لعنت و برائت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>این\sمدخل\sاز\sچند\sمنظر\sمتفاوت\،\sبررسی\sمی‌شود\:<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\...) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۲: | ||
در [[حادثۀ کربلا]]، کسانی در [[قتل]] [[دست]] داشتند، کسانی هم راضیان، ساکتان، [[هتک حرمت]] کنندگان، [[زمینه‌سازان]]، [[فرمانبرداران]] بوده‌اند و همه [[ملعون]] و مطرودند، و نیز آنان که [[حسین بن علی]]{{ع}} را [[خوار]] کردند و ندایش را شنیدند و پاسخ ندادند. در فراز دیگری پایه‌گذاران [[ظلم به اهل بیت]]، کنارزنندگان [[اهل بیت]] از [[جایگاه]] اصلی‌شان، [[قاتلان اهل بیت]]، [[زمینه‌سازان]] آن [[قتل]]، [[پیروان]] و هواداران [[قاتلان]]، [[لعنت]] شده‌اند: {{متن حدیث|اسْرَجَتْ وَ الْجَمَتْ وَ تَهَيَّأَتْ}}. در زیارتی، [[لعن]] بر ظالمین [[آل محمد]]، [[لعن]] بر ارواحشان، دیارشان و قبورشان شده است: {{متن حدیث|وَ الْعَنْ أَرْوَاحَهُمْ وَ دِيَارَهُمْ وَ قُبُورَهُمْ}}<ref>زیارت عاشورای غیر معروفه، مفاتیح الجنان</ref>. | در [[حادثۀ کربلا]]، کسانی در [[قتل]] [[دست]] داشتند، کسانی هم راضیان، ساکتان، [[هتک حرمت]] کنندگان، [[زمینه‌سازان]]، [[فرمانبرداران]] بوده‌اند و همه [[ملعون]] و مطرودند، و نیز آنان که [[حسین بن علی]]{{ع}} را [[خوار]] کردند و ندایش را شنیدند و پاسخ ندادند. در فراز دیگری پایه‌گذاران [[ظلم به اهل بیت]]، کنارزنندگان [[اهل بیت]] از [[جایگاه]] اصلی‌شان، [[قاتلان اهل بیت]]، [[زمینه‌سازان]] آن [[قتل]]، [[پیروان]] و هواداران [[قاتلان]]، [[لعنت]] شده‌اند: {{متن حدیث|اسْرَجَتْ وَ الْجَمَتْ وَ تَهَيَّأَتْ}}. در زیارتی، [[لعن]] بر ظالمین [[آل محمد]]، [[لعن]] بر ارواحشان، دیارشان و قبورشان شده است: {{متن حدیث|وَ الْعَنْ أَرْوَاحَهُمْ وَ دِيَارَهُمْ وَ قُبُورَهُمْ}}<ref>زیارت عاشورای غیر معروفه، مفاتیح الجنان</ref>. | ||
[[موالات]] با [[حسین]] و [[برائت]] از [[ظالمان]] به او، پایۀ [[تقرّب]] به [[خدا]] و [[رسول]] و [[امیر المؤمنین]] و [[فاطمه]] و [[حسن]] و [[حسین]]{{عم}} است: {{متن حدیث|يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ وَ إِلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ إِلَى الْحَسَنِ وَ إِلَيْكَ بِمُوَالاتِكَ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِمَّنْ أَسَّسَ أَسَاسَ ذَلِكَ...}}<ref>زیارت عاشورا، از جمله ر.ک: صلوات خاص امام حسن و امام حسین{{ع}}؛ بحار الأنوار، ج۹۱، ص۵.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۲۳.</ref>. | [[موالات]] با [[حسین]] و [[برائت]] از [[ظالمان]] به او، پایۀ [[تقرّب]] به [[خدا]] و [[رسول]] و [[امیر المؤمنین]] و [[فاطمه]] و [[حسن]] و [[حسین]]{{عم}} است: {{متن حدیث|يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ وَ إِلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ إِلَى الْحَسَنِ وَ إِلَيْكَ بِمُوَالاتِكَ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِمَّنْ أَسَّسَ أَسَاسَ ذَلِكَ...}}<ref>زیارت عاشورا، از جمله ر.ک: صلوات خاص امام حسن و امام حسین{{ع}}؛ بحار الأنوار، ج۹۱، ص۵.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۲۳.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۴
لعنت و برائت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: لعنت و برائت در حدیث - لعنت و برائت در تاریخ اسلامی - لعنت و برائت در معارف و سیره حسینی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
اسلام، دین تولّی و تبرّی است، در کنار محبت و دوستی با خاندان پیامبر و مودّت نسبت به آنان و سلام و درود، در زیارتنامه‌ها نسبت به اولیاء خدا، عنصر برائت و بیزاری و نفرت و نفرین نسبت به ظالمان و دشمنان حق است. بی تفاوت نبودن در برابر جنایتکاران و همسویی با رسول خدا، ایجاب می‌کند که یک شیعۀ عاشورایی نسبت به ستمگران، بغض و عداوت و تبرّی داشته باشد و کسانی را که قرآن لعن کرده است، مورد لعن قرار دهد. لعن، نشان اوج تنفّر و انزجار از چهره‌های ملعون است. در لعنت‌ها و برائت‌هایی که در زیارت‌نامۀ شهدا و ائمّه آمده، با بیان زشتی‌ها، فسادها، تحریف‌ها، ستم‌ها، گردنکشی‌ها، صف آرایی در مقابل جناح حق، نپذیرفتن طاعت ائمّه و مخالفت با رهبران الهی آمیخته است و لعن آنان، طرد نمایندگان این خطّ در همیشه و همه جای تاریخ است.
در حادثۀ کربلا، کسانی در قتل دست داشتند، کسانی هم راضیان، ساکتان، هتک حرمت کنندگان، زمینه‌سازان، فرمانبرداران بوده‌اند و همه ملعون و مطرودند، و نیز آنان که حسین بن علی(ع) را خوار کردند و ندایش را شنیدند و پاسخ ندادند. در فراز دیگری پایه‌گذاران ظلم به اهل بیت، کنارزنندگان اهل بیت از جایگاه اصلی‌شان، قاتلان اهل بیت، زمینه‌سازان آن قتل، پیروان و هواداران قاتلان، لعنت شده‌اند: «اسْرَجَتْ وَ الْجَمَتْ وَ تَهَيَّأَتْ». در زیارتی، لعن بر ظالمین آل محمد، لعن بر ارواحشان، دیارشان و قبورشان شده است: «وَ الْعَنْ أَرْوَاحَهُمْ وَ دِيَارَهُمْ وَ قُبُورَهُمْ»[۱]. موالات با حسین و برائت از ظالمان به او، پایۀ تقرّب به خدا و رسول و امیر المؤمنین و فاطمه و حسن و حسین(ع) است: «يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ وَ إِلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ إِلَى الْحَسَنِ وَ إِلَيْكَ بِمُوَالاتِكَ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِمَّنْ أَسَّسَ أَسَاسَ ذَلِكَ...»[۲][۳].
منابع
پانویس
- ↑ زیارت عاشورای غیر معروفه، مفاتیح الجنان
- ↑ زیارت عاشورا، از جمله ر.ک: صلوات خاص امام حسن و امام حسین(ع)؛ بحار الأنوار، ج۹۱، ص۵.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۲۳.