گزینش الهی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' {{علم معصوم}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">' به '{{علم معصوم}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> ') |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\<\/div\>\n\<div\sstyle\="padding\:\s0\.0em\s0em\s0\.0em\;"\> +</div>)) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[گزینش الهی در قرآن]] - [[گزینش الهی در فقه سیاسی]]</div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[گزینش الهی در قرآن]] - [[گزینش الهی در فقه سیاسی]]</div> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
نسخهٔ ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۱۹
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
اختیار: انتخاب و برگزیدن بهترین از هر چیزی و برتری دادن بر غیر[۱]. اصل آن «خَیْر» به معنای میل و تمایل[۲].
﴿وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا﴾[۳].
دو قید در معنای اختیار وجود دارد: «انتخاب» و «تفضیل»؛ لذا به معنای انتخاب اصلح و افضل به کار می‌رود[۴]. اختیار به معنای «اصطفاء» و «اجتباء» نیز هست؛ با این تفاوت که در اختیار (چون از ماده خیر است) بر فضیلت و انتخاب برتر تأکید است.
اختیار در قرآن کریم شامل انتخاب الهی و بشری می‌گردد؛ انتخاب الهی: ﴿وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى﴾[۵]؛ انتخاب بشری: ﴿وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا﴾[۶].[۷].
نصب الهی
مصداق‌های گزینش الهی
- گزینش الهی پیامبران
- گزینش الهی پیامبر خاتم
- گزینش الهی اهل بیت
- گزینش الهی اولی الامر (گزینش الهی امام)
- گزینش الهی اوصیای انبیا
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۷۵۲ و ج۴، ص۲۶۵.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۳۲.
- ↑ «و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۵۱.
- ↑ «و من تو را برگزیده‌ام پس به آنچه وحی می‌شود گوش فرا ده» سوره طه، آیه ۱۳.
- ↑ «و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۵۴.