ابراهیم بن مهزیار اهوازی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۵

مقدمه

درباره ابواسحاق ابراهیم بن مهزیار اهوازی اطلاعات زیادی در دست نیست. گفته‌اند که نیاکانش اهل دورق از روستاهای خوزستان بودند و پدرش مهزیار، نخست مسیحی بود و سپس اسلام آورد.^[۱] اما اینکه خود وی در چه زمانی متولد شد و دوران زندگی علمی‌اش را چگونه سپری کرد، مطالب چندانی به دست نیامد. شیخ طوسی وی را در شمار اصحاب امام جواد و امام هادی (ع) به شمار آورده است،^[۲] اما شیخ صدوق روایت مفصّلی از ابراهیم نقل کرده که حکایت از دیدار وی با امام مهدی (ع)دارد.^[۳] رجال و فقهای امامیه از این گونه روایات چنین استفاده کرده‌اند که وی از اصحاب امام زمان بوده و نزد آن حضرت مقام و منزلتی داشته است.^[۴] طبرسی نیز از آن چنین استنباط کرده که او از سفیران آن حضرت بوده است.^[۵] به هر حال ابراهیم از خیران خادم و برادرش علی بن مهزیار روایاتی را نقل کرده و افرادی همچون پسرش محمد، حماد بن عبدالله قندری و سعد بن عبدالله از وی روایت کرده‌اند.^[۶] رجال شناسان امامیه او را فردی ممدوح^[۷] و ثقه دانسته‌اند.^[۸] سال وفات وی معلوم نیست، اما با توجه به وکالت وی از امام مهدی (ع) می‌‌توان درگذشت او را در نیمه دوم قرن سوم دانست. کتاب البشارات اثر اوست^[۹].^[۱۰]

جستارهای وابسته

علی بن مهزیار اهوازی (برادر)
محمد بن ابراهیم بن مهزیار اهوازی (فرزند)

منابع

جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

↑ رجال النجاشی ۲/۷۴ ـ ۷۵.
↑ رجال الطوسی ۳۹۹ و ۴۱۰.
↑ کمال الدین و تمام النعمه ۲/۴۴۵ ـ ۴۵۲.
↑ منتهی المقال ۱/۲۰۶ مجمع الرجال ۱/۷۴.
↑ اعلام الوری ۲/۲۵۹.
↑ اختیار معرفة الرجال ۵۷۴، ۵۷۷ و۶۴۶.
↑ رجال ابن داوود ۱۹.
↑ تنقیح المقال ۱/۳۷.
↑ رجال النجاشی ۱/۸۹.
↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۶۷-۶۸.

[1] رجال النجاشی ۲/۷۴ ـ ۷۵.

[2] رجال الطوسی ۳۹۹ و ۴۱۰.

[3] کمال الدین و تمام النعمه ۲/۴۴۵ ـ ۴۵۲.

[4] منتهی المقال ۱/۲۰۶ مجمع الرجال ۱/۷۴.

[5] اعلام الوری ۲/۲۵۹.

[6] اختیار معرفة الرجال ۵۷۴، ۵۷۷ و۶۴۶.

[7] رجال ابن داوود ۱۹.

[8] تنقیح المقال ۱/۳۷.

[9] رجال النجاشی ۱/۸۹.

[10] جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۶۷-۶۸.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

@@ خط ۳: / خط ۳: @@
 == مقدمه ==
-[[ابواسحاق ابراهیم بن مهزیار اهوازی]]. درباره وی اطلاعات زیادی در دست نیست. گفته‌اند که نیاکانش [[اهل]] دورق از روستاهای [[خوزستان]] بودند و پدرش مهزیار، نخست [[مسیحی]] بود و سپس [[اسلام]] آورد.<ref>رجال النجاشی ۲/۷۴ ـ ۷۵.</ref> اما اینکه خود وی در چه زمانی متولد شد و دوران [[زندگی]] علمی‌اش را چگونه سپری کرد، مطالب چندانی به دست نیامد. [[شیخ طوسی]] وی را در شمار [[اصحاب امام جواد]] و [[امام هادی]] {{ع}} به شمار آورده است،<ref>رجال الطوسی ۳۹۹ و ۴۱۰.</ref> اما [[شیخ صدوق]] [[روایت]] مفصّلی از [[ابراهیم]] نقل کرده که حکایت از [[دیدار]] وی با [[امام مهدی]] {{ع}}دارد.<ref>کمال الدین و تمام النعمه ۲/۴۴۵ ـ ۴۵۲.</ref> [[رجال]] و [[فقهای امامیه]] از این گونه [[روایات]] چنین استفاده کرده‌اند که وی از [[اصحاب امام زمان]] بوده و نزد آن [[حضرت]] [[مقام]] و منزلتی داشته است.<ref>منتهی المقال ۱/۲۰۶ مجمع الرجال ۱/۷۴.</ref> [[طبرسی]] نیز از آن چنین [[استنباط]] کرده که او از سفیران آن حضرت بوده است.<ref>اعلام الوری ۲/۲۵۹.</ref> به هر حال ابراهیم از خیران [[خادم]] و برادرش [[علی بن مهزیار]] روایاتی را نقل کرده و افرادی همچون پسرش محمد، [[حماد بن عبدالله قندری]] و [[سعد بن عبدالله]] از وی روایت کرده‌اند.<ref>اختیار معرفة الرجال ۵۷۴، ۵۷۷ و۶۴۶.</ref> رجال شناسان [[امامیه]] او را فردی [[ممدوح]]<ref>رجال ابن داوود ۱۹.</ref> و [[ثقه]] دانسته‌اند.<ref>تنقیح المقال ۱/۳۷.</ref> [[سال]] [[وفات]] وی معلوم نیست، اما با توجه به [[وکالت]] وی از امام مهدی {{ع}} می‌‌توان درگذشت او را در نیمه دوم [[قرن سوم]] دانست. کتاب البشارات اثر اوست.<ref>رجال النجاشی ۱/۸۹.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۶۷-۶۸.</ref>
+درباره [[ابواسحاق ابراهیم بن مهزیار اهوازی]] اطلاعات زیادی در دست نیست. گفته‌اند که نیاکانش [[اهل]] دورق از روستاهای [[خوزستان]] بودند و پدرش مهزیار، نخست [[مسیحی]] بود و سپس [[اسلام]] آورد.<ref>رجال النجاشی ۲/۷۴ ـ ۷۵.</ref> اما اینکه خود وی در چه زمانی متولد شد و دوران [[زندگی]] علمی‌اش را چگونه سپری کرد، مطالب چندانی به دست نیامد. [[شیخ طوسی]] وی را در شمار [[اصحاب امام جواد]] و [[امام هادی]] {{ع}} به شمار آورده است،<ref>رجال الطوسی ۳۹۹ و ۴۱۰.</ref> اما [[شیخ صدوق]] [[روایت]] مفصّلی از [[ابراهیم]] نقل کرده که حکایت از [[دیدار]] وی با [[امام مهدی]] {{ع}}دارد.<ref>کمال الدین و تمام النعمه ۲/۴۴۵ ـ ۴۵۲.</ref> [[رجال]] و [[فقهای امامیه]] از این گونه [[روایات]] چنین استفاده کرده‌اند که وی از [[اصحاب امام زمان]] بوده و نزد آن [[حضرت]] [[مقام]] و منزلتی داشته است.<ref>منتهی المقال ۱/۲۰۶ مجمع الرجال ۱/۷۴.</ref> [[طبرسی]] نیز از آن چنین [[استنباط]] کرده که او از سفیران آن حضرت بوده است.<ref>اعلام الوری ۲/۲۵۹.</ref> به هر حال ابراهیم از خیران [[خادم]] و برادرش [[علی بن مهزیار]] روایاتی را نقل کرده و افرادی همچون پسرش محمد، [[حماد بن عبدالله قندری]] و [[سعد بن عبدالله]] از وی روایت کرده‌اند.<ref>اختیار معرفة الرجال ۵۷۴، ۵۷۷ و۶۴۶.</ref> رجال شناسان [[امامیه]] او را فردی [[ممدوح]]<ref>رجال ابن داوود ۱۹.</ref> و [[ثقه]] دانسته‌اند.<ref>تنقیح المقال ۱/۳۷.</ref> [[سال]] [[وفات]] وی معلوم نیست، اما با توجه به [[وکالت]] وی از امام مهدی {{ع}} می‌‌توان درگذشت او را در نیمه دوم [[قرن سوم]] دانست. کتاب البشارات اثر اوست<ref>رجال النجاشی ۱/۸۹.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۶۷-۶۸.</ref>
 == جستارهای وابسته ==