حض: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[حض در قرآن]] - [[حض در حدیث]] - [[حض در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = حض (پرسش)}} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[حض در قرآن]] - [[حض در حدیث]] - [[حض در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = حض (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*ترغیب کردن و [[برانگیختن]] به امری که دون [[شأن]] به نظر می‌رسد<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۴۱.</ref>؛ مترادف با واژه حثّ، با این تفاوت که در حثّ معنای [[سیر]] و سوق دادن لحاظ شده است؛ ولی در حضّ چنین قیدی وجود ندارد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۲۴۱.</ref>. | * ترغیب کردن و [[برانگیختن]] به امری که دون [[شأن]] به نظر می‌رسد<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۴۱.</ref>؛ مترادف با واژه حثّ، با این تفاوت که در حثّ معنای [[سیر]] و سوق دادن لحاظ شده است؛ ولی در حضّ چنین قیدی وجود ندارد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۲۴۱.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ}}<ref>«و کسی را بر خوراک دادن به یتیمان برنمی‌انگیخت» سوره حاقه، آیه ۳۴.</ref>. | *{{متن قرآن|وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ}}<ref>«و کسی را بر خوراک دادن به یتیمان برنمی‌انگیخت» سوره حاقه، آیه ۳۴.</ref>. | ||
*یکی از [[وظایف]] مهم [[پیامبر]]{{صل}} و [[مؤمنان]] توصیه، [[ترغیب]] و ایجاد [[انگیزه]] در دیگران برای انجام [[خیرات]] و [[حسنات]] و [[قیام]] به انجام [[وظایف]] و [[تکالیف]] [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] است؛ مانند [[جهاد]]، [[صبر]] و [[استقامت]]، [[انفاق]]، رسیدگی به [[یتیمان]] و [[مساکین]] و... این [[وظیفه]] هم یک [[وظیفه]] [[حکومتی]] است، به لحاظ خطاب به [[حضرت رسول]]{{صل}} {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْقِتَالِ}}<ref>«ای پیامبر! مؤمنان را به کارزار برانگیز» سوره انفال، آیه ۶۵.</ref> و هم [[وظیفه]] و مسؤلیت [[اجتماعی]] همه افراد نسبت به یکدیگر: {{متن قرآن|وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ}}<ref>«جز آنان که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند و یکدیگر را به راستی پند داده‌اند و همدیگر را به شکیبایی اندرز داده‌اند» سوره عصر، آیه ۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۳۲-۲۳۳.</ref> | * یکی از [[وظایف]] مهم [[پیامبر]] {{صل}} و [[مؤمنان]] توصیه، [[ترغیب]] و ایجاد [[انگیزه]] در دیگران برای انجام [[خیرات]] و [[حسنات]] و [[قیام]] به انجام [[وظایف]] و [[تکالیف]] [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] است؛ مانند [[جهاد]]، [[صبر]] و [[استقامت]]، [[انفاق]]، رسیدگی به [[یتیمان]] و [[مساکین]] و... این [[وظیفه]] هم یک [[وظیفه]] [[حکومتی]] است، به لحاظ خطاب به [[حضرت رسول]] {{صل}} {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْقِتَالِ}}<ref>«ای پیامبر! مؤمنان را به کارزار برانگیز» سوره انفال، آیه ۶۵.</ref> و هم [[وظیفه]] و مسؤلیت [[اجتماعی]] همه افراد نسبت به یکدیگر: {{متن قرآن|وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ}}<ref>«جز آنان که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند و یکدیگر را به راستی پند داده‌اند و همدیگر را به شکیبایی اندرز داده‌اند» سوره عصر، آیه ۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۳۲-۲۳۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۴۳
حض از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حض در قرآن - حض در حدیث - حض در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- ترغیب کردن و برانگیختن به امری که دون شأن به نظر می‌رسد[۱]؛ مترادف با واژه حثّ، با این تفاوت که در حثّ معنای سیر و سوق دادن لحاظ شده است؛ ولی در حضّ چنین قیدی وجود ندارد[۲].
- ﴿وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ﴾[۳].
- یکی از وظایف مهم پیامبر (ص) و مؤمنان توصیه، ترغیب و ایجاد انگیزه در دیگران برای انجام خیرات و حسنات و قیام به انجام وظایف و تکالیف سیاسی و اجتماعی است؛ مانند جهاد، صبر و استقامت، انفاق، رسیدگی به یتیمان و مساکین و... این وظیفه هم یک وظیفه حکومتی است، به لحاظ خطاب به حضرت رسول (ص) ﴿يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْقِتَالِ﴾[۴] و هم وظیفه و مسؤلیت اجتماعی همه افراد نسبت به یکدیگر: ﴿وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ﴾[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۴۱.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۲۴۱.
- ↑ «و کسی را بر خوراک دادن به یتیمان برنمی‌انگیخت» سوره حاقه، آیه ۳۴.
- ↑ «ای پیامبر! مؤمنان را به کارزار برانگیز» سوره انفال، آیه ۶۵.
- ↑ «جز آنان که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند و یکدیگر را به راستی پند داده‌اند و همدیگر را به شکیبایی اندرز داده‌اند» سوره عصر، آیه ۳.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۳۲-۲۳۳.