عبدالرحمن بن مخنف بن سلیم ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده:قبیله ازد' به 'رده:ازد') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
عبدالرحمن بن مخنف بن سلیم ازدی، مردی [[شجاع]] و [[شریف]] و از [[شیعیان مخلص امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود که در [[جنگ جمل]] و [[صفین]] و [[نهروان]] [[حضرت]] را [[یاری]] کرد. و سرانجام به سال ۳۸ [[هجری]] در زمان [[حکومت]] [[حجاج بن یوسف ثقفی]] در [[جنگی]] که بین گروهی از [[خوارج]] با [[مهلب بن أبی صفره]] که مدت مدیدی به طول انجامید، و [[خوارج]] ضربه‌های سنگینی از مهلب خوردند، اما [[خوارج]] به [[فرماندهی]] [[صالح بن نحراق]] در شبی‌خونی به قرارگاه [[لشکر]] عبدالرحمان [[فرزند]] مخنف حمله بردند و [[جنگ]] [[سختی]] تا صبح بین [[خوارج]] و عبدالرحمان و همراهانش شد تا آنکه خود عبدالرحمان بن مخنف با هفتاد نفر از [[قاریان قرآن]] که جمعی از آنان از [[اصحاب حضرت علی]] {{ع}} و جمعی [[اصحاب]] [[عبدالله بن مسعود]] بودند به دست [[خوارج نهروان]] به [[شهادت]] رسیدند. وقتی این خبر به اطلاع مهلب رسید و [[جعفر]] [[فرزند]] عبدالرحمان هم آن [[شب]] نزد او بود بلافاصله [[جعفر]] با نیروهای مهلب حملۀ شدیدی به [[خوارج]] کردند و در معرکه مجروح شد و مهلب پسر خود را با نیروهایی به [[جنگ]] [[خوارج]] فرستاد و آنها را عقب راند و مهلب بر جنازه عبدالرحمان [[نماز]] خواند و سپس با لشکری آماده به [[جنگ]] [[خوارج]] رفتند<ref>ر. ک: شرح ابن ابی الحدید، ج۴، ص۱۸۸. </ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۳۵-۸۳۶.</ref> | عبدالرحمن بن مخنف بن سلیم ازدی، مردی [[شجاع]] و [[شریف]] و از [[شیعیان مخلص امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود که در [[جنگ جمل]] و [[صفین]] و [[نهروان]] [[حضرت]] را [[یاری]] کرد. و سرانجام به سال ۳۸ [[هجری]] در زمان [[حکومت]] [[حجاج بن یوسف ثقفی]] در [[جنگی]] که بین گروهی از [[خوارج]] با [[مهلب بن أبی صفره]] که مدت مدیدی به طول انجامید، و [[خوارج]] ضربه‌های سنگینی از مهلب خوردند، اما [[خوارج]] به [[فرماندهی]] [[صالح بن نحراق]] در شبی‌خونی به قرارگاه [[لشکر]] عبدالرحمان [[فرزند]] مخنف حمله بردند و [[جنگ]] [[سختی]] تا صبح بین [[خوارج]] و عبدالرحمان و همراهانش شد تا آنکه خود عبدالرحمان بن مخنف با هفتاد نفر از [[قاریان قرآن]] که جمعی از آنان از [[اصحاب حضرت علی]] {{ع}} و جمعی [[اصحاب]] [[عبدالله بن مسعود]] بودند به دست [[خوارج نهروان]] به [[شهادت]] رسیدند. وقتی این خبر به اطلاع مهلب رسید و [[جعفر]] [[فرزند]] عبدالرحمان هم آن [[شب]] نزد او بود بلافاصله [[جعفر]] با نیروهای مهلب حملۀ شدیدی به [[خوارج]] کردند و در معرکه مجروح شد و مهلب پسر خود را با نیروهایی به [[جنگ]] [[خوارج]] فرستاد و آنها را عقب راند و مهلب بر جنازه عبدالرحمان [[نماز]] خواند و سپس با لشکری آماده به [[جنگ]] [[خوارج]] رفتند<ref>ر. ک: شرح ابن ابی الحدید، ج۴، ص۱۸۸. </ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۳۵-۸۳۶.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | |||
{{مدخل وابسته}} | |||
* [[ازد]] (قبیله) | |||
{{پایان مدخل وابسته}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۱۰
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. عبدالرحمن بن مخنف بن سلیم ازدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عبدالرحمن بن مخنف بن سلیم ازدی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد| عبدالرحمن بن مخنف بن سلیم ازدی | |
|---|---|
 تصویر نمادین جنگ صفین | |
| نام کامل | عبدالرحمن بن مخنف بن سلیم ازدی |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | ازد |
| درگذشت | ۳۸ هجری |
| از اصحاب | امام علی |
| حضور در جنگ | |
مقدمه
عبدالرحمن بن مخنف بن سلیم ازدی، مردی شجاع و شریف و از شیعیان مخلص امیرالمؤمنین (ع) بود که در جنگ جمل و صفین و نهروان حضرت را یاری کرد. و سرانجام به سال ۳۸ هجری در زمان حکومت حجاج بن یوسف ثقفی در جنگی که بین گروهی از خوارج با مهلب بن أبی صفره که مدت مدیدی به طول انجامید، و خوارج ضربه‌های سنگینی از مهلب خوردند، اما خوارج به فرماندهی صالح بن نحراق در شبی‌خونی به قرارگاه لشکر عبدالرحمان فرزند مخنف حمله بردند و جنگ سختی تا صبح بین خوارج و عبدالرحمان و همراهانش شد تا آنکه خود عبدالرحمان بن مخنف با هفتاد نفر از قاریان قرآن که جمعی از آنان از اصحاب حضرت علی (ع) و جمعی اصحاب عبدالله بن مسعود بودند به دست خوارج نهروان به شهادت رسیدند. وقتی این خبر به اطلاع مهلب رسید و جعفر فرزند عبدالرحمان هم آن شب نزد او بود بلافاصله جعفر با نیروهای مهلب حملۀ شدیدی به خوارج کردند و در معرکه مجروح شد و مهلب پسر خود را با نیروهایی به جنگ خوارج فرستاد و آنها را عقب راند و مهلب بر جنازه عبدالرحمان نماز خواند و سپس با لشکری آماده به جنگ خوارج رفتند[۱].[۲]
جستارهای وابسته
- ازد (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک: شرح ابن ابی الحدید، ج۴، ص۱۸۸.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۳۵-۸۳۶.