تربص در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

* تربُّص: [[انتظار]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۷۷.</ref>، توقع‌ داشتن و درنگ‌ کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۳.</ref>.  

* [[خداوند]] در [[قرآن کریم]] [[کفار]] و [[مشرکان]] را به [[دلیل]] [[انتظار]] سقوط [[دولت پیامبر]] {{صل}} و نابودی [[اسلام]] [[نکوهش]] می‌کند: {{متن قرآن|وَمِنَ الْأَعْرَابِ مَنْ يَتَّخِذُ مَا يُنْفِقُ مَغْرَمًا وَيَتَرَبَّصُ بِكُمُ الدَّوَائِرَ}}<ref>«و برخی از تازیان بیابان‌نشین آنچه هزینه می‌کنند غرامت می‌شمارند و برای شما انتظار پیشامدها را می‌کشند» سوره توبه، آیه ۹۸.</ref>.

* تربُّص به حالت بی‌عملی [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] و بی‌تحرکّی اطلاق می‌گردد و نسبت به امری که [[انتظار]] و توقع آن می‌رود، بار ارزشی می‌گیرد. در مواردی [[مؤمنان]] در [[انتظار]] [[نزول]] [[بلا]] بر [[کافران]] یا [[فرمان]] [[جهاد]] با آنها از سوی [[خداوند]] بودند: {{متن قرآن|وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَنْ يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذَابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا}}<ref>«و ما برای شما انتظار داریم که خداوند شما را از سوی خویش یا به دست ما به عذابی دچار فرماید» سوره توبه، آیه ۵۲.</ref>.

* حالت تربُّص در مورد [[منافقان]] به حالت فرصت‌ طلبی و ابن‌الوقتی اطلاق شده که [[گوشه‌گیری]] و بی‌عملی آنان را در [[جامعه]] نتیجه می‌دهد و [[قرآن کریم]] این [[سیاست]] را برملا می‌کند: {{متن قرآن|الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِنْ كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِنَ اللَّهِ قَالُوا أَلَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ وَإِنْ كَانَ لِلْكَافِرِينَ نَصِيبٌ قَالُوا أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ}}<ref>«آنان که چشم بر شما دارند، اگر از سوی خداوند پیروزی‌ بهره شما گردد، می‌گویند: آیا با شما نبودیم؟ و اگر کافران را بهره‌ای باشد، می‌گویند آیا ما بر شما دست نیافته‌ایم؟» سوره نساء، آیه ۱۴۱.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۷۸.</ref>.