حصن: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'موضعی' به 'مکانی') |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
* قلعه، [[دژ]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۶.</ref>، [[برج]]، بارو، هر | * قلعه، [[دژ]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۶.</ref>، [[برج]]، بارو، هر مکانی که امکان دستیابی به داخل آن نباشد<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۱۱۸.</ref>، جمع آن حصون. | ||
*{{متن قرآن|وَظَنُّوا أَنَّهُمْ مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللَّهِ}}<ref>«و (خودشان) گمان می‌کردند که دژهایشان بازدارنده آنان در برابر خداوند است» سوره حشر، آیه ۲.</ref>. | *{{متن قرآن|وَظَنُّوا أَنَّهُمْ مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللَّهِ}}<ref>«و (خودشان) گمان می‌کردند که دژهایشان بازدارنده آنان در برابر خداوند است» سوره حشر، آیه ۲.</ref>. | ||
* [[شأن نزول]] [[آیه شریفه]]، [[اخراج]] [[یهود]] از [[مدینه]] و پناه بردن آنها به قلعهها و دژهای مستحکم بود، به [[گمان]] اینکه دیگر دست [[خداوند]] و [[مسلمانان]] به آنها نخواهد رسید؛ اما [[خداوند]] دل‌های آنها را از [[ترس]] پر کرد: {{متن قرآن|وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ}}<ref>«در دل‌هاشان هراس افکند» سوره احزاب، آیه ۲۶.</ref> و آنان خانه‌های خود را به دست خود خراب کردند و گریختند: {{متن قرآن|يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ}}<ref>«به دست خویش خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.</ref><ref>سید قطب، فی ظلال القرآن، ج۶، ص۳۵۲۲.</ref>. | * [[شأن نزول]] [[آیه شریفه]]، [[اخراج]] [[یهود]] از [[مدینه]] و پناه بردن آنها به قلعهها و دژهای مستحکم بود، به [[گمان]] اینکه دیگر دست [[خداوند]] و [[مسلمانان]] به آنها نخواهد رسید؛ اما [[خداوند]] دل‌های آنها را از [[ترس]] پر کرد: {{متن قرآن|وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ}}<ref>«در دل‌هاشان هراس افکند» سوره احزاب، آیه ۲۶.</ref> و آنان خانه‌های خود را به دست خود خراب کردند و گریختند: {{متن قرآن|يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ}}<ref>«به دست خویش خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.</ref><ref>سید قطب، فی ظلال القرآن، ج۶، ص۳۵۲۲.</ref>. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۹
حصن از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حصن در قرآن - حصن در حدیث - حصن در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- قلعه، دژ[۱]، برج، بارو، هر مکانی که امکان دستیابی به داخل آن نباشد[۲]، جمع آن حصون.
- ﴿وَظَنُّوا أَنَّهُمْ مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللَّهِ﴾[۳].
- شأن نزول آیه شریفه، اخراج یهود از مدینه و پناه بردن آنها به قلعهها و دژهای مستحکم بود، به گمان اینکه دیگر دست خداوند و مسلمانان به آنها نخواهد رسید؛ اما خداوند دل‌های آنها را از ترس پر کرد: ﴿وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ﴾[۴] و آنان خانه‌های خود را به دست خود خراب کردند و گریختند: ﴿يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ﴾[۵][۶].
- در ایام نه‌چندان دور، شهرها و قریه‌ها دارای برج و بارو و استحکامات بودند تا در مقابل دشمن محفوظ و مصون بمانند. این قلعهها که شامل قصرها و کاخ‌ها نیز می‌شده، معماری خاصی داشته و قدرت دفاعی هر حکومتی به استحکام و تسخیرناپذیری آنها بستگی داشته است؛ لذا از مقوّمات قدرت سیاسی محسوب می‌شده که در قرآن کریم با الفاظ مختلفی به آن اشاره شده است[۷].
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۶.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۱۱۸.
- ↑ «و (خودشان) گمان می‌کردند که دژهایشان بازدارنده آنان در برابر خداوند است» سوره حشر، آیه ۲.
- ↑ «در دل‌هاشان هراس افکند» سوره احزاب، آیه ۲۶.
- ↑ «به دست خویش خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.
- ↑ سید قطب، فی ظلال القرآن، ج۶، ص۳۵۲۲.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۳۱.