امنیت اجتماعی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = امنیت | | موضوع مرتبط = امنیت | ||
خط ۱۴: | خط ۱۳: | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
* [[برقراری نظم و امنیت]] | * [[برقراری نظم و امنیت]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:امنیت]] | [[رده:امنیت]] | ||
[[رده:امنیت اجتماعی]] | [[رده:امنیت اجتماعی]] | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۵۱
مقدمه
یکی از کارویژهها و اهداف بسیار مهمی که دین اسلام بر عهده حکومت قرار داده است، تأمین و تحقق امنیت در جامعه است. جامعه سالم، پویا و کارآمد برای توانایی جهت ادامه مسیر رشد و بالندگی خود نیازمند و محتاج امنیت است که در فلسفه سیاسی از این نوع امنیت به «امنیت اجتماعی» تعبیر میشود. حاکمیت نظم و اجتماع در جامعه، برخورد با متجاوزان به حریم عمومی و خصوصی افراد، مقابله با افراد شرور و مزاحم و تحقق محیطی امن، ایمن، آرام و خالی از هرگونه شرارت و ناامنی از جمله علائم و ویژگیهای وجود امنیت اجتماعی در هر جامعه است. بر همین اساس، امنیت اجتماعی از دو جنبه باید مورد ملاحظه قرار گیرد. اولاً، امنیت در همه ابعاد جامعه ایجاد شود و ثانیاً، همه آحاد مردم با هر گرایش و سلیقه سیاسی، قومی، مذهبی از امنیت اجتماعی برخوردار باشند[۱].
بنابراین میتوانیم امنیت اجتماعی را این گونه تعریف کنیم که عبارت است از ایجاد شرایط و موقعیتی که بر اساس آن همه افراد جامعه در انجام فعالیتهای مشروع و قانونی خود آزادی کامل داشته باشند و از امکانات جامعه یکسان استفاده کنند و مصون از خطرات و تهدیدات باشند. به عبارت دیگر، معنای امنیت اجتماعی این است که مردم در محیط کار و زندگی خود، احساس خوف، تهدید و ناامنی نکنند[۲][۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات، ۲۰/۸/۱۳۸۶.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات، ۲۹/۴/۱۳۷۳.
- ↑ غلامی، نجف علی، مقاله «نظام امنیتی دفاعی اسلام»، منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲ ص ۱۰۰۴.