جهاد در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
|||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
“جهاد” در لغت به معنای [[مشقت]] یا وسع و [[طاقت]] است. در اصطلاح [[شرعی]] نیز به معنای بذل نفس و [[مال]] خود در [[راه]] اعتلای [[دین اسلام]] و [[اقامه شعائر]] [[ایمان]] است<ref>{{عربی|و شرعا... فهو بذل النفس و المال لإعلاء كلمة الإسلام و إقامة شعائر الإيمان}} (سیوری حلی، کنزالعرفان فی فقه القرآن، ج۱، ص۳۴۰).</ref>. [[جهاد]] یکی از مفاهیمی است که هرچند [[قبل از ظهور اسلام]] نیز وجود داشته است، دین اسلام آن را به معنای جدیدی به کار برد و در نتیجه آن را به مفهومی [[دینی]] تبدیل کرد<ref>به این نوع مفاهیم، حقایق شرعی می‌گویند.</ref>.<ref>[[اصغرآقا مهدوی|مهدوی]] و [[سید محمد صادق کاظمی|کاظمی]]، [[کلیات فقه سیاسی (کتاب)|کلیات فقه سیاسی]]، ص ۱۱۰.</ref> | *“جهاد” در لغت به معنای [[مشقت]] یا وسع و [[طاقت]] است. در اصطلاح [[شرعی]] نیز به معنای بذل نفس و [[مال]] خود در [[راه]] اعتلای [[دین اسلام]] و [[اقامه شعائر]] [[ایمان]] است<ref>{{عربی|و شرعا... فهو بذل النفس و المال لإعلاء كلمة الإسلام و إقامة شعائر الإيمان}} (سیوری حلی، کنزالعرفان فی فقه القرآن، ج۱، ص۳۴۰).</ref>. [[جهاد]] یکی از مفاهیمی است که هرچند [[قبل از ظهور اسلام]] نیز وجود داشته است، دین اسلام آن را به معنای جدیدی به کار برد و در نتیجه آن را به مفهومی [[دینی]] تبدیل کرد<ref>به این نوع مفاهیم، حقایق شرعی می‌گویند.</ref>.<ref>[[اصغرآقا مهدوی|مهدوی]] و [[سید محمد صادق کاظمی|کاظمی]]، [[کلیات فقه سیاسی (کتاب)|کلیات فقه سیاسی]]، ص ۱۱۰.</ref> | ||
*[[جهاد]]، در لغت، از جهد و به معنای [[مشقت]] و نهایت [[کوشش]] آمده است. معنای رایج آن، [[جنگ]] و [[پیکار]] با [[دشمن]] در میدان [[کارزار]] است. این واژه بر همه [[جنگ‌ها]] - اعم از آن‌که [[هدف]] آنها [[مشروع]] و [[عقلانی]] باشد، یا هجومی و یا [[دفاعی]] - اطلاق می‌شود<ref>ر.ک: ابن منظور، لسان العرب، ج۳، ص۱۳۳؛ جوهری، اسماعیل، الصحاح، ج۲، ص۴۶۰.</ref>. اما «جهاد» یک واژه [[دینی]] و [[مقدس]] است و به [[جنگی]] اطلاق می‌شود که برای [[دفاع از دین]] [[الهی]] و [[نجات]] [[بندگان]] [[مستضعف]] [[خداوند]] انجام گیرد.<ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[جهاد (مقاله)| مقاله «جهاد»]]، [[دانشنامه امام علی ج۶ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۶]]، ص ۴۱۵.</ref> | *[[جهاد]]، در لغت، از جهد و به معنای [[مشقت]] و نهایت [[کوشش]] آمده است. معنای رایج آن، [[جنگ]] و [[پیکار]] با [[دشمن]] در میدان [[کارزار]] است. این واژه بر همه [[جنگ‌ها]] - اعم از آن‌که [[هدف]] آنها [[مشروع]] و [[عقلانی]] باشد، یا هجومی و یا [[دفاعی]] - اطلاق می‌شود<ref>ر.ک: ابن منظور، لسان العرب، ج۳، ص۱۳۳؛ جوهری، اسماعیل، الصحاح، ج۲، ص۴۶۰.</ref>. اما «جهاد» یک واژه [[دینی]] و [[مقدس]] است و به [[جنگی]] اطلاق می‌شود که برای [[دفاع از دین]] [[الهی]] و [[نجات]] [[بندگان]] [[مستضعف]] [[خداوند]] انجام گیرد.<ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[جهاد (مقاله)| مقاله «جهاد»]]، [[دانشنامه امام علی ج۶ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۶]]، ص ۴۱۵.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۳ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۲
جهاد در لغت - جهاد در قرآن - جهاد در حدیث - جهاد در نهج البلاغه - جهاد در کلام اسلامی - جهاد در معارف دعا و زیارات - جهاد در فقه اسلامی - جهاد در فقه سیاسی - جهاد در معارف و سیره حسینی - جهاد در معارف دعا و زیارات - جهاد در معارف و سیره سجادی - جهاد در معارف و سیره فاطمی - جهاد در جامعه‌شناسی اسلامی - جهاد از دیدگاه اهل سنت
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل جهاد (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- “جهاد” در لغت به معنای مشقت یا وسع و طاقت است. در اصطلاح شرعی نیز به معنای بذل نفس و مال خود در راه اعتلای دین اسلام و اقامه شعائر ایمان است[۱]. جهاد یکی از مفاهیمی است که هرچند قبل از ظهور اسلام نیز وجود داشته است، دین اسلام آن را به معنای جدیدی به کار برد و در نتیجه آن را به مفهومی دینی تبدیل کرد[۲].[۳]
- جهاد، در لغت، از جهد و به معنای مشقت و نهایت کوشش آمده است. معنای رایج آن، جنگ و پیکار با دشمن در میدان کارزار است. این واژه بر همه جنگ‌ها - اعم از آن‌که هدف آنها مشروع و عقلانی باشد، یا هجومی و یا دفاعی - اطلاق می‌شود[۴]. اما «جهاد» یک واژه دینی و مقدس است و به جنگی اطلاق می‌شود که برای دفاع از دین الهی و نجات بندگان مستضعف خداوند انجام گیرد.[۵]
پرسش مستقیم
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ و شرعا... فهو بذل النفس و المال لإعلاء كلمة الإسلام و إقامة شعائر الإيمان (سیوری حلی، کنزالعرفان فی فقه القرآن، ج۱، ص۳۴۰).
- ↑ به این نوع مفاهیم، حقایق شرعی می‌گویند.
- ↑ مهدوی و کاظمی، کلیات فقه سیاسی، ص ۱۱۰.
- ↑ ر.ک: ابن منظور، لسان العرب، ج۳، ص۱۳۳؛ جوهری، اسماعیل، الصحاح، ج۲، ص۴۶۰.
- ↑ قدردان قراملکی، محمد حسن، مقاله «جهاد»، دانشنامه امام علی ج۶، ص ۴۱۵.