ابن شکله: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲
جز
خط ۲: خط ۲:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[ابراهیم بن مهدی]]، معروف به «ابن شکله»، [[برادر]] [[هارون الرشید]] و عموی [[امین عباسی|امین]] و [[مأمون عباسی]] بود و از خوانندگان معروف آن [[زمان]] محسوب می‌شد. چون [[خلفای عباسی]] همگی [[عیاش]] و خوشگذران بودند، آوازه‌خوانان و رقاصان و نوازندگان زیادی اطراف آنها وجود داشت. در یکی از مجالس عیاشی امین، زمانی که ابراهیم بن مهدی، اشعار [[ابو نواس]] شاعر را با لحنی خوش می‌خواند، امین به عنوان [[صله]]، ۳۰۰ هزار [[دینار]] به او بخشید<ref>تاریخ عرب، ص۹۱. </ref>. [[مأمون]] چون در [[بغداد]] هواداری با [[نفوذ]] نداشت و آنجا را محیطی [[ناامن]] برای [[حکومت]] خویش دید، به [[خراسان]] نظر افکند و [[مرو]] را پایتخت خویش ساخت اما همچنان کارگزارانی چون ابن شکله را در بغداد گمارد تا [[اخبار]] را به گوش او برسانند؛ اما با مستقر شدن مأمون در مرو و [[دعوت]] از [[امام رضا]]{{ع}} و [[انتخاب]] ایشان به عنوان [[ولی‌عهد]]، آن دسته از عباسیانی که [[اقدام]] مأمون را در زمینه ولی‌عهدی امام رضا{{ع}} تقبیح می‌کردند به مجرد انجام [[بیعت]] به نفع [[امام]]{{ع}} بی‌درنگ بغداد را اشغال کرده با [[خلع]] مأمون از [[خلافت]] و [[اخراج]] [[فضل بن سهل]]، با ابن شکله بیعت نمودند. ابن شکله [[کارگزار]] مأمون در [[بصره]] بود و یکی از [[دشمنان]] سرسخت [[خاندان]] [[علی بن ابی‌طالب]]{{ع}} بشمار می‌رفت و همین [[دشمنی]]، معیار [[برتری]] وی بود تا [[عباسیان]] او را به جای مأمون، [[خلیفه]] خود بخوانند<ref>مشاکلة الناس الزمانهم، ص۲۸.</ref><ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۴۵.</ref>
[[ابراهیم بن مهدی]]، معروف به «ابن شکله»، [[برادر]] [[هارون الرشید]] و عموی [[امین عباسی|امین]] و [[مأمون عباسی]] بود و از خوانندگان معروف آن [[زمان]] محسوب می‌شد. چون [[خلفای عباسی]] همگی [[عیاش]] و خوشگذران بودند، آوازه‌خوانان و رقاصان و نوازندگان زیادی اطراف آنها وجود داشت. در یکی از مجالس عیاشی امین، زمانی که ابراهیم بن مهدی، اشعار [[ابو نواس]] شاعر را با لحنی خوش می‌خواند، امین به عنوان [[صله]]، ۳۰۰ هزار [[دینار]] به او بخشید<ref>تاریخ عرب، ص۹۱. </ref>. [[مأمون]] چون در [[بغداد]] هواداری با [[نفوذ]] نداشت و آنجا را محیطی [[ناامن]] برای [[حکومت]] خویش دید، به [[خراسان]] نظر افکند و [[مرو]] را پایتخت خویش ساخت اما همچنان کارگزارانی چون ابن شکله را در بغداد گمارد تا [[اخبار]] را به گوش او برسانند؛ اما با مستقر شدن مأمون در مرو و [[دعوت]] از [[امام رضا]] {{ع}} و [[انتخاب]] ایشان به عنوان [[ولی‌عهد]]، آن دسته از عباسیانی که [[اقدام]] مأمون را در زمینه ولی‌عهدی امام رضا {{ع}} تقبیح می‌کردند به مجرد انجام [[بیعت]] به نفع [[امام]] {{ع}} بی‌درنگ بغداد را اشغال کرده با [[خلع]] مأمون از [[خلافت]] و [[اخراج]] [[فضل بن سهل]]، با ابن شکله بیعت نمودند. ابن شکله [[کارگزار]] مأمون در [[بصره]] بود و یکی از [[دشمنان]] سرسخت [[خاندان]] [[علی بن ابی‌طالب]] {{ع}} بشمار می‌رفت و همین [[دشمنی]]، معیار [[برتری]] وی بود تا [[عباسیان]] او را به جای مأمون، [[خلیفه]] خود بخوانند<ref>مشاکلة الناس الزمانهم، ص۲۸.</ref><ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۴۵.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش