ابراهیم بن محمد همدانی در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود') |
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = ابراهیم بن محمد همدانی | |||
| عنوان مدخل = ابراهیم بن محمد همدانی | |||
| مداخل مرتبط = [[ابراهیم بن محمد همدانی در تراجم و رجال]] - [[ابراهیم بن محمد همدانی در تاریخ اسلامی]] - [[ابراهیم بن محمد همدانی در معارف و سیره رضوی]] - [[ابراهیم بن محمد همدانی در معارف مهدویت]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۲
مقدمه
ابراهیم بن محمد همدانی از وکلای ناحیه مقدسه و از خواص صحابه ائمه اطهار(ع) است. در اواخر قرن دوم و اوائل قرن سوم میزیست. در موارد متعددی که نام او نقل شده است، همهجا وی را مردی موثق خواندهاند. همچنین فرزندان و احفاد وی علی بن ابراهیم، محمد بن ابراهیم، محمد بن علی بن ابراهیم و قاسم بن محمد بن علی بن ابراهیم، همه از خواص اصحاب ائمه(ع) و وکلای ناحیه مقدسه بودهاند. نسبت او به شهر همدان در ایران است؛ نه «همدان» که نام قبیلهای است در یمن و جنوب عربستان[۱]. وی چهل مرتبه به حج مشرف شده است. با امام رضا، امام جواد، امام هادی و امام عسکری(ع) همعصر بوده و از طرف امام جواد(ع) وکالت داشته و در یکی از نامههای امام جواد(ع) به او آمده است: «به دوستانم در همدان نامه نوشتم و در آن نامه به آنان دستور دادم که از تو پیروی کنند و به آنها تذکر دادم که جز تو من نمایندهای در همدان ندارم». بدون اینکه از امام عصر(ع) درباره او سؤالی بشود، توقیعی در وثاقت و مورد اطمینان بودن او صادر شده است، و این بدان جهت بوده است که وی از بزرگان شیعه بوده که در مدح بیشتر آنها از سوی ائمه اطهار(ع) مطالبی صادر شده است[۲][۳].
منابع
پانویس
- ↑ معارف و معاریف، ج ۱، ص۱۹۲.
- ↑ آخرین امید، داوود الهامی، ص۱۲۰.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴.