ذلت‌ناپذیری: تفاوت میان نسخه‌ها

ذلت‌ناپذیری (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۱۰

۱٬۴۰۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳

←‏ذلت‌ناپذیری در فرهنگ عاشورایی

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۸۷۸

ویرایش

@@ خط ۱۵: / خط ۱۵: @@
 [[واقعه کربلا]] را می‌توان به عنوان یکی از بارزترین جلوه‌های [[عزت‌مندی]] و ذلت‌ناپذیری معرفی کرد: آن [[حضرت]] پس از ردّ بیعت با [[یزید]] درباره عزت‌مندی و ذلت‌ناپذیری بسیار سخن گفت. در جایی فرمود: [[مرگ]] با عزت بهتر از [[زندگی]] با ذلت است<ref>محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۴۴، ص۱۹۲.</ref>. و یا در [[روز عاشورا]] فرمود: [[آگاه]] باشید این شخص [[فرومایه]] ([[یزید]]) مرا بین دو راهی مرگ و ذلت قرار داده است. هیهات که ما به ذلت تن دهیم<ref>ابوجعفر محمد بن جریر طبری، تاریخ الرسل و الملوک (تاریخ طبری)، ج۶، ص۲۳۵.</ref>.
+امام حسین{{ع}} [[روز عاشورا]] به [[سپاه]] [[دشمن]] فرمود: «[[آگاه]] باشید که بدکاره فرزند بدکاره مرا میان [[شهادت]] و خواری مخیر کرده است؛ و محال است که ما ذلت و خواری را بپذیریم، چیزی است که نه خدا و نه [[پیامبر]] {{صل}} و نه [[مؤمنان]] غیور آن را برای ما بپذیرند؛ و امکان ندارد که دامن‌های [[پاک]] و مردان [[آزاده]] [[تسلیم]] [[ستمگران]] شوند بلکه مرگ شرافتمندانه را بر ذلت و خواری ترجیح می‌دهند»<ref>کامل ابن اثیر، ج۳، ص۲۸۷.</ref>.
+[[ابن ابی الحدید]] گوید: بزرگ‌ترین کسی که ذلت را نپذیرفت و از [[تسلیم شدن]] در برابر [[ظالمان]] و [[متجاوزان]] سرباز زد [[ابوعبدالله حسین بن علی]] {{ع}} است که [[امان]] و [[سلامتی]] بر او و یارانش عرضه شد ولی قبول نکرده و ذلت را نپذیرفتند<ref>شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۱، ص۳۰۲.</ref>.<ref>[[علی نظری منفرد|نظری منفرد، علی]]، [[نهضت‌های پس از عاشورا (کتاب)|نهضت‌های پس از عاشورا]]، ص ۱۴۰.</ref>
 == ذلت‌ناپذیری امام کاظم (ع) ==