ابراهیم بن ابی‌موسی اشعری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ابن ابی حاتم' به 'ابن ابی‌حاتم') |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
بر اساس نوشته ابن حجر، او [[پیامبر]] را دید، ولی از آن حضرت چیزی نشنید و تنها از برخی [[صحابه]] [[روایت]] نقل کرده است<ref>ابن حجر، تقریب، ج۱، ص۵۹.</ref>، به موجب گزارشی، ابراهیم در دوره [[امارت]] [[عمر بن عبدالعزیز]] در [[مصر]]، بر او وارد شد و از او [[حدیث]] شنید<ref>ابن حجر، تقریب، ج۱، ص۵۹.</ref>. | بر اساس نوشته ابن حجر، او [[پیامبر]] را دید، ولی از آن حضرت چیزی نشنید و تنها از برخی [[صحابه]] [[روایت]] نقل کرده است<ref>ابن حجر، تقریب، ج۱، ص۵۹.</ref>، به موجب گزارشی، ابراهیم در دوره [[امارت]] [[عمر بن عبدالعزیز]] در [[مصر]]، بر او وارد شد و از او [[حدیث]] شنید<ref>ابن حجر، تقریب، ج۱، ص۵۹.</ref>. | ||
ابراهیم را، [[راوی حدیث]] پدرش، [[مغیرة بن شعبه]]، [[شعبی]] و [[عمارة بن عمیر]] دانسته‌اند<ref>ابن | ابراهیم را، [[راوی حدیث]] پدرش، [[مغیرة بن شعبه]]، [[شعبی]] و [[عمارة بن عمیر]] دانسته‌اند<ref>ابن ابی‌حاتم، ج۲، ص۱۰۸؛ ابن حبان، ج۴، ص۵؛ ابن حجر، تقریب، ج۱، ص۵۹.</ref>. از جمله روایتش از ابوموسی این است که او [[زمان]] [[خلافت عمر]]، به [[حلیت]] [[متعه حج]] [[فتوا]] می‌داد. این حدیث از راه‌های گوناگون نقل شده است<ref> احمد بن حنبل، ج۱، ص۵۰؛ بیهقی، ج۵، ص۲۰؛ دارقطنی، ص۱۲۱.</ref>. از ابراهیم نیز شعبی، [[عمارة بن عمیره]] و [[حکم بن عتیبه]] [[حدیث]] نقل کرده‌اند<ref>ابن ابی‌حاتم، ج۲، ص۱۰۸؛ ابونعیم، ص۶۱؛ ابن حبان، ج۳، ص۲۰؛ مزی، ج۲۱، ص۲۵۶.</ref>. | ||
می‌گویند به ابراهیم گفته شد پس از تو از چه کسی حدیث نقل کنیم، گفت: [[حماد بن ابی سلیمان]]. گفتنی است [[حماد]] مکنی به ابواسماعیل، از محدثان بنام [[اهل سنت]]، از [[موالی]] همین ابراهیم بود که [[معاویه]] وی را در جریان [[حکمیت]]، به [[دومة الجندل]] نزد [[ابو موسی اشعری]] فرستاد<ref>ابن سعد، ج۶، ص۳۳۲.</ref>. ابراهیم حدود سال ۷۰ درگذشت<ref>ابن حجر، تقریب، ج۱، ص۵۹.</ref>. [[ابونعیم]]<ref>ابونعیم، ج۱، ص۱۶.</ref> [[قبر]] [[برادر]] وی، [[موسی بن ابی موسی]] را در قریه قه جاورسان [[اصفهان]] دانسته، یادآور شده است که برخی، آن قبر را مربوط به ابراهیم دانسته‌اند.<ref>[[سید محمود سامانی|سامانی، سید محمود]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابراهیم بن ابی موسی اشعری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۹۶.</ref> | می‌گویند به ابراهیم گفته شد پس از تو از چه کسی حدیث نقل کنیم، گفت: [[حماد بن ابی سلیمان]]. گفتنی است [[حماد]] مکنی به ابواسماعیل، از محدثان بنام [[اهل سنت]]، از [[موالی]] همین ابراهیم بود که [[معاویه]] وی را در جریان [[حکمیت]]، به [[دومة الجندل]] نزد [[ابو موسی اشعری]] فرستاد<ref>ابن سعد، ج۶، ص۳۳۲.</ref>. ابراهیم حدود سال ۷۰ درگذشت<ref>ابن حجر، تقریب، ج۱، ص۵۹.</ref>. [[ابونعیم]]<ref>ابونعیم، ج۱، ص۱۶.</ref> [[قبر]] [[برادر]] وی، [[موسی بن ابی موسی]] را در قریه قه جاورسان [[اصفهان]] دانسته، یادآور شده است که برخی، آن قبر را مربوط به ابراهیم دانسته‌اند.<ref>[[سید محمود سامانی|سامانی، سید محمود]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابراهیم بن ابی موسی اشعری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۹۶.</ref> | ||
نسخهٔ ۳۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۰۱
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صحابه است. ابراهیم بن ابی موسی اشعری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابراهیم بن ابی موسی اشعری در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد| ابراهیم بن ابی‌موسی اشعری | |
|---|---|
 تصویر قدیمی مدینه | |
| نام کامل | ابراهیم بن ابی‌موسی اشعری |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | اشعر |
| پدر | ابوموسی اشعری |
| مادر | ام کلثوم بنت فضل بن عباس بن عبدالمطلب |
| برادر | موسی بن ابی موسی اشعری |
| درگذشت | ۷۰ هجری |
| از اصحاب | پیامبر خاتم |
مقدمه
از پدرش - ابوموسی اشعری - نقل شده که صاحب فرزندی شدم و او را نزد رسول خدا (ص) بردم. آن حضرت نامش را ابراهیم نهاد، کام وی را با خرما برداشت و در حقش دعا کرد[۱].
بر پایه گزارش ابونعیم[۲]، مادر ابراهیم، ام کلثوم دختر فضل بن عباس بن عبدالمطلب بود. ابن اثیر و ابن حجر، ضمن اختصاص دادن مدخلی به وی، ابراهیم را بزرگ‌ترین فرزند ابوموسی دانسته‌اند[۳]. برخی، وی را از راویان حدیث رسول خدا (ص) برشمرده‌اند[۴]، ولی محدثان بسیاری، او را تابعی، از محدثان کوفی و ثقه دانسته‌اند[۵]
بر اساس نوشته ابن حجر، او پیامبر را دید، ولی از آن حضرت چیزی نشنید و تنها از برخی صحابه روایت نقل کرده است[۶]، به موجب گزارشی، ابراهیم در دوره امارت عمر بن عبدالعزیز در مصر، بر او وارد شد و از او حدیث شنید[۷].
ابراهیم را، راوی حدیث پدرش، مغیرة بن شعبه، شعبی و عمارة بن عمیر دانسته‌اند[۸]. از جمله روایتش از ابوموسی این است که او زمان خلافت عمر، به حلیت متعه حج فتوا می‌داد. این حدیث از راه‌های گوناگون نقل شده است[۹]. از ابراهیم نیز شعبی، عمارة بن عمیره و حکم بن عتیبه حدیث نقل کرده‌اند[۱۰].
می‌گویند به ابراهیم گفته شد پس از تو از چه کسی حدیث نقل کنیم، گفت: حماد بن ابی سلیمان. گفتنی است حماد مکنی به ابواسماعیل، از محدثان بنام اهل سنت، از موالی همین ابراهیم بود که معاویه وی را در جریان حکمیت، به دومة الجندل نزد ابو موسی اشعری فرستاد[۱۱]. ابراهیم حدود سال ۷۰ درگذشت[۱۲]. ابونعیم[۱۳] قبر برادر وی، موسی بن ابی موسی را در قریه قه جاورسان اصفهان دانسته، یادآور شده است که برخی، آن قبر را مربوط به ابراهیم دانسته‌اند.[۱۴]
جستارهای وابسته
- ابوموسی اشعری (پدر)
- موسی بن ابی موسی اشعری (برادر)
منابع
پانویس
- ↑ ابن سعد، ج۴، ص۸۰؛ ابن حبان، ج۳، ص۲۰؛ مری، ج۲، ص۱۲۷.
- ↑ ابونعیم، ج۱، ص۶۱.
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۱۵۸-۱۵۹؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۳۲۳.
- ↑ طوسی، ص۲۴.
- ↑ عجلی، ج۱، ص۲۰۷؛ مری، ج۲، ص۱۲۷؛ ابن حبان، ج۳، ص۲۰.
- ↑ ابن حجر، تقریب، ج۱، ص۵۹.
- ↑ ابن حجر، تقریب، ج۱، ص۵۹.
- ↑ ابن ابی‌حاتم، ج۲، ص۱۰۸؛ ابن حبان، ج۴، ص۵؛ ابن حجر، تقریب، ج۱، ص۵۹.
- ↑ احمد بن حنبل، ج۱، ص۵۰؛ بیهقی، ج۵، ص۲۰؛ دارقطنی، ص۱۲۱.
- ↑ ابن ابی‌حاتم، ج۲، ص۱۰۸؛ ابونعیم، ص۶۱؛ ابن حبان، ج۳، ص۲۰؛ مزی، ج۲۱، ص۲۵۶.
- ↑ ابن سعد، ج۶، ص۳۳۲.
- ↑ ابن حجر، تقریب، ج۱، ص۵۹.
- ↑ ابونعیم، ج۱، ص۱۶.
- ↑ سامانی، سید محمود، مقاله «ابراهیم بن ابی موسی اشعری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۹۶.