جوانمردی در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
|||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
'''جوانمردی''' یا '''[[فتوت]]'''، [[آیین مردانگی]] و [[عیّاری]]. [[فتوّت]] و [[مردانگی]] گرچه یک واژۀ [[دینی]] و [[اخلاقی]] است و از نشانه‌های آن، [[ایمان]] به [[خدا]]، [[جهاد]]، کمک به [[مظلوم]]، [[یاری]] [[مستمندان]]، [[ایثار]] و [[وارستگی]] از پلیدی‌هاست، امّا اصطلاحا جوانمردان به طیفی از پهلوانان، شجاعان و عیّاران گفته می‌شود که صفت [[مردانگی]] و [[ایثار]] دارند و حامی محرومان و مظلومانند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۵۲.</ref>. | '''جوانمردی''' یا '''[[فتوت]]'''، [[آیین مردانگی]] و [[عیّاری]]. [[فتوّت]] و [[مردانگی]] گرچه یک واژۀ [[دینی]] و [[اخلاقی]] است و از نشانه‌های آن، [[ایمان]] به [[خدا]]، [[جهاد]]، کمک به [[مظلوم]]، [[یاری]] [[مستمندان]]، [[ایثار]] و [[وارستگی]] از پلیدی‌هاست، امّا اصطلاحا جوانمردان به طیفی از پهلوانان، شجاعان و عیّاران گفته می‌شود که صفت [[مردانگی]] و [[ایثار]] دارند و حامی محرومان و مظلومانند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۵۲.</ref>. | ||
==[[ | ==[[جوانمردی امام علی]]== | ||
در طول [[تاریخ]] نمی‌توان برای [[جوانمردی]] و [[آمرزش|گذشت]] [[امام علی]]{{ع}} نظیری سراغ داشت نمونه‌های جوانمردی در [[زندگی]] وی قابل شمارش نیست. از آن جمله: | در طول [[تاریخ]] نمی‌توان برای [[جوانمردی]] و [[آمرزش|گذشت]] [[امام علی]]{{ع}} نظیری سراغ داشت نمونه‌های جوانمردی در [[زندگی]] وی قابل شمارش نیست. از آن جمله: | ||
به [[سربازان]] خود [[فرمان]] داد: مبادا در میدان [[جنگ]] - از سر [[خشم]] و [[ناراحتی]] - [[دشمنی]] فراری را به [[قتل]] برسانند و نیز آنان را از برگرفتن [[لباس]] و [[پوشاک]] افراد منع کرد و اجازه نداد [[مالی]] را به ناحق از کسی بستانند و آن‌گاه که بر سر سخت‌ترین [[دشمنان]] خود که برای نابودی‌اش دقیقه شماری می‌کردند، [[پیروز]] شد، آنها را مورد [[عفو]] قرار داد و در حقشان [[نیکی]] و [[احسان]] نمود و به یارانش اجازه تعقیب و [[آزار]] و [[اذیت]] آنان را نداد در صورتی که یارانش بر آن کار [[قدرت]] کافی داشتند<ref>البدایة و النهایة، ج۷، ص۲۷۶.</ref><ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۲ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۲]] ص۴۳.</ref>. | به [[سربازان]] خود [[فرمان]] داد: مبادا در میدان [[جنگ]] - از سر [[خشم]] و [[ناراحتی]] - [[دشمنی]] فراری را به [[قتل]] برسانند و نیز آنان را از برگرفتن [[لباس]] و [[پوشاک]] افراد منع کرد و اجازه نداد [[مالی]] را به ناحق از کسی بستانند و آن‌گاه که بر سر سخت‌ترین [[دشمنان]] خود که برای نابودی‌اش دقیقه شماری می‌کردند، [[پیروز]] شد، آنها را مورد [[عفو]] قرار داد و در حقشان [[نیکی]] و [[احسان]] نمود و به یارانش اجازه تعقیب و [[آزار]] و [[اذیت]] آنان را نداد در صورتی که یارانش بر آن کار [[قدرت]] کافی داشتند<ref>البدایة و النهایة، ج۷، ص۲۷۶.</ref><ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۲ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۲]] ص۴۳.</ref>. | ||
نسخهٔ ۱۵ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۴۶
این مدخل زیرشاخهٔ بحث جوانمردی است. جوانمردی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: جوانمردی در نهج البلاغه - جوانمردی در معارف و سیره نبوی - جوانمردی در معارف و سیره علوی - جوانمردی در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط نداردجوانمردی یا فتوت، آیین مردانگی و عیّاری. فتوّت و مردانگی گرچه یک واژۀ دینی و اخلاقی است و از نشانه‌های آن، ایمان به خدا، جهاد، کمک به مظلوم، یاری مستمندان، ایثار و وارستگی از پلیدی‌هاست، امّا اصطلاحا جوانمردان به طیفی از پهلوانان، شجاعان و عیّاران گفته می‌شود که صفت مردانگی و ایثار دارند و حامی محرومان و مظلومانند[۱].
جوانمردی امام علی
در طول تاریخ نمی‌توان برای جوانمردی و گذشت امام علی(ع) نظیری سراغ داشت نمونه‌های جوانمردی در زندگی وی قابل شمارش نیست. از آن جمله: به سربازان خود فرمان داد: مبادا در میدان جنگ - از سر خشم و ناراحتی - دشمنی فراری را به قتل برسانند و نیز آنان را از برگرفتن لباس و پوشاک افراد منع کرد و اجازه نداد مالی را به ناحق از کسی بستانند و آن‌گاه که بر سر سخت‌ترین دشمنان خود که برای نابودی‌اش دقیقه شماری می‌کردند، پیروز شد، آنها را مورد عفو قرار داد و در حقشان نیکی و احسان نمود و به یارانش اجازه تعقیب و آزار و اذیت آنان را نداد در صورتی که یارانش بر آن کار قدرت کافی داشتند[۲][۳].
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۴۵۲.
- ↑ البدایة و النهایة، ج۷، ص۲۷۶.
- ↑ حکیم، سید منذر، پیشوایان هدایت ج۲ ص۴۳.