جابر بن عمیر انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'توضیح تصویر = تصویر قدیمی مدینه' به 'توضیح تصویر = تصویری کهن از مدینه') |
جز (جایگزینی متن - ':«' به ': «') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
[[جابر بن عمیر]] [[اهل مدینه]] و از [[اصحاب]] [[رسول]] [[اسلام]] {{صل}}<ref>اسد الغابه، ج۱، ص۲۵۹؛ رجال طوسی، ص۱۳، ش۱۰ و تهذیب التهذیب، ج، ص۱۰.</ref> و از [[یاران علی]] {{ع}} است که آن [[حضرت]] را در [[جنگ صفین]] [[یاری]] کرد. | [[جابر بن عمیر]] [[اهل مدینه]] و از [[اصحاب]] [[رسول]] [[اسلام]] {{صل}}<ref>اسد الغابه، ج۱، ص۲۵۹؛ رجال طوسی، ص۱۳، ش۱۰ و تهذیب التهذیب، ج، ص۱۰.</ref> و از [[یاران علی]] {{ع}} است که آن [[حضرت]] را در [[جنگ صفین]] [[یاری]] کرد. | ||
[[نصر بن مزاحم]] از [[جابر بن عمیر]] چنین [[نقل]] می‌کند که گفت: [[امیرمؤمنان]] {{ع}} در [[یوم الهریر]] در هیاهوی [[نبرد]]، رو به [[قبله]] کرد و دست‌های خود را بلند نمود و چنین ندا داد: خداوندا! ای [[مهربان]] ای [[بخشاینده]] ای [[یکتا]] ای یگانه ای [[بی‌نیاز]]، ای خدای [[محمد]]، بارالها، گام‌ها به سوی تو برگشته و [[دل‌ها]] برای تو در سینه‌ها تپیده و دستها به درگاه تو برآمده... بارالها ما از فقدان [[پیامبر]] مان و فزونی [[دشمنان]] و پراکندگی آرزوهایمان به تو [[شکایت]] می‌کنیم. {{متن قرآن|رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ}}<ref>«خداوندا! میان ما و قوم ما به حق داوری فرما و تو بهترین داورانی» سوره اعراف، آیه۸۹.</ref>. بعد فرمود:« به [[برکت]] و [[فضل]] [[خدا]] پیش روید»<ref>{{متن حدیث|يَا اَللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا وَاحِدُ يَا صَمَدُ يَا اَللَّهُ يَا إِلَهَ مُحَمَّدٍ إِلَيْكَ اَللَّهُمَّ نُقِلَتِ اَلْأَقْدَامُ وَ أَفْضَتِ اَلْقُلُوبُ وَ رُفِعَتِ اَلْأَيْدِي وَ مُدَّتِ اَلْأَعْنَاقُ وَ شَخَصَتِ اَلْأَبْصَارُ وَ طُلِبَتِ اَلْحَوَائِجُ اَللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ غَيْبَةَ نَبِيِّنَا وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ تَشَتُّتَ أَهْوَائِنَا}} {{متن قرآن|رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ}} {{متن حدیث|سِيرُوا عَلَى بَرَكَةِ اَللَّهِ}}؛ وقعة صفین، ص۴۷۷.</ref>؛ | [[نصر بن مزاحم]] از [[جابر بن عمیر]] چنین [[نقل]] می‌کند که گفت: [[امیرمؤمنان]] {{ع}} در [[یوم الهریر]] در هیاهوی [[نبرد]]، رو به [[قبله]] کرد و دست‌های خود را بلند نمود و چنین ندا داد: خداوندا! ای [[مهربان]] ای [[بخشاینده]] ای [[یکتا]] ای یگانه ای [[بی‌نیاز]]، ای خدای [[محمد]]، بارالها، گام‌ها به سوی تو برگشته و [[دل‌ها]] برای تو در سینه‌ها تپیده و دستها به درگاه تو برآمده... بارالها ما از فقدان [[پیامبر]] مان و فزونی [[دشمنان]] و پراکندگی آرزوهایمان به تو [[شکایت]] می‌کنیم. {{متن قرآن|رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ}}<ref>«خداوندا! میان ما و قوم ما به حق داوری فرما و تو بهترین داورانی» سوره اعراف، آیه۸۹.</ref>. بعد فرمود: « به [[برکت]] و [[فضل]] [[خدا]] پیش روید»<ref>{{متن حدیث|يَا اَللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا وَاحِدُ يَا صَمَدُ يَا اَللَّهُ يَا إِلَهَ مُحَمَّدٍ إِلَيْكَ اَللَّهُمَّ نُقِلَتِ اَلْأَقْدَامُ وَ أَفْضَتِ اَلْقُلُوبُ وَ رُفِعَتِ اَلْأَيْدِي وَ مُدَّتِ اَلْأَعْنَاقُ وَ شَخَصَتِ اَلْأَبْصَارُ وَ طُلِبَتِ اَلْحَوَائِجُ اَللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ غَيْبَةَ نَبِيِّنَا وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ تَشَتُّتَ أَهْوَائِنَا}} {{متن قرآن|رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ}} {{متن حدیث|سِيرُوا عَلَى بَرَكَةِ اَللَّهِ}}؛ وقعة صفین، ص۴۷۷.</ref>؛ | ||
از [[نقل]] این [[دعا]] معلوم می‌شود که [[جابر بن عمیر]] مورد توجه و از [[نزدیکان]] به [[امام]] {{ع}} بوده است.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۸۲-۲۸۳.</ref> | از [[نقل]] این [[دعا]] معلوم می‌شود که [[جابر بن عمیر]] مورد توجه و از [[نزدیکان]] به [[امام]] {{ع}} بوده است.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۸۲-۲۸۳.</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۳۶
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صحابه است. جابر بن عمیر انصاری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: جابر بن عمیر انصاری در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارد| جابر بن عمیر انصاری | |
|---|---|
 تصویری کهن از مدینه | |
| نام کامل | جابر بن عمیر انصاری |
| جنسیت | مرد |
| محل زندگی | مدینه |
| از اصحاب | |
| حضور در جنگ | جنگ صفین |
مقدمه
جابر بن عمیر اهل مدینه و از اصحاب رسول اسلام (ص)[۱] و از یاران علی (ع) است که آن حضرت را در جنگ صفین یاری کرد.
نصر بن مزاحم از جابر بن عمیر چنین نقل می‌کند که گفت: امیرمؤمنان (ع) در یوم الهریر در هیاهوی نبرد، رو به قبله کرد و دست‌های خود را بلند نمود و چنین ندا داد: خداوندا! ای مهربان ای بخشاینده ای یکتا ای یگانه ای بی‌نیاز، ای خدای محمد، بارالها، گام‌ها به سوی تو برگشته و دل‌ها برای تو در سینه‌ها تپیده و دستها به درگاه تو برآمده... بارالها ما از فقدان پیامبر مان و فزونی دشمنان و پراکندگی آرزوهایمان به تو شکایت می‌کنیم. 
رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ
[۲]. بعد فرمود: « به برکت و فضل خدا پیش روید»[۳]؛
از نقل این دعا معلوم می‌شود که جابر بن عمیر مورد توجه و از نزدیکان به امام (ع) بوده است.[۴]
منابع
پانویس
- ↑ اسد الغابه، ج۱، ص۲۵۹؛ رجال طوسی، ص۱۳، ش۱۰ و تهذیب التهذیب، ج، ص۱۰.
- ↑ «خداوندا! میان ما و قوم ما به حق داوری فرما و تو بهترین داورانی» سوره اعراف، آیه۸۹.
- ↑ «يَا اَللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا وَاحِدُ يَا صَمَدُ يَا اَللَّهُ يَا إِلَهَ مُحَمَّدٍ إِلَيْكَ اَللَّهُمَّ نُقِلَتِ اَلْأَقْدَامُ وَ أَفْضَتِ اَلْقُلُوبُ وَ رُفِعَتِ اَلْأَيْدِي وَ مُدَّتِ اَلْأَعْنَاقُ وَ شَخَصَتِ اَلْأَبْصَارُ وَ طُلِبَتِ اَلْحَوَائِجُ اَللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ غَيْبَةَ نَبِيِّنَا وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ تَشَتُّتَ أَهْوَائِنَا»
رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ
«سِيرُوا عَلَى بَرَكَةِ اَللَّهِ»؛ وقعة صفین، ص۴۷۷.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۸۲-۲۸۳.