حَذَر در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۴۹

حَذَر؛ برحذر بودن، بیمناکی، پروا داشتن و ترسیدن^[۱]. چون این کلمه به معنای اجتناب ‌کردن از چیز خوفناک و مهلک آمده، اخص از "خوف" ^[۲] است، زیرا خوف حالتی نفسانی است که گاهی بدون علت به وجود می‌آید.
﴿فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَنْ تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ﴾^[۳].
انذار و تبشیر (وعد و وعید) دو اصل مهم تبلیغ و دعوت هستند، که در قرآن کریم به‌روشنی قابل ملاحظه‌اند.
خدای تعالی در قرآن بارها بندگان را از مخالفت با خود برحذر داشته و بر مراعات حدود الهی دعوت کرده است^[۴].

↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۵.
↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۴۴۲.
↑ «کسانی که از فرمان وی سرمی‌پیچند از اینکه به آنان آزمونی یا عذابی دردناک رسد باید بپرهیزند» سوره نور، آیه۶۳.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۱۹.

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 }}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
 * [[حَذَر]]؛ برحذر بودن، [[بیمناکی]]، پروا داشتن و [[ترسیدن]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۵.</ref>. چون این کلمه به معنای اجتناب ‌کردن از چیز خوفناک و مهلک آمده، اخص از "[[خوف]]" <ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۴۴۲.</ref> است، زیرا [[خوف]] حالتی [[نفسانی]] است که گاهی بدون علت به وجود می‌آید.
 *{{متن قرآن|فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَنْ تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ}}<ref>«کسانی که از فرمان وی سرمی‌پیچند از اینکه به آنان آزمونی یا عذابی دردناک رسد باید بپرهیزند» سوره نور، آیه۶۳.</ref>.