اقطاع ارفاقی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۱۳

مقدمه

اقطاع ارفاقی، گونه‌ای از اقطاعات، شامل واگذاری معادن، راه‌ها و بازارها است، که از سوی امام و حاکم اسلامی در اختیار کسی قرار می‌گیرد تا از آن انتفاع ببرد؛ نظیر اقطاع معدن نمک در سد "مأرب" از جانب پیامبر (ص)^[۱]. بعدها اقطاع ارفاقی، به داشتن حق اولویت نسبت به یک مکان معین با شرط عدم زیان به دیگری نیز اطلاق گردید، مانند حق اولویت میدان‌گاه‌ها، بازار، حریم شهر و کنار خیابان جهت خرید و فروش^[۲]^[۳].

منابع

فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی

پانویس

↑ ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۲۳۵؛ الأموال، شماره ۶۸۳؛ یحیی بن آدم، الخراج، شماره ۳۴۶؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۱۹۸-۱۹۷ و ۱۸۷.
↑ الحاوی، ج۱، ص۲۰۷-۱۹۹؛ مبسوط در ترمینولوژی حقوق، ج۱، ص۵۵۹.
↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۳۹.

[1] ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۲۳۵؛ الأموال، شماره ۶۸۳؛ یحیی بن آدم، الخراج، شماره ۳۴۶؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۱۹۸-۱۹۷ و ۱۸۷.

[2] الحاوی، ج۱، ص۲۰۷-۱۹۹؛ مبسوط در ترمینولوژی حقوق، ج۱، ص۵۵۹.

[3] فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۳۹.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اقطاع ارفاقی در قرآن]] - [[اقطاع ارفاقی در حدیث]] - [[اقطاع ارفاقی در فقه اسلامی]] - [[اقطاع ارفاقی در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = اقطاع ارفاقی (پرسش)}}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-اقطاع ارفاقی، گونه‌ای از اقطاعات، شامل واگذاری معادن، راه‌ها و بازارها است، که از سوی [[امام]] و [[حاکم اسلامی]] در [[اختیار]] کسی قرار می‌گیرد تا از آن انتفاع ببرد؛ نظیر [[اقطاع]] معدن نمک در سد "مأرب" از جانب [[پیامبر]]{{صل}}<ref>ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۲۳۵؛ الأموال، شماره ۶۸۳؛ یحیی بن آدم، الخراج، شماره ۳۴۶؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۱۹۸-۱۹۷ و ۱۸۷.</ref>. بعدها اقطاع ارفاقی، به داشتن [[حق]] [[اولویت]] نسبت به یک مکان معین با شرط عدم زیان به دیگری نیز اطلاق گردید، مانند [[حق]] [[اولویت]] میدان‌گاه‌ها، [[بازار]]، [[حریم]] [[شهر]] و کنار خیابان جهت [[خرید و فروش]]<ref>الحاوی، ج۱، ص۲۰۷-۱۹۹؛ مبسوط در ترمینولوژی حقوق، ج۱، ص۵۵۹.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۳۹.</ref>.
+اقطاع ارفاقی، گونه‌ای از اقطاعات، شامل واگذاری معادن، راه‌ها و بازارها است، که از سوی [[امام]] و [[حاکم اسلامی]] در [[اختیار]] کسی قرار می‌گیرد تا از آن انتفاع ببرد؛ نظیر [[اقطاع]] معدن نمک در سد "مأرب" از جانب [[پیامبر]] {{صل}}<ref>ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۲۳۵؛ الأموال، شماره ۶۸۳؛ یحیی بن آدم، الخراج، شماره ۳۴۶؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۱۹۸-۱۹۷ و ۱۸۷.</ref>. بعدها اقطاع ارفاقی، به داشتن [[حق]] [[اولویت]] نسبت به یک مکان معین با شرط عدم زیان به دیگری نیز اطلاق گردید، مانند [[حق]] [[اولویت]] میدان‌گاه‌ها، [[بازار]]، [[حریم]] [[شهر]] و کنار خیابان جهت [[خرید و فروش]]<ref>الحاوی، ج۱، ص۲۰۷-۱۹۹؛ مبسوط در ترمینولوژی حقوق، ج۱، ص۵۵۹.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۳۹.</ref>.
 == منابع ==