دوازده امام: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{خرد}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; fo...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[دوازده امام در قرآن]] | [[دوازده امام در حدیث]] | [[دوازده امام در کلام اسلامی]] | [[دوازده امام در تاریخ فرق و مذاهب]]</div> | : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[دوازده امام در قرآن]] | [[دوازده امام در حدیث]] | [[دوازده امام در کلام اسلامی]] | [[دوازده امام در تاریخ فرق و مذاهب]]</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[ | : <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[دوازده امام (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
نسخهٔ ۲۷ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۳۶
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل دوازده امام (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
أئمه اثنی عشر امامان دوازدهگانه. شیعه اثنی عشری معتقد به امامت دوازده امام معصوم است که اولین آنان علی(ع) و آخرینشان امام مهدی(ع) است، شیعۀ دوازده امامی[۱].
مقدمه
- عدد دوازده برای أئمه(ع)، از زبان حضرت رسول(ص) بیان شده و اینکه همه از قریش و از عترت پیامبرند.[۲] در این زمینه احادیث متعددی از امامان نیز روایت شده است. حضرت باقر(ع) فرمود: "ألإثنا عشر الإمام من آل محمّد، کلّهم محدّث من ولد رسول اللّه و من ولد علیّ..."[۳] جابر بن عبد اللّه انصاری میگوید: خدمت حضرت فاطمه(س) رسیدم، در برابرش لوحی بود که نام اوصیا از فرزندانش در آن بود، شمردم دوازده نفر بودند، آخرینشان "قائم" بود، سه محمّد و سه علی بود.[۴] امام باقر(ع) فرمود: ما دوازده امامیم، حسن و حسین، سپس نه امام از فرزندان حسین(ع) از آن جملهاند.[۵] هرچند در مذهب شیعه هم فرقههایی بهوجود آمد و شیعۀ هفتامامی، چهار امامی هم داریم، لیکن فرقهای که کاملتر و به هدایت نبوی نزدیکتر است، معتقدان به دوازده اماماند. حضرت رسول(ص) فرمود: "الأئمة من بعدی إثنا عشر، أوّلهم أنت یا علیّ، و آخرهم القائم و الّذی یفتح اللّه (تعالی ذکره) علی یدیه مشارق الأرض و مغاربها"[۶] برخی کوشیدهاند سخن پیامبر را که فرمود: أئمه(ع) دوازده نفرند و همه از قریشاند[۷]، بر خلفای حاکم پس از او تطبیق دهند و در حلّ تناقض این عدد با واقعیّت خارجی به تأویلات و تحلیلها و تطبیقهایی بپردازند، ازاینرو اقوال علمای اهل سنت در معنای آن به هشت قول میرسد،[۸] ولی این عدد، نه با خلفای راشدین منطبق است، نه با خلفای بنی امیه و نه با خلفای بنی عباس، تنها مصداق آن أئمه اهل بیتاند. عدد دوازده به این خاطر، رمزی از گرایش شیعی محسوب میشود و قداست دارد و تألیفات متعددی با عنوان "الإثنا عشریه" در موضوعات فقه و اصول، مدایح و مراثی، سنن و فضایل و مواعظ وجود دارد.[۹] در سرودن شعر نیز دوازده بند از محتشم کاشانی و دیگران با عنایت به این ویژگی است، دوازده برج، دوازده مقام، دوازده منزل، دوازده فلک و. . . از ترکیبات دیگر این عدد است. در قرآن هم بحث از دوازده برج، دوازده اسباط، دوازده چشمه و دوازده ماه آمده است. این عدد، با تعداد حروف لا اله الاّ اللّه و لا اله الاّ اللّه و محمّد رسول اللّه و امیر المؤمنین و علی بن ابی طالب و محبهم فی الجنّه و عدوّهم فی النّار هم مطابق است،[۱۰] و این از لطائف است[۱۱].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۴۱.
- ↑ بحار الأنوار، ج ۳۶ ص ۲۴۱، اثبات الهداة، ج ۲ ص ۵۱۰،۵۱۱،۵۵۵
- ↑ اصول کافی، ج ۱ ص ۵۳۱ ح ۷
- ↑ اصول کافی، ج ۱ ص ۵۳۲ ح ۱۰
- ↑ اصول کافی، ج ۱ ص ۵۳۳ ح ۱۶
- ↑ «امامان پس از من دوازده نفرند، اولین آنان تویی یا علی، و آخرینشان قائمی است که خدای متعال به دستان او مشرق و مغرب جهان را میگشاید.» بحار الأنوار، ج ۳۶ ص ۲۲۶
- ↑ احقاق الحق، ج ۷ ص ۴۷۷
- ↑ مسائل خلافیه و الرأی الحقّ فیها، علی آل محسن، ص ۱۱
- ↑ در الذریعه، حدود ۳۰ کتاب با همین نام معرفی شده است، ج ۱ ص ۱۱۳
- ↑ منتخب التواریخ، محمّد هاشم خراسانی، ص ۱۱۲
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۴۱.