الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle">'''[[ادعای مهدویت| ادعای مهدویت]]'''</div>
<div class="boxTitle">'''[[رمضان|رمضان]]'''</div>
[[پرونده: 13681411.jpeg|بی‌قاب|150px|left|link= ادعای مهدویت]]
ماه رمضان، ماه نهم از ماه‌های قمری، یکی از ماه‌های بافضیلت و ماه [[رحمت]] و [[آمرزش]] است که روزه گرفتن در آن بر مسلمانان [[واجب]] شده است. در روایات از آن به عنوان "[[شهر الله]]" یعنی ماه [[خدا]] یاد شده است. یکی از شب‌های بسیار مهم در این ماه، "شب قدر" است که بهتر از هزار ماه است و [[قرآن]] نیز در این شب نازل شده است. در نوزدهمین روز این ماه حضرت علی{{ع}} ضربت خورده و در روز بیست و یکم به [[شهادت]] رسیدند.
"[[مهدویت]]" و آموزه‌های آن، موضوعی است که سابقه‌ای بس طولانی در [[اسلام]] دارد و [[رسول خدا]] {{صل}} در فرمایشات خود به آن اشاره نموده و [[ائمه]] {{ع}} نیز همواره به آن ‌‌پرداخته‌اند. از طرفی [[مسلمانان]] ـ به خصوص [[شیعیان]] ـ به این امر بنیادین [[اعتقاد]] [[راسخ]] دارند و آن را یکی از باورهای اصولی و اصیل خویش برمی‌شمرند که در [[قلوب]] توده‌های [[مردم]] [[رسوخ]] کرده و لذا چشم [[طمع]] افراد سودجو و [[منحرف]]، بیشتر متوجه آن شده و درصدد سوءاستفاده برآمده‌اند. از این رو در اعصار مختلف کسانی در قالب ادعاهای مختلف به [[دروغ]] خود را [[مهدی]] [[آخرالزمان]] ‌‌نامیده و برخی نیز با [[ادعای نیابت]] یا باب رابطۀ حضرت بودن، باعث [[گمراهی]] گروهی ‌‌شدند.


به جهت [[استواری]] این واقعیت [[عقیدتی]] ـ [[دینی]]، تا هنگامی که [[مهدی موعود]] [[قیام]] نکرده است، با [[مدعیان دروغین]] روبه‌رو می‌شویم که هر روز به شکلی و در میان هر قومی به اسمی با انگیزه‌های جاه‌طلبانه، وسوسۀ [[قدرت]]، [[شهرت]] و [[دنیاطلبی]] و... به [[دروغ]] ادعای مهدویت نموده ‌اند!! ادعاهای افرادِ مدعی [[مهدویت]] به صورت‌های متفاوتی ارائه شده است:
رمضان تنها ماهی است که در قرآن به [[صراحت]] نام آن آمده است و به [[سبب نزول]] قرآن و [[وجوب]] [[روزه‌داری]] در آن از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است، تا جایی که [[شب قدر]] آن معادل هزار ماه دانسته شده است: {{متن قرآن|لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ}}. قرآن در تنها یادکرد صریح از ماه رمضان، پس از بیان وجوب روزه و برخی [[احکام]] آن، از ماه رمضان به عنوان ماه [[نزول قرآن]] برای [[هدایت]] [[انسان‌ها]] به بزرگی یاد شده و به روزه در آن [[فرمان]] می‌دهد: {{متن قرآن|شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ ...}}.


# '''[[مهدویت]]:''' بعضی از این [[دروغگویان]] مدعی [[مهدویت]] شده‌ و خود را «[[مهدی]]» می‌دانستند و به‌دنبال آن، فرقه‌ای [[انحرافی]] را بنیان نهاده‌‌اند که بسیاری از آنها با پشتیبانی [[استعمار]] به وجود آمده است.
در باب فضیلت این ماه در حدیثی از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} آمده که ایشان فرموده است: «ای [[مردم]]! شما در ماه رمضان به میهمانی [[خدا]] [[دعوت]] شده و مورد [[لطف]] او قرار گرفته‌اید. در این ماه، نَفَس‌های شما [[تسبیح]]، خوابتان [[عبادت]]، عملتان مقبول و دعایتان [[مستجاب]] است...».
# '''[[نیابت خاصه]]، [[وکالت]]، [[بابیت]]:''' افرادی به [[دروغ]] ادعا کرده‌اند که با آن حضرت ارتباط خاص دارند یا از سوی آن بزرگوار به مقام [[نیابت خاص]] رسیده‌اند که هر موقع بخواهند می‌توانند [[امام]] را ببینند، [[مشکلات]] به واسطۀ آنان حل می‌شود، آنها واسطه و باب میان [[مردم]] و [[امام]] هستند، پیامی را از [[امام]] آورده‌اند یا پیامی را برای [[امام]] می‌برند. این ادعا در حالی است که [[امام مهدی]]{{ع}} در آخرین نامۀ خود به [[نایب چهارم]]، تصریح کردند: «تو تا شش روز دیگر از [[دنیا خواهی]] رفت. کارهایت را سامان ده و درباره [[جانشینی]] از خود، به هیچ کس [[وصیت]] نکن که [[غیبت]] کامل فرارسیده است... و در [[آینده]] بعضی از [[شیعیان]] من [[ادعای مشاهده]] (و ارتباط با من) می‌کنند. [[آگاه]] باشید که هر کس قبل از [[خروج سفیانی]] و صیحۀ (آسمانی) [[ادعای مشاهده]] داشته باشد، [[دروغگو]] است».
# '''[[نیابت عامه]]:''' در این نوع از [[نیابت]]، عده‌ای خود را به جای علمای ربانی، مراجع عظام تقلید و [[فقها]] و... معرفی می‌کنند.


برخی پیامدهای چنین ادعاهایی عبارت است از: [[گمراهی]] [[مردم]]؛ دوری از مسیر [[اهل بیت]]{{ع}}؛ به [[بازی]] گرفته شدن [[دین]]؛ [[اختلافات]] [[دینی]]، در اثر متابعت از فرقه‌های انحرافی؛ پراکندگی افراد و عدم [[وحدت]] در سایه [[رهبری]] واحد؛ شکست‌پذیر بودن در مقابل [[دشمن]].
روزه یکی از فروع دین اسلام و از مهم‌ترین مصادیق عبادت‌ها و [[واجبات]] است. برای روزه‌داری، آثاری مانند: تقویت [[تقوا]]، [[پرهیزگاری]]؛ [[پیشگیری]] از [[عذاب‌های دنیوی]] و [[اخروی]]؛ جلوگیری از [[نفوذ]] [[شیطان]] و [[سلامت جسم]] بیان شده است. مهم‌ترین امتیاز ماه رمضان، توجه بیشتر [[مؤمنان]] به [[قرآن کریم]] است.


<div class="readmoreButton">[[ادعای مهدویت|'''ادامه''']]</div>
در آخرین سال از [[غیبت حضرت مهدی]]{{ع}}، در این ماه رویدادهای عجیبی اتفاق خواهد افتاد. [[امام صادق]]{{ع}} به [[ابوبصیر]] فرمود: ای [[ابومحمد]]! پیش از [[قیام]] [[حضرت قائم]]{{ع}} قطعاً پنج نشانه ظاهر خواهد شد، [[ندایی آسمانی]] که در ماه رمضان شنیده می‌‌شود، [[قیام سفیانی]]، [[قیام خراسانی]]، [[کشته شدن نفس زکیه]] و فرورفتن [[لشکر سفیانی]] به [[زمین]] در [[سرزمین بیداء]].
 
<div class="readmoreButton">[[رمضان|'''ادامه''']]</div>

نسخهٔ ‏۴ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۵۲

ماه رمضان، ماه نهم از ماه‌های قمری، یکی از ماه‌های بافضیلت و ماه رحمت و آمرزش است که روزه گرفتن در آن بر مسلمانان واجب شده است. در روایات از آن به عنوان "شهر الله" یعنی ماه خدا یاد شده است. یکی از شب‌های بسیار مهم در این ماه، "شب قدر" است که بهتر از هزار ماه است و قرآن نیز در این شب نازل شده است. در نوزدهمین روز این ماه حضرت علی(ع) ضربت خورده و در روز بیست و یکم به شهادت رسیدند.

رمضان تنها ماهی است که در قرآن به صراحت نام آن آمده است و به سبب نزول قرآن و وجوب روزه‌داری در آن از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است، تا جایی که شب قدر آن معادل هزار ماه دانسته شده است: ﴿لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ. قرآن در تنها یادکرد صریح از ماه رمضان، پس از بیان وجوب روزه و برخی احکام آن، از ماه رمضان به عنوان ماه نزول قرآن برای هدایت انسان‌ها به بزرگی یاد شده و به روزه در آن فرمان می‌دهد: ﴿شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ ....

در باب فضیلت این ماه در حدیثی از پیامبر اکرم(ص) آمده که ایشان فرموده است: «ای مردم! شما در ماه رمضان به میهمانی خدا دعوت شده و مورد لطف او قرار گرفته‌اید. در این ماه، نَفَس‌های شما تسبیح، خوابتان عبادت، عملتان مقبول و دعایتان مستجاب است...».

روزه یکی از فروع دین اسلام و از مهم‌ترین مصادیق عبادت‌ها و واجبات است. برای روزه‌داری، آثاری مانند: تقویت تقوا، پرهیزگاری؛ پیشگیری از عذاب‌های دنیوی و اخروی؛ جلوگیری از نفوذ شیطان و سلامت جسم بیان شده است. مهم‌ترین امتیاز ماه رمضان، توجه بیشتر مؤمنان به قرآن کریم است.

در آخرین سال از غیبت حضرت مهدی(ع)، در این ماه رویدادهای عجیبی اتفاق خواهد افتاد. امام صادق(ع) به ابوبصیر فرمود: ای ابومحمد! پیش از قیام حضرت قائم(ع) قطعاً پنج نشانه ظاهر خواهد شد، ندایی آسمانی که در ماه رمضان شنیده می‌‌شود، قیام سفیانی، قیام خراسانی، کشته شدن نفس زکیه و فرورفتن لشکر سفیانی به زمین در سرزمین بیداء.