عبدالعزیز بن مسلم (راوی امام رضا): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = عبدالعزیز بن مسلم (راوی امام رضا) در معارف و سیره رضوی | پرسش مرتبط = }} == مقدمه == از یاران امام رضا {{ع}} می‌باشد که از وی روایات مبسوطی در بیان مقام امام رضا {{ع}} نقل شده است. وی پیرا...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[عبدالعزیز بن مسلم (راوی امام رضا) در معارف و سیره رضوی]] | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام  رضا | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
 
== مقدمه ==
== مقدمه ==
از [[یاران امام رضا]] {{ع}} می‌باشد که از وی [[روایات]] مبسوطی در بیان [[مقام امام]] [[رضا]] {{ع}} نقل شده است. وی پیرامون [[مقام امامت]] می‌گوید: «[[منزلت امامت]]، منزلت انبیاست و مقام امامت، [[خلافت خدا]] و [[خلافت]] [[رسول الله]] {{صل}} و [[مقام]] [[امام امیرالمؤمنین]] {{ع}} و [[میراث]] [[حسن]] و [[حسین]] {{عم}} است و در آن [[استدلال]] به [[آیات]]، بر انحصار امامت در [[معصومین]] {{عم}} است»<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۳۵.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۴۹۴.</ref>
از [[یاران امام رضا]] {{ع}} می‌باشد که از وی [[روایات]] مبسوطی در بیان [[مقام امام]] [[رضا]] {{ع}} نقل شده است. وی پیرامون [[مقام امامت]] می‌گوید: «[[منزلت امامت]]، منزلت انبیاست و مقام امامت، [[خلافت خدا]] و [[خلافت]] [[رسول الله]] {{صل}} و [[مقام]] [[امام امیرالمؤمنین]] {{ع}} و [[میراث]] [[حسن]] و [[حسین]] {{عم}} است و در آن [[استدلال]] به [[آیات]]، بر انحصار امامت در [[معصومین]] {{عم}} است»<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۳۵.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۴۹۴.</ref>

نسخهٔ ‏۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۰۳

مقدمه

از یاران امام رضا (ع) می‌باشد که از وی روایات مبسوطی در بیان مقام امام رضا (ع) نقل شده است. وی پیرامون مقام امامت می‌گوید: «منزلت امامت، منزلت انبیاست و مقام امامت، خلافت خدا و خلافت رسول الله (ص) و مقام امام امیرالمؤمنین (ع) و میراث حسن و حسین (ع) است و در آن استدلال به آیات، بر انحصار امامت در معصومین (ع) است»[۱].[۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۳۵.
  2. محمدی، حسین، رضانامه ص۴۹۴.