تربیت نیروهای صالح: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[تربیت نیروهای صالح در سیره معصوم]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = تربیت | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[تربیت نیروهای صالح در سیره معصوم]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
یکی از مهمترین [[اصول تربیت]] یک [[امت]] [[مبارز]]، [[نیروسازی]] و تربیت نیروهای صالح و [[شایسته]] و [[آگاه]] به حقایق است. [[عصر ائمه]] [[معصومان]] {{عم}}، به گونهای است که در آن [[خفقان]] و [[تبلیغات]] زهرآگین دستگاه [[اموی]] و [[عباسی]] به وفور به چشم میخورد و در عصر [[رسول خدا]] {{صل}} نیز [[سعایت]] [[مشرکان]] [[مکه]] [[حاکم]] است. در این دورهها، [[سیاست]] کوچک شمردن و گمنام کردن [[اهلبیت]] {{عم}} در [[دستور]] کار دستگاه حاکم است و از این روی، [[مشاهده]] میکنیم که پس از [[شهادت]] [[حسین بن علی]] {{ع}}، بسیاری از [[مردم]] [[امام]] حاضر {{ع}} و [[خاندان]] اهلبیت {{عم}} را نمیشناختند و یا در مورد [[امامت امام سجاد]] {{ع}} [[تردید]] داشتند. به این [[دلیل]] [[امام زینالعابدین]] {{ع}} پس از بازگشت از [[اسارت]]، [[همت]] خویش را برای جذب نیرو و [[تربیت]] آنان صرف کرد<ref>در این زمینه امام سجاد {{ع}} به خرید بندگان، آموزش و تربیت و سپس آزادسازی آنان مشغول شد. آن حضرت توانست در مدت امامت خویش افراد زبده، عالم و اسلامشناسی تربیت کند و سنگ بنای دانشگاه اهلبیت {{عم}} را بنا نهد، افرادی همچون ابوحمزه ثمالی، سعید بن جبیر، ابوخالد کابلی و دیگران از این دستهاند.</ref>. آنان با این [[اقدام]] افزون بر تربیت نیروهای خاص و صاحبان [[اسرار]] [[ائمه]] {{عم}}، زمینه تربیت سایر [[مسلمانان]] به دست این تربیتیافتگان [[مکتب اهلبیت]] {{عم}} را فراهم میساختند<ref>[[محمد ملکزاده|ملکزاده، محمد]]، [[سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور (کتاب)|سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور]]، | یکی از مهمترین [[اصول تربیت]] یک [[امت]] [[مبارز]]، [[نیروسازی]] و تربیت نیروهای صالح و [[شایسته]] و [[آگاه]] به حقایق است. [[عصر ائمه]] [[معصومان]] {{عم}}، به گونهای است که در آن [[خفقان]] و [[تبلیغات]] زهرآگین دستگاه [[اموی]] و [[عباسی]] به وفور به چشم میخورد و در عصر [[رسول خدا]] {{صل}} نیز [[سعایت]] [[مشرکان]] [[مکه]] [[حاکم]] است. در این دورهها، [[سیاست]] کوچک شمردن و گمنام کردن [[اهلبیت]] {{عم}} در [[دستور]] کار دستگاه حاکم است و از این روی، [[مشاهده]] میکنیم که پس از [[شهادت]] [[حسین بن علی]] {{ع}}، بسیاری از [[مردم]] [[امام]] حاضر {{ع}} و [[خاندان]] اهلبیت {{عم}} را نمیشناختند و یا در مورد [[امامت امام سجاد]] {{ع}} [[تردید]] داشتند. به این [[دلیل]] [[امام زینالعابدین]] {{ع}} پس از بازگشت از [[اسارت]]، [[همت]] خویش را برای جذب نیرو و [[تربیت]] آنان صرف کرد<ref>در این زمینه امام سجاد {{ع}} به خرید بندگان، آموزش و تربیت و سپس آزادسازی آنان مشغول شد. آن حضرت توانست در مدت امامت خویش افراد زبده، عالم و اسلامشناسی تربیت کند و سنگ بنای دانشگاه اهلبیت {{عم}} را بنا نهد، افرادی همچون ابوحمزه ثمالی، سعید بن جبیر، ابوخالد کابلی و دیگران از این دستهاند.</ref>. آنان با این [[اقدام]] افزون بر تربیت نیروهای خاص و صاحبان [[اسرار]] [[ائمه]] {{عم}}، زمینه تربیت سایر [[مسلمانان]] به دست این تربیتیافتگان [[مکتب اهلبیت]] {{عم}} را فراهم میساختند<ref>[[محمد ملکزاده|ملکزاده، محمد]]، [[سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور (کتاب)|سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور]]، ص۹۷.</ref>. | ||
== پرسش مستقیم == | == پرسش مستقیم == |
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۲۷
مقدمه
یکی از مهمترین اصول تربیت یک امت مبارز، نیروسازی و تربیت نیروهای صالح و شایسته و آگاه به حقایق است. عصر ائمه معصومان (ع)، به گونهای است که در آن خفقان و تبلیغات زهرآگین دستگاه اموی و عباسی به وفور به چشم میخورد و در عصر رسول خدا (ص) نیز سعایت مشرکان مکه حاکم است. در این دورهها، سیاست کوچک شمردن و گمنام کردن اهلبیت (ع) در دستور کار دستگاه حاکم است و از این روی، مشاهده میکنیم که پس از شهادت حسین بن علی (ع)، بسیاری از مردم امام حاضر (ع) و خاندان اهلبیت (ع) را نمیشناختند و یا در مورد امامت امام سجاد (ع) تردید داشتند. به این دلیل امام زینالعابدین (ع) پس از بازگشت از اسارت، همت خویش را برای جذب نیرو و تربیت آنان صرف کرد[۱]. آنان با این اقدام افزون بر تربیت نیروهای خاص و صاحبان اسرار ائمه (ع)، زمینه تربیت سایر مسلمانان به دست این تربیتیافتگان مکتب اهلبیت (ع) را فراهم میساختند[۲].
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ در این زمینه امام سجاد (ع) به خرید بندگان، آموزش و تربیت و سپس آزادسازی آنان مشغول شد. آن حضرت توانست در مدت امامت خویش افراد زبده، عالم و اسلامشناسی تربیت کند و سنگ بنای دانشگاه اهلبیت (ع) را بنا نهد، افرادی همچون ابوحمزه ثمالی، سعید بن جبیر، ابوخالد کابلی و دیگران از این دستهاند.
- ↑ ملکزاده، محمد، سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور، ص۹۷.