منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\[\[رده\:مدخل\]\]↵\[\[رده\:امام علی\]\]↵\[\[رده\:(.*)\]\]↵\[\[رده\:اعلام\]\]' به 'رده:مدخل رده:اصحاب امام علی رده:اعلام') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی در تاریخ اسلامی]] - [[منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی در تاریخ اسلامی]] - [[منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۷: | ||
هنگامی که قصیده او به اطلاع [[معاویه]] رسید، گفت: به [[خدا]] قسم، افراد مورد [[اعتماد]] [[علی]] را با [[مال]] [[دنیا]] به خود متمایل می‌کنم و [[اموال]] و [[ثروت‌ها]] را میانشان تقسیم خواهم کرد تا دنیای مرا بر [[آخرت]] [[علی]] ترجیح دهند<ref>وقعة صفین، ص۴۳۵؛ اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۱۳۷.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۴۸-۱۳۴۹.</ref> | هنگامی که قصیده او به اطلاع [[معاویه]] رسید، گفت: به [[خدا]] قسم، افراد مورد [[اعتماد]] [[علی]] را با [[مال]] [[دنیا]] به خود متمایل می‌کنم و [[اموال]] و [[ثروت‌ها]] را میانشان تقسیم خواهم کرد تا دنیای مرا بر [[آخرت]] [[علی]] ترجیح دهند<ref>وقعة صفین، ص۴۳۵؛ اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۱۳۷.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۴۸-۱۳۴۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اصحاب امام علی]] | [[رده:اصحاب امام علی]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۶
منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی در تاریخ اسلامی - منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط نداردمقدمه
منذر مردی شاعر و سواره نظامی شجاع از قبیله همدان بود، وی به نقلی موفق به دیدار رسول خدا(ص) شد[۱]. و در زمرۀ اصحاب رسول خدا(ص) درآمد، او از اصحاب و یاران امیرمؤمنان(ع) بود که در صفین مجاهدت کرد و حضرت را یاری نمود.
نصر بن مزاحم نقل می‌کند: منذر روزی به محضر امیرالمؤمنین(ع) آمد و عرض کرد: ای امیرمؤمنان! قبیله عکّ و اشعریان از معاویه تقاضای مقررّی و جایزه کرده‌اند و معاویه به درخواست آنها توجه کرده و هدایا و مقرری به آنها اعطا نموده است. آنان با این کارشان دین خود را به دنیا فروختند، ولی ما به جای دنیا به آخرت و به جای شام به عراق و به جای معاویه به شما راضی شدیم، به خدا سوگند، آخرت ما بهتر از دنیای آنها و عراق ما بهتر از شام آنان و امام ما هدایت کننده‌تر از امام آنهاست. بنابراین باب جنگ را بگشای و به یاری ما اعتماد کن و ما را به مرگ راهنمایی و هدایت نما. سپس قصیده‌ای در این باره سرود که چند بیت آن این است:
- همانا طایفه عک و اشعری مقرری و جایزه‌ها طلب کردند.
- و دین خود را برای عطا و مقرری فروختند، پس بدترین خلق شدند.
- و ما خوبی ثواب را از خدا خواستیم و صبر بر جهاد را قصد کردیم[۲]
امیرمؤمنان(ع) در برابر سخنان گرم و نیز اعتقاد، ایمان و اشعار او فرمود: "بس است، خداوند تو را رحمت کند". سپس حضرت در حق وی و قومش دعای خیر کرد.
هنگامی که قصیده او به اطلاع معاویه رسید، گفت: به خدا قسم، افراد مورد اعتماد علی را با مال دنیا به خود متمایل می‌کنم و اموال و ثروت‌ها را میانشان تقسیم خواهم کرد تا دنیای مرا بر آخرت علی ترجیح دهند[۳].[۴]
