کام برداشتن با تربت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>این\sمدخل\sاز\sچند\sمنظر\sمتفاوت\،\sبررسی\sمی‌شود\:<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\...) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = | ||
| خط ۹: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
مستحبّ است کام نوزادان را با [[تربت]] [[سید الشهدا]]{{ع}} بردارند که سبب [[امان]] است. آشنا ساختن کام [[فرزند]] با [[خاک]] [[شهادت]]، [[الهام]] دهندۀ پیوند با [[عاشورا]] و [[قداست]] بخشیدن به [[حیات]] نوزاد، در نخستین روز‌های [[زندگی]] است. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|حَنِّكُوا أَوْلاَدَكُمْ بِتُرْبَةِ الْحُسَيْنِ فَإِنَّهُ أَمَانٌ}}<ref>بحار الأنوار، ج۹۸، ص۱۲۴ و ۱۳۶.</ref>. کام فرزندانتان را با [[تربت]] [[قبر حسین]]{{ع}} بردارید، چرا که این، سبب [[امان]] او خواهد شد. این [[استحباب]]، نسبت به آب [[فرات]] هم وجود دارد و به نوعی چشاندن [[محبّت]] [[حسینی]] و آشنا ساختن [[سرشت]] [[فرزند]] با [[مکتب]] عاشوراست. "[[تحنیک]]" و "سغ برداشتن" هم گفته می‌شود. بعضی جاها مقداری از [[تربت]] را در آب یا شربت حل می‌کنند و به افراد می‌دهند تا [[شفا]] یابند و متبرّک شوند. به این کار اصطلاحا "[[تربت]] نوشانی" می‌گویند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۹۲.</ref>. | مستحبّ است کام نوزادان را با [[تربت]] [[سید الشهدا]]{{ع}} بردارند که سبب [[امان]] است. آشنا ساختن کام [[فرزند]] با [[خاک]] [[شهادت]]، [[الهام]] دهندۀ پیوند با [[عاشورا]] و [[قداست]] بخشیدن به [[حیات]] نوزاد، در نخستین روز‌های [[زندگی]] است. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|حَنِّكُوا أَوْلاَدَكُمْ بِتُرْبَةِ الْحُسَيْنِ فَإِنَّهُ أَمَانٌ}}<ref>بحار الأنوار، ج۹۸، ص۱۲۴ و ۱۳۶.</ref>. کام فرزندانتان را با [[تربت]] [[قبر حسین]]{{ع}} بردارید، چرا که این، سبب [[امان]] او خواهد شد. این [[استحباب]]، نسبت به آب [[فرات]] هم وجود دارد و به نوعی چشاندن [[محبّت]] [[حسینی]] و آشنا ساختن [[سرشت]] [[فرزند]] با [[مکتب]] عاشوراست. "[[تحنیک]]" و "سغ برداشتن" هم گفته می‌شود. بعضی جاها مقداری از [[تربت]] را در آب یا شربت حل می‌کنند و به افراد می‌دهند تا [[شفا]] یابند و متبرّک شوند. به این کار اصطلاحا "[[تربت]] نوشانی" می‌گویند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۹۲.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۰۴
کام برداشتن با تربت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بنی در حدیث - بنی در تاریخ اسلامی - بنی در معارف و سیره حسینی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
مستحبّ است کام نوزادان را با تربت سید الشهدا(ع) بردارند که سبب امان است. آشنا ساختن کام فرزند با خاک شهادت، الهام دهندۀ پیوند با عاشورا و قداست بخشیدن به حیات نوزاد، در نخستین روز‌های زندگی است. امام صادق(ع) فرمود: «حَنِّكُوا أَوْلاَدَكُمْ بِتُرْبَةِ الْحُسَيْنِ فَإِنَّهُ أَمَانٌ»[۱]. کام فرزندانتان را با تربت قبر حسین(ع) بردارید، چرا که این، سبب امان او خواهد شد. این استحباب، نسبت به آب فرات هم وجود دارد و به نوعی چشاندن محبّت حسینی و آشنا ساختن سرشت فرزند با مکتب عاشوراست. "تحنیک" و "سغ برداشتن" هم گفته می‌شود. بعضی جاها مقداری از تربت را در آب یا شربت حل می‌کنند و به افراد می‌دهند تا شفا یابند و متبرّک شوند. به این کار اصطلاحا "تربت نوشانی" می‌گویند[۲].
منابع
پانویس
- ↑ بحار الأنوار، ج۹۸، ص۱۲۴ و ۱۳۶.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۹۲.