مسلم بن عبدالله ضبابی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '{{قاتلان امام حسین}}' به 'رده:قاتلان امام حسین')
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[مسلم بن عبدالله ضبابی در تاریخ اسلامی]] - [[مسلم بن عبدالله ضبابی در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[مسلم بن عبدالله ضبابی در تاریخ اسلامی]] - [[مسلم بن عبدالله ضبابی در معارف و سیره حسینی]]</div>


'''مسلم‌ بن عبدالله ضبابی'''، یکی از [[سربازان]] [[عمر بن سعد]] بود که در [[کربلا]] حضور داشت.  
'''مسلم‌ بن عبدالله ضبابی'''، یکی از [[سربازان]] [[عمر بن سعد]] بود که در [[کربلا]] حضور داشت.  

نسخهٔ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۱۵

مسلم‌ بن عبدالله ضبابی، یکی از سربازان عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.

مقدمه

بنا به نقل کتب تاریخ و مقتل، او جزء قاتلان مسلم بن عوسجه بود که به همراه عبدالرحمان بن ابی خشکاره بجلی و مسلم بن عبدالله ضبابی و بنا به قولی عمرو بن حجاج زبیدی در قتل مسلم بن عوسجه شرکت کرد.[۱]

شبث بن ربعی، او و دیگر افراد سپاه کوفه را به دلیل شادی و شعف پس از کشتن مسلم بن عوسجه سرزنش کرد.[۲] نام او به عنوان یکی از قاتلان مسلم بن عوسجه در زیارت ناحیه مقدسه آمده و مورد لعنت قرار گرفته است.

پس از واقعه کربلا و تا قیام مختار ثقفی در کوفه می‌زیست.

در زمان حکومت زبیریان بر کوفه، به آنان پیوست و در نبردی که بین نیروهای ابن مطیع عامل عبدالله بن زبیر در کوفه و نیروهای مختار صورت گرفت، او در کنار نیروهای ابن مطیع جنگید. پس از شکست زبیریان، وی جزو اشرافی بود که به مختار پیوست. سپس در شورش بر علیه سپاه مختار شرکت کرد. مختار وی و دیگر امرای اموی را در جنگ جَبّانة السَبیع شکست داد.[۳] پس از آن به همراه چند تن از قاتلین کربلا از کوفه گریخت. مختار جمعی را به همراه غلام خود زِربی در پی آنان فرستاد. چون نزدیک شدند، شمر بن ذی الجوشن با حیله‌ای زربی را کشت. مسلم بن عبدالله ضبابی به همراه شمر بن ذی الجوشن و چند تن دیگر فرار کردند.[۴]

یاران مختار به آنان رسیدند و شمر بن ذی الجوشن را کشتند و مسلم بن عبدالله ضبابی را هم دستگیر کردند. آنگاه به دستور مختار او را تیرباران نمودند.[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۶، ص۴۰۰؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۵، ص۴۳۶؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری، ج۴، ص۶۸.
  2. الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۳۶.
  3. انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۵۸-۵۹؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۶، ص۲۹،۱۸.
  4. انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۶، ص۶۵؛ الاخبار الطوال، دینوری، ابوحنیفه احمد بن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی، ص۳۰۱-۳۰۲؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۶، ص۵۲.
  5. محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۳۳-۲۳۴.