منابع علم امام در قرآن (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sپیوند\sبه\sبیرون\s\=\=↵\*\s\[(.*)\]↵\*\s\[(.*)\]↵\*\s\[(.*)\]' به '') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۴) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات مقاله | {{جعبه اطلاعات مقاله | ||
| عنوان | | عنوان = منابع [[علم امام]]{{ع}} در قرآن | ||
| عنوان اصلی | | عنوان اصلی = | ||
| تصویر | | تصویر = emamatp.jpg | ||
| اندازه تصویر | | اندازه تصویر = 200px | ||
| رتبه | | رتبه = | ||
| زبان | | زبان = فارسی | ||
| زبان اصلی | | زبان اصلی = | ||
| نویسنده | | نویسنده = [[محمد تقی شاکر]] | ||
| نویسندگان | | نویسندگان = | ||
| تحقیق یا تدوین | | تحقیق یا تدوین = | ||
| زیر نظر | | زیر نظر = | ||
| به کوشش = | | به کوشش = | ||
| مترجم | | مترجم = | ||
| مترجمان | | مترجمان = | ||
| ویراستار | | ویراستار = | ||
| ویراستاران | | ویراستاران = | ||
| موضوع | | موضوع =[[منابع علم امام]] | ||
| مذهب | | مذهب = شیعه | ||
| منتشر شده در | | منتشر شده در = [[امامت‌پژوهی (نشریه)|فصلنامه امامت‌پژوهی]] | ||
| به همت | | به همت = | ||
| وابسته به | | وابسته به = [[بنیاد فرهنگی امامت]] | ||
| محل نشر | | محل نشر = قم، ایران | ||
| تاریخ نشر | | تاریخ نشر = تابستان ۱۳۹۱ | ||
| شماره | | شماره = ۶ | ||
| صفحه | | صفحه = ۲۲ | ||
| شماره صفحات | | شماره صفحات = از صفحه ۱۶۵ تا ۱۸۶ مجله | ||
| ناشر الکترونیک | | ناشر الکترونیک = [[بنیاد فرهنگی امامت]] | ||
}} | }} | ||
'''منابع [[علم امام]]{{ع}} در قرآن''' عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی و دسته‌بندی منابع [[علم امام]]{{ع}} می‌پردازد. این مقاله ۲۲ صفحه‌ای به قلم [[محمد تقی شاکر ]] نگاشته شده و در [[امامت‌پژوهی (نشریه)|فصلنامه امامت‌پژوهی]] (شماره ۶، تابستان ۱۳۹۱) منتشر گشته است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/896759 پایگاه مجلات تخصصی نور]</ref> | '''منابع [[علم امام]]{{ع}} در قرآن''' عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی و دسته‌بندی منابع [[علم امام]]{{ع}} می‌پردازد. این مقاله ۲۲ صفحه‌ای به قلم [[محمد تقی شاکر]] نگاشته شده و در [[امامت‌پژوهی (نشریه)|فصلنامه امامت‌پژوهی]] (شماره ۶، تابستان ۱۳۹۱) منتشر گشته است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/896759 پایگاه مجلات تخصصی نور]</ref> | ||
==چکیده مقاله== | ==چکیده مقاله== | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
* الف) عنایات و علوم بی‌واسطه؛ | * الف) عنایات و علوم بی‌واسطه؛ | ||
** [[روح القدس]]؛ | ** [[روح القدس]]؛ | ||
**[[اسم اعظم]]؛ | ** [[اسم اعظم]]؛ | ||
*ب)علوم انتقالی از [[پیامبر]]؛ | *ب)علوم انتقالی از [[پیامبر]]؛ | ||
**قرآن | **قرآن | ||
**مصحف [[علی]]{{ع}}؛ | **مصحف [[علی]]{{ع}}؛ | ||
**جامعه؛ | **جامعه؛ | ||
**[[الف باب]]؛ | ** [[الف باب]]؛ | ||
**صحف انبیا جفر انبیا؛ | **صحف انبیا جفر انبیا؛ | ||
*ج) علوم با واسطه ملک؛ | *ج) علوم با واسطه ملک؛ | ||
**[[مصحف فاطمه]]{{س}}؛ | ** [[مصحف فاطمه]]{{س}}؛ | ||
***خصوصیات و محتوای مصحف؛ | ***خصوصیات و محتوای مصحف؛ | ||
**تحدیث "نکت و نقر" و [[الهام]]؛ | **تحدیث "نکت و نقر" و [[الهام]]؛ | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:مقاله]] | [[رده:مقاله]] | ||
[[رده:مقاله فارسی]] | [[رده:مقاله فارسی]] | ||
[[رده:مقاله‌های محمد تقی شاکر]] | [[رده:مقاله‌های محمد تقی شاکر]] | ||
[[رده:آثار محمد تقی شاکر]] | [[رده:آثار محمد تقی شاکر]] | ||
[[رده:آثار منابع علم امام]] | [[رده:آثار منابع علم امام]] | ||
[[رده:مقاله‌های دارای چکیده]] | [[رده:مقاله‌های دارای چکیده]] | ||
[[رده:مقاله‌های دارای فهرست]] | [[رده:مقاله‌های دارای فهرست]] | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۴:۵۵
| منابع علم امام(ع) در قرآن | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | محمد تقی شاکر |
| موضوع | منابع علم امام |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه امامت‌پژوهی |
| وابسته به | بنیاد فرهنگی امامت |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | تابستان ۱۳۹۱ |
| شماره | ۶ |
| شماره صفحات | از صفحه ۱۶۵ تا ۱۸۶ مجله |
| ناشر الکترونیک | بنیاد فرهنگی امامت |
منابع علم امام(ع) در قرآن عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی و دسته‌بندی منابع علم امام(ع) می‌پردازد. این مقاله ۲۲ صفحه‌ای به قلم محمد تقی شاکر نگاشته شده و در فصلنامه امامت‌پژوهی (شماره ۶، تابستان ۱۳۹۱) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در چکیده مقاله می‌نویسد: «بنابر اعتقاد شیعه مرجعیت دینی و علمی پس از پیامبر(ص) تنها در اختیار ائمه(ع) است. مهم‌ترین سؤالی که در اینجا مطرح می‌شود چرایی و دلیل این گفتار و ادعاست. مکتب تشیع با توجه به نقش امام پس از پیامبر خاتم(ص) که نقش هدایت گسترده است، امام را دارای ارتباط و آگاهی از منابع عظیم الهی می‌داند و دانش او را فراتر از علم عادی، دارای مجاری و مبادی غیبی و لدنی برمی‌شمارد. قرآن و روایات، بر اثبات دیدگاه اتصال علم امام(ع) به خداوند سبحان دلالت می‌کنند. سرچشمه و منابع علم امام(ع) گسترده و متعدد هستند؛ از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به قرآن، روح القدس، جامعه، مصحف فاطمه(س)، صحف و کتب انبیا، عمود نور، الف باب، تحدیث (نقر و نکت) و اسم اعظم اشاره کرد».
- وی در ادامه می‌نویسد: «مطابق رهنمود آیات و روایات، علم به احکام شریعت و نیز علم به قرآن توسط پیامبر اکرم(ص) به ائمه اطهار(ع) منتقل گردیده است؛ لذا نقش امام نسبت به این علوم، تبیینی و تفسیری است؛ یعنی امام شاخصی برای رفع اختلافات و ارائه و تبیین علوم انتقالی از پیامبر است».
- در چکیده این مقاله آمده است:«امام علاوه بر جایگاه کمال بخشی و تحقق بخشیدنِ استمرار ختم نبوت، نقش هدایت خاص یا همان امامت به معنای ویژه آن را هم برعهده دارد و جایگاه و شأن هدایتی مخصوص امام، اقتضای علم و آگاهی مناسب با آن را می‌نماید. روایات، ارتباط با ملائکه و طرق دیگر مجاری علم امام(ع) را در همین راستا تبیین نموده‌اند. مسائلی مانند شهود و عرضۀ اعمال به امام و خبررسانی روزانه‌ای که آیات و روایات بر آن تأکید می‌کنند، از مصادیق جریان این هدایت و نقش امام در آن هستند»[۲].
فهرست مقاله
- چکیده؛
- طرح مسئله؛
- مجاری علم امام(ع)؛
- الف) عنایات و علوم بی‌واسطه؛
- ب)علوم انتقالی از پیامبر؛
- ج) علوم با واسطه ملک؛
- مصحف فاطمه(س)؛
- خصوصیات و محتوای مصحف؛
- تحدیث "نکت و نقر" و الهام؛
- عمود نور؛
- مصحف فاطمه(س)؛
- نتیجه‌گیری؛
- فهرست منابع؛
- پی‌نوشت‌ها.
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین دکتر محمد تقی شاکر (متولد ۱۳۶۲ ش، قم)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی همچون حجج الاسلام و المسلمین: نجم‌الدین طبسی، محمد جعفر خوشنویس، رضا برنجکار و علی نکونام پیگیری کرد. پژوهشگر پژوهشگاه قرآن و حدیث از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس در حوزه‌های علمیه تا کنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر در آورده است. «میراث حدیثی شیعه؛ ریشه‌ها و رویش‌ها»، «آموزه تحدیث در خوانش شیعه و اهل‌سنت»، «چیستی روح‌القدس و آثار آن»، «پژوهشی در روایات الف باب»، «علم امام به قرآن و چگونگی آن»، «منابع علم امام در قرآن»، «صحیفه جامعه و علم امام»، «منابع علم امام در قرآن و روایات» و «واکاوی نگاه فریقین به احادیث هزار درب دانش» برخی از این آثار است.[۳]