ابن خزیمه نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۳: | خط ۳: | ||
[[ابوبکر محمد بن اسحاق بن خزیمه سلمی نیشابوری]] مشهور به [[ابن خزیمه]]، [[فقیه]] و محدثی [[اهل]] [[نیشابور]] بود<ref>طبقات الفقها (شیرازی)، ص ۱۰۵.</ref> و در سال ۲۲۳ هجری زاده شد. از سنین [[نوجوانی]] به فراگیری [[حدیث]] پرداخت<ref>سیر اعلام النبلاء، ج ۱۴، ص ۳۶۵.</ref> و در پی آن به [[مرو]]، [[ری]]، [[بغداد]]، [[بصره]]، [[کوفه]]، [[حجاز]]، [[شام]]، جزیره، [[مصر]] و واسط [[سفر]] کرد و از کسان بسیاری [[دانش]] آموخت. [[اسحاق بن راهویه]]، [[علی بن حجر]]، [[محمد بن مهران]]، [[بشر بن معاذ عقدی]] و [[احمد بن منیع]] از آن جمله‌اند. <ref>المنتظم، ج ۱۳، ص ۲۳۳.</ref> [[بخاری]]، [[مسلم]]، [[محمد بن عبداللّه بن عبد الحکم]] و [[ابوعلی نیشابوری]] نیز از [[شاگردان]] و [[راویان]] او به شمار می‌آیند. <ref>کتاب الثقات، ج ۹، ص ۱۵۶.</ref> | [[ابوبکر محمد بن اسحاق بن خزیمه سلمی نیشابوری]] مشهور به [[ابن خزیمه]]، [[فقیه]] و محدثی [[اهل]] [[نیشابور]] بود<ref>طبقات الفقها (شیرازی)، ص ۱۰۵.</ref> و در سال ۲۲۳ هجری زاده شد. از سنین [[نوجوانی]] به فراگیری [[حدیث]] پرداخت<ref>سیر اعلام النبلاء، ج ۱۴، ص ۳۶۵.</ref> و در پی آن به [[مرو]]، [[ری]]، [[بغداد]]، [[بصره]]، [[کوفه]]، [[حجاز]]، [[شام]]، جزیره، [[مصر]] و واسط [[سفر]] کرد و از کسان بسیاری [[دانش]] آموخت. [[اسحاق بن راهویه]]، [[علی بن حجر]]، [[محمد بن مهران]]، [[بشر بن معاذ عقدی]] و [[احمد بن منیع]] از آن جمله‌اند. <ref>المنتظم، ج ۱۳، ص ۲۳۳.</ref> [[بخاری]]، [[مسلم]]، [[محمد بن عبداللّه بن عبد الحکم]] و [[ابوعلی نیشابوری]] نیز از [[شاگردان]] و [[راویان]] او به شمار می‌آیند. <ref>کتاب الثقات، ج ۹، ص ۱۵۶.</ref> | ||
ابن‌خزیمه، پیشوایی [[اهل سنّت]] [[خراسان]] در [[روزگار]] خود بوده و [[فضایل]] بسیاری برای او گزارش کرده‌اند. | |||
او از ارادتمندان به [[امام رضا]] {{ع}} بود و به [[زیارت امام رضا|زیارت قبر مطهر]] ایشان مشرف گردید<ref>سیره امام رضا {{ع}}، ص۱۱۲.</ref><ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۵۰.</ref>. | |||
آثار و تألیفات او را بیش ۱۴۰ اثر دانسته‌اند. افزون بر اینها، مجموعه مسائل او صد جزء و [[فقه]] حدیث بریره در سه جزء بوده است. <ref>تذکره الحفّاظ، ج ۲، ص ۷۲۹.</ref> کتاب‌های: تفسیر القرآن، الصحیح (در حدیث)، العوالی، التوحید واثبات الصفات، المسائل المصنعه در حدیث و المسند دیگر آثار اوست. <ref>هدیه العارفین، ج ۲، ص ۲۹.</ref> وی سرانجام در [[ذی قعده]] سال ۳۱۱ هجری از [[دنیا]] رفت<ref> تاریخ الاسلام، ج ۲۳، ص ۴۲۲.</ref><ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۳۹۸.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۸ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۵۷
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
ابوبکر محمد بن اسحاق بن خزیمه سلمی نیشابوری مشهور به ابن خزیمه، فقیه و محدثی اهل نیشابور بود[۱] و در سال ۲۲۳ هجری زاده شد. از سنین نوجوانی به فراگیری حدیث پرداخت[۲] و در پی آن به مرو، ری، بغداد، بصره، کوفه، حجاز، شام، جزیره، مصر و واسط سفر کرد و از کسان بسیاری دانش آموخت. اسحاق بن راهویه، علی بن حجر، محمد بن مهران، بشر بن معاذ عقدی و احمد بن منیع از آن جمله‌اند. [۳] بخاری، مسلم، محمد بن عبداللّه بن عبد الحکم و ابوعلی نیشابوری نیز از شاگردان و راویان او به شمار می‌آیند. [۴]
ابن‌خزیمه، پیشوایی اهل سنّت خراسان در روزگار خود بوده و فضایل بسیاری برای او گزارش کرده‌اند.
او از ارادتمندان به امام رضا (ع) بود و به زیارت قبر مطهر ایشان مشرف گردید[۵][۶].
آثار و تألیفات او را بیش ۱۴۰ اثر دانسته‌اند. افزون بر اینها، مجموعه مسائل او صد جزء و فقه حدیث بریره در سه جزء بوده است. [۷] کتاب‌های: تفسیر القرآن، الصحیح (در حدیث)، العوالی، التوحید واثبات الصفات، المسائل المصنعه در حدیث و المسند دیگر آثار اوست. [۸] وی سرانجام در ذی قعده سال ۳۱۱ هجری از دنیا رفت[۹][۱۰]
