الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
'''[[شناخت امام مهدی|شناخت امام مهدی]] {{ع}}''' اوّلین و مهم‌ترین [[وظیفه امّت]] در قبال [[امام]] است؛ زیرا بهره‌گیری از وجود امام و هدایت‌های او فرع بر [[شناخت]] اوست و اگر کسی [[امام]] خود را نشناسد در [[گمراهی]] و [[جهل]] خواهد بود؛ به همین [[دلیل]] از [[پیامبر اسلام]] {{صل}} [[نقل]] شده که فرمود: «هرکس بمیرد در حالی که [[امام زمان]] خود را نشناخته باشد، با [[مرگ]] [[جاهلیّت]] مرده است».
'''[[ماه رمضان| ماه رمضان]]''' ماه نهم از ماه‌های قمری و یکی از ماه‌های بافضیلت و ماه [[رحمت]] و [[آمرزش]] است که روزه گرفتن در آن بر مسلمانان [[واجب]] شده است. در روایات از آن به عنوان "[[شهر الله]]" یعنی ماه [[خدا]] یاد شده است. یکی از شب‌های بسیار مهم در این ماه، "شب قدر" است که بهتر از هزار ماه است و [[قرآن]] نیز در این شب نازل شده است. در نوزدهمین روز این ماه حضرت علی {{ع}} ضربت خوردند و در روز بیست و یکم به [[شهادت]] رسیدند. [[مسلمانان]] از چند روز به ماه رمضان مانده، خود را برای روزه‌داری و [[عبادت]] در این ماه آماده می‌‌کنند و مجالس [[دینی]] و مساجد و نمازهای جماعت رونق بیشتری دارد و فرصت خوبی برای انس با خدا و قرآن و [[توبه]] از گناهان است.


برپایه [[حدیثی]] از [[امام صادق]] {{ع}} کمترین درجۀ [[معرفت]] به [[امامان معصوم]] از جمله [[امام عصر]]، چه در امور تشریعی و چه امور [[تکوینی]]، این است که بدانیم و [[باور]] داشته باشیم آنان همسنگ با [[پیامبر]] {{صل}} هستند و تنها تفاوت آنها در مسئلۀ [[نبوت]] است؛ یعنی [[امام]] نمی‌تواند [[نبی]] باشد. لازمه سخن این است که بدانیم [[ائمۀ معصومین]] به‌‌سبب این ادعا (همسنگ بود با [[پیامبر]]) و با کمک [[آیات قرآن]] همچنان که بر ما [[ولایت]] دارند، اطاعتشان هم [[واجب]] است؛ یعنی به عبارتی [[شناخت]] [[ائمۀ معصومین]] توسط [[شیعیان]] در این است که [[اوامر]] [[معصومین]] را [[واجب]] الإطاعه بدانیم.
ماه رمضان تنها ماهی است که در قرآن به صراحت نام آن آمده و به سبب نزول قرآن و [[وجوب]] [[روزه‌داری]] در آن از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است، تا جایی که شب [[قدر]] آن معادل هزار ماه دانسته شده است: {{متن قرآن|لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ}}در باب فضیلت این ماه در حدیثی از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} آمده که ایشان فرموده است: «ای [[مردم]]! شما در ماه رمضان به میهمانی [[خدا]] [[دعوت]] شده و مورد [[لطف]] او قرار گرفته‌اید. در این ماه، نَفَس‌های شما [[تسبیح]]، خوابتان [[عبادت]]، عملتان مقبول و دعایتان [[مستجاب]] است».


[[معرفت]] پیدا کردن به [[امام]] شامل ویژگی‌ها و ابعاد وجودی حضرت، مثل [[امامت]]، [[عصمت]]، [[علم]]، [[حیات]]، طول عمر و [[اندیشیدن]] در کلمات و [[اوامر]] و [[تأمل]] در [[حکمت]] نام‌ها و [[نشانه‌ها]] و [[علائم ظهور]] و نیز دانستن سبب و حکمت غیبت پر رمز و راز ایشان می‌‌شود.
روزه یکی از فروع دین اسلام و از مهم‌ترین مصادیق عبادت‌ها و [[واجبات]] است. از آنجا که با نازل شدن [[آیه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ}}، روزه بر [[مسلمانان]] [[واجب]] شد، این آیه را [[آیه صوم]] نامیده‌اند. برای روزه‌داری، آثاری مانند: تقویت [[تقوا]]، [[پرهیزگاری]]؛ پیشگیری از عذاب‌های دنیوی و [[اخروی]]؛ جلوگیری از نفوذ [[شیطان]] و سلامت جسم بیان شده است. مهم‌ترین امتیاز ماه رمضان، توجه بیشتر [[مؤمنان]] به [[قرآن کریم]] است.


دو راه برای [[شناخت]] [[امامان معصوم]] {{ع}} از جمله [[امام عصر]] {{ع}} وجود دارد:
<div class="mainpage_box_more">[[ماه رمضان|ادامه]]</div>
# '''معرفت علمی''': این [[معرفت]] از طریق تجربه، حال چه تجربه شخصی و یا از تجارب بزرگان و یا مطالعه‌ کتاب‌ و یا [[روایات]] مختلفی که درباره [[شناخت]] [[امامان معصوم]] {{ع}} وارده شده حاصل می‌‌شود.
# '''معرفت قلبی و [[روحی]]''': این [[معرفت]] از طریق [[الهام]] و [[دعا]] و [[توسل]] (مخصوصا [[توسل]] به خود [[امام عصر]]) حاصل می‌‌شود.
 
[[شناخت]] و اعتقاد به امام زمان {{ع}} دارای آثاری است که [[ضرورت]] آن را نشان می‌دهد. از جمله این آثار عبارت است از: ۱. [[محبت]] و [[دوستی]] امام‌: شناخت به هر [[میزان]] بیشتر باشد، محبت فزون‌تر می‌شود. ۲. [[نجات]] از [[مرگ]] جاهلی‌: در [[روایت]] آمده است: "هرکس از [[دنیا]] برود و [[امام زمان]] خود را نشناسد، به [[مرگ جاهلی]] از دنیا رفته است".
 
<div class="mainpage_box_more">[[شناخت امام مهدی|ادامه]]</div>

نسخهٔ ‏۱۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۱

ماه رمضان ماه نهم از ماه‌های قمری و یکی از ماه‌های بافضیلت و ماه رحمت و آمرزش است که روزه گرفتن در آن بر مسلمانان واجب شده است. در روایات از آن به عنوان "شهر الله" یعنی ماه خدا یاد شده است. یکی از شب‌های بسیار مهم در این ماه، "شب قدر" است که بهتر از هزار ماه است و قرآن نیز در این شب نازل شده است. در نوزدهمین روز این ماه حضرت علی (ع) ضربت خوردند و در روز بیست و یکم به شهادت رسیدند. مسلمانان از چند روز به ماه رمضان مانده، خود را برای روزه‌داری و عبادت در این ماه آماده می‌‌کنند و مجالس دینی و مساجد و نمازهای جماعت رونق بیشتری دارد و فرصت خوبی برای انس با خدا و قرآن و توبه از گناهان است.

ماه رمضان تنها ماهی است که در قرآن به صراحت نام آن آمده و به سبب نزول قرآن و وجوب روزه‌داری در آن از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است، تا جایی که شب قدر آن معادل هزار ماه دانسته شده است: ﴿لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ. در باب فضیلت این ماه در حدیثی از پیامبر اکرم (ص) آمده که ایشان فرموده است: «ای مردم! شما در ماه رمضان به میهمانی خدا دعوت شده و مورد لطف او قرار گرفته‌اید. در این ماه، نَفَس‌های شما تسبیح، خوابتان عبادت، عملتان مقبول و دعایتان مستجاب است».

روزه یکی از فروع دین اسلام و از مهم‌ترین مصادیق عبادت‌ها و واجبات است. از آنجا که با نازل شدن آیه ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ، روزه بر مسلمانان واجب شد، این آیه را آیه صوم نامیده‌اند. برای روزه‌داری، آثاری مانند: تقویت تقوا، پرهیزگاری؛ پیشگیری از عذاب‌های دنیوی و اخروی؛ جلوگیری از نفوذ شیطان و سلامت جسم بیان شده است. مهم‌ترین امتیاز ماه رمضان، توجه بیشتر مؤمنان به قرآن کریم است.