها رواج داشته و دارد. در توضیح بیشتر این [[سنّت]] مرسوم در [[اردبیل]]، در مطبوعات نوشتند: "این [[مراسم]] از سه روز مانده به [[محرّم]] در [[مسجد]] جامع، [[مسجد]] اعظم و سپس در [[مساجد]] دیگر [[اجرا]] می‌‌شود. طشت‌ها را بالای سر‌ها می‌‌گیرند و [[مسجد]] را دور می‌‌زنند، سپس در داخل آنها آب می‌‌ریزند. [[مردم]] [[دست]] به طشت و آب آن می‌‌زنند و نوعی [[بیعت با امام]] [[حسین]]{{ع}} است و [[حمایت]] از [[عباس]]{{ع}}. آب طشت‌ها را [[مردم]] در شیشه‌هایی برای [[شفا]] و تبرّک بر می‌‌دارند.
'''طشت‌گذاری''' [[مراسم]] سنّتی در [[عزاداری]] ایّام [[عاشورا]] که عمدتا در شهرستان [[اردبیل]] برگزار می‌‌شود و طشت‌های آب را در [[مساجد]] و حسینیّه‌‌ها می‌‌آورند و رمزی از "[[فرات]]" است. "... نشانه‌‌ها و مظاهری که نمایندۀ محیط خاصّ است، مثل وجود طشت آب و چند ساقۀ گیاه، به نشانۀ رودخانه و نخلستان..."<ref>فصلنامه هنر، شماره ۲، ص۱۶۳؛ مقاله «پژوهشی در تعزیه».</ref>. این نشان می‌‌دهد که در تعزیۀ [[عاشورا]]، استفاده از سمبل‌ها رواج داشته و دارد. در توضیح بیشتر این [[سنّت]] مرسوم در [[اردبیل]]، در مطبوعات نوشتند: "این [[مراسم]] از سه روز مانده به [[محرّم]] در [[مسجد]] جامع، [[مسجد]] اعظم و سپس در [[مساجد]] دیگر [[اجرا]] می‌‌شود. طشت‌ها را بالای سر‌ها می‌‌گیرند و [[مسجد]] را دور می‌‌زنند، سپس در داخل آنها آب می‌‌ریزند. [[مردم]] [[دست]] به طشت و آب آن می‌‌زنند و نوعی [[بیعت با امام]] [[حسین]]{{ع}} است و [[حمایت]] از [[عباس]]{{ع}}. آب طشت‌ها را [[مردم]] در شیشه‌هایی برای [[شفا]] و تبرّک بر می‌‌دارند.
این [[سنّت]] از حادثۀ جوانمردانۀ آب دادن [[امام حسین]]{{ع}} به [[سپاه حرّ]] در روز ۲۷ ذی‌حجّه گرفته شده که آب مشک‌ها را در طشت‌ها ریختند و تمام [[لشکر]] [[حرّ]] و اسبان آنها را [[سیراب]] کردند. این [[سنّت]] سمبولیک، تأسّی از [[اقدام]] [[سالار شهیدان]] است"<ref>روزنامه «رسالت» (۷۲/۴/۳)، ص۵ گزارش «شوق کربلا».</ref>. به این [[مراسم]]، "طشت گردانی" هم می‌‌گویند<ref>گزارشی از این مراسم در اردبیل، در کیهان (۷۳/۴/۲)، ص۱۷ چاپ شده است.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۹۴.</ref>.
این [[سنّت]] از حادثۀ جوانمردانۀ آب دادن [[امام حسین]]{{ع}} به [[سپاه حرّ]] در روز ۲۷ ذی‌حجّه گرفته شده که آب مشک‌ها را در طشت‌ها ریختند و تمام [[لشکر]] [[حرّ]] و اسبان آنها را [[سیراب]] کردند. این [[سنّت]] سمبولیک، تأسّی از [[اقدام]] [[سالار شهیدان]] است"<ref>روزنامه «رسالت» (۷۲/۴/۳)، ص۵ گزارش «شوق کربلا».</ref>. به این [[مراسم]]، "طشت گردانی" هم می‌‌گویند<ref>گزارشی از این مراسم در اردبیل، در کیهان (۷۳/۴/۲)، ص۱۷ چاپ شده است.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۹۴.</ref>.
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۱۴

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام حسین (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

طشت‌گذاری مراسم سنّتی در عزاداری ایّام عاشورا که عمدتا در شهرستان اردبیل برگزار می‌‌شود و طشت‌های آب را در مساجد و حسینیّه‌‌ها می‌‌آورند و رمزی از "فرات" است. "... نشانه‌‌ها و مظاهری که نمایندۀ محیط خاصّ است، مثل وجود طشت آب و چند ساقۀ گیاه، به نشانۀ رودخانه و نخلستان..."[۱]. این نشان می‌‌دهد که در تعزیۀ عاشورا، استفاده از سمبل‌ها رواج داشته و دارد. در توضیح بیشتر این سنّت مرسوم در اردبیل، در مطبوعات نوشتند: "این مراسم از سه روز مانده به محرّم در مسجد جامع، مسجد اعظم و سپس در مساجد دیگر اجرا می‌‌شود. طشت‌ها را بالای سر‌ها می‌‌گیرند و مسجد را دور می‌‌زنند، سپس در داخل آنها آب می‌‌ریزند. مردم دست به طشت و آب آن می‌‌زنند و نوعی بیعت با امام حسین(ع) است و حمایت از عباس(ع). آب طشت‌ها را مردم در شیشه‌هایی برای شفا و تبرّک بر می‌‌دارند. این سنّت از حادثۀ جوانمردانۀ آب دادن امام حسین(ع) به سپاه حرّ در روز ۲۷ ذی‌حجّه گرفته شده که آب مشک‌ها را در طشت‌ها ریختند و تمام لشکر حرّ و اسبان آنها را سیراب کردند. این سنّت سمبولیک، تأسّی از اقدام سالار شهیدان است"[۲]. به این مراسم، "طشت گردانی" هم می‌‌گویند[۳][۴].

منابع

پانویس

  1. فصلنامه هنر، شماره ۲، ص۱۶۳؛ مقاله «پژوهشی در تعزیه».
  2. روزنامه «رسالت» (۷۲/۴/۳)، ص۵ گزارش «شوق کربلا».
  3. گزارشی از این مراسم در اردبیل، در کیهان (۷۳/۴/۲)، ص۱۷ چاپ شده است.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۹۴.