وهب بن منبه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[وهب بن منبه]]''' است. "'''[[وهب بن منبه]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[وهب بن منبه]]''' است. "'''[[وهب بن منبه]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[وهب بن منبه در قرآن]] - [[وهب بن منبه در علوم قرآنی]]</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[وهب بن منبه در قرآن]]</div>


==مقدمه==
==مقدمه==

نسخهٔ ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۴

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث وهب بن منبه است. "وهب بن منبه" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابوعبدالله وهب بن منبه صنعانی. پدرش منبه از اهالی خراسان و از شهر هرات بود که کسرای ایران، او را اخراج کرد و به یمن فرستاد. [۱] وهب از دانشمندان بزرگ اهل‌کتاب در یمن بود که در سال ۳۴ هجری متولّد شد. وی مورّخ بود و از علوم اهل‌کتاب بهره فراوان داشت. [۲] نقل شده که وی حدود ۷۰ و چند کتاب از کتاب‌های پیشینیان را خوانده است. [۳]

در روایتی، او عبدالله بن سلام و کعب‌الاحبار را داناترین زمان خویش، و خود را داناتر از آن دو می‌دانست. [۴] وی در پیدایش و نشر اندیشه‌های خرافی نقش بسزایی داشت، به‌گونه‌ای که محمد رشید رضا او و کعب‌الاحبار را بدترین و ریاکارترین افراد در برابر مسلمانان دانسته و می‌نویسد: هیچ خرافه‌ای در کتاب‌های تفسیری و تاریخی درباره آفرینش موجودات، پیامبران، امّت‌های آنان و رستاخیز، به کتاب‌های تفسیر و تاریخ اسلامی راه نیافت، جز آنکه این دو در آن نقش داشتند. [۵] وی در سال ۱۱۰ یا ۱۱۶ هجری بر اثر ضربات یوسف بن عمر، والی یمن و عراق درگذشت[۶].[۷].[۸]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. تهذیب التهذیب، ج ۱۱، ص۱۴۸.
  2. تذکرة الحفاظ، ج ۱، ص۱۰۰ ـ ۱۰۱؛ الاعلام، ج ۸، ص۱۲۵.
  3. تهذیب التهذیب، ج ۱۱، ص۱۴۷.
  4. تذکرة الحفاظ، ج ۱، ص۱۰۱.
  5. اضواء علی‌السنة المحمدیه، ص۱۷۴.
  6. تهذیب‌التهذیب، ج ۱۱، ص۱۴۸؛ الاعلام، ج ۸، ص۱۲۶، ۲۴۳.
  7. معرفت، محمد هادی، مقاله «اسرائیلیات»، دائرة المعارف قرآن کریم ج۳، ج۳.
  8. معرفت، محمد هادی، مقاله «اسرائیلیات»، دائرة المعارف قرآن کریم ج۳، ج۳.