موسی بن عقیل بن ابی‌طالب: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[موسی بن عقیل بن ابی‌طالب در تاریخ اسلامی]] - [[موسی بن عقیل بن ابی‌طالب در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[موسی بن عقیل بن ابی‌طالب در تاریخ اسلامی]] - [[موسی بن عقیل بن ابی‌طالب در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط  = }}


خط ۱۲: خط ۱۱:


آنگاه با شمشیر خود بر دشمن [[یورش]] برد و سی نفر از [[سربازان]] [[شجاع]] [[ابن سعد]] را کشت و شماری را نیز زخمی کرد در این هنگام [[عمرو بن صبیح صیداوی]] (صیلاوی) که در کمین وی نشسته بود با نیزه بر او زد و از اسب به زیر افکند، [[سپاه ابن سعد]] او را محاصره کرده به شهادت رساندند<ref>ذخیرة الدارین، ص۱۶۲؛ وسیلة الدارین، ص۲۳۳-۲۳۴.</ref>. از وی در منابع پیشین و [[زیارات]] یاد نشده است.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۳۶۶-۳۶۷.</ref>
آنگاه با شمشیر خود بر دشمن [[یورش]] برد و سی نفر از [[سربازان]] [[شجاع]] [[ابن سعد]] را کشت و شماری را نیز زخمی کرد در این هنگام [[عمرو بن صبیح صیداوی]] (صیلاوی) که در کمین وی نشسته بود با نیزه بر او زد و از اسب به زیر افکند، [[سپاه ابن سعد]] او را محاصره کرده به شهادت رساندند<ref>ذخیرة الدارین، ص۱۶۲؛ وسیلة الدارین، ص۲۳۳-۲۳۴.</ref>. از وی در منابع پیشین و [[زیارات]] یاد نشده است.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۳۶۶-۳۶۷.</ref>
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۱

مقدمه

مادرش ام البنین دختر ابوبکر بن کلاب عامری و یا به قولی «امّ ولد» (کنیز) بود. از ابومخنف نقل شده که وی پس از شهادت برادرش جعفر بن عقیل در برابر دشمن ایستاد[۱] و چنین رجز خواند:

يا مَعْشَرَ الْکُهُوِل والشُبّاِناَضْرِبُکُمْ بالسَّیْفِ والِسّنانِ
احمي عن الفتية والنسوانوَعَنْ امامِ الاِنْسِ والْجانِ
اَرْضی بِذاكَ خِالقْ الرَحْمنِسَبْحانَهْ ذُوالْمَلِكِ الدَیّانِ[۲]
ای پیران و جوانان با شمشیر و نیزه با شما می‌جنگم و از دختران و زنان و امام جنّ و انس حمایت می‌کنم، با این کار رضایت خالق بخشنده را می‌جویم، او پاک و منزّه و صاحب پادشاهی و حسابگر است.

آنگاه با شمشیر خود بر دشمن یورش برد و سی نفر از سربازان شجاع ابن سعد را کشت و شماری را نیز زخمی کرد در این هنگام عمرو بن صبیح صیداوی (صیلاوی) که در کمین وی نشسته بود با نیزه بر او زد و از اسب به زیر افکند، سپاه ابن سعد او را محاصره کرده به شهادت رساندند[۳]. از وی در منابع پیشین و زیارات یاد نشده است.[۴]

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. ذخیرة الدارین، ص۱۶۲؛ وسیلة الدارین، ص۲۳۳.
  2. ذخیرة الدارین، ص۱۶۲؛ وسیلة الدارین، ص۲۳۳-۲۳۴؛ عشره کامله، ص۴۳۱.
  3. ذخیرة الدارین، ص۱۶۲؛ وسیلة الدارین، ص۲۳۳-۲۳۴.
  4. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۶۶-۳۶۷.