کمیت بن زید اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام باقر| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام باقر| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابومستهل کمیت بن زید بن خنیس بن مجالد مضری اسدی کوفی]] [[شاعری]] از [[طایفه]] [[مضر]] بود که به سال ۶۰هـ متولد شد<ref>الاغانی ۱۷/۲ و ۴۰.</ref> و از [[اهل کوفه]] به شمار می‌‌رفت<ref> الموشح ۲۵۰.</ref> و در همان جا می‌‌زیست.<ref> معجم الشعراء ۲۱۳.</ref> او محضر [[امام سجاد]]، [[امام باقر]] و [[امام صادق]]{{ع}} را [[درک]] کرد<ref> الذریعه ۲۵/۱۵۶.</ref> و از [[یاران امام باقر]] و امام صادق({{ع}}) محسوب می‌‌شد.<ref> رجال الطوسی ۱۳۴ و ۲۷۸.</ref> از امام باقر و امام صادق | [[ابومستهل کمیت بن زید بن خنیس بن مجالد مضری اسدی کوفی]] [[شاعری]] از [[طایفه]] [[مضر]] بود که به سال ۶۰هـ متولد شد<ref>الاغانی ۱۷/۲ و ۴۰.</ref> و از [[اهل کوفه]] به شمار می‌‌رفت<ref> الموشح ۲۵۰.</ref> و در همان جا می‌‌زیست.<ref> معجم الشعراء ۲۱۳.</ref> او محضر [[امام سجاد]]، [[امام باقر]] و [[امام صادق]]{{ع}} را [[درک]] کرد<ref> الذریعه ۲۵/۱۵۶.</ref> و از [[یاران امام باقر]] و امام صادق({{ع}}) محسوب می‌‌شد.<ref> رجال الطوسی ۱۳۴ و ۲۷۸.</ref> از امام باقر و امام صادق{{ع}}<ref> منهج المقال ۲۶۹.</ref> و [[فرزدق]] [[شاعر]]<ref>سیر اعلام النبلاء ۵/۳۸۸.</ref> [[روایت]] کرده است. اشخاصی چون [[عقبة بن بشیر اسدی]]،<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۰۷.</ref> [[صفوان بن یحیی]]،<ref>جامع الرواة ۲/۳۱.</ref> [[والبة بن حباب]] شاعر و [[حفص بن سلیمان غاضری]]<ref> تاریخ الاسلام ۸/۲۱۰.</ref> از وی روایت کرده‌اند. ایشان از شعرای معروف [[شیعی مذهب]] و [[شاعر اهل بیت]]{{ع}} بود<ref> الاغانی ۱۷/۲۵.</ref> و اولین کسی بود که با اشعار خود از [[حق]] [[علویین]] [[دفاع]] کرد و [[حکومت بنی امیه]] را محکوم و [[رسوا]] نمود. اغلب اشعارش [[سیاسی]] و به [[دیوان]] [[هاشمیات]] معروف است.<ref>اعیان الشیعه ۹/۳۵.</ref> بدین جهت در [[زمان]] [[حکومت]] [[یزید بن عبدالملک]] و برادرش [[هشام بن عبدالملک]] بارها دستگیر و روانه [[زندان]] شد و محکوم به [[مرگ]] گردید، ولی از زندان متواری گشت و از مرگ [[نجات]] یافت.<ref>الاغانی ۱۷/۱۰.</ref> وی اشعار زیادی در [[مدح اهل بیت]] از جمله امام سجاد، امام باقر و امام صادق{{ع}} دارد که مورد [[لطف]] آن بزرگواران واقع شده و در حقش [[دعا]] کرده‌اند.<ref>تاریخ مدینة دمشق ۵۰/۲۳۲.</ref> در [[فضیلت]] وی آورده‌اند که اگر برای [[بنی اسد]] منقبتی غیر از وجود کمیت نبود، آنها را کفایت می‌‌کرد. در کمیت ده [[خصلت]] وجود داشت که در احدی از [[شعرا]] نبود.<ref>اعیان الشیعه ۹/۳۴.</ref> وی دارای بیش از پنج هزار [[بیت]] [[شعر]] و قصیده می‌‌باشد که به دیوان هاشمیات معروف شده است.<ref>الاغانی ۱۷/۱ و ۴۰.</ref> اثر دیگر وی را السبع العالیات گفته‌اند<ref>کشف الظنون ۲/۹۷۶.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۶۳۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۶
آشنایی اجمالی
ابومستهل کمیت بن زید بن خنیس بن مجالد مضری اسدی کوفی شاعری از طایفه مضر بود که به سال ۶۰هـ متولد شد[۱] و از اهل کوفه به شمار می‌‌رفت[۲] و در همان جا می‌‌زیست.[۳] او محضر امام سجاد، امام باقر و امام صادق(ع) را درک کرد[۴] و از یاران امام باقر و امام صادق((ع)) محسوب می‌‌شد.[۵] از امام باقر و امام صادق(ع)[۶] و فرزدق شاعر[۷] روایت کرده است. اشخاصی چون عقبة بن بشیر اسدی،[۸] صفوان بن یحیی،[۹] والبة بن حباب شاعر و حفص بن سلیمان غاضری[۱۰] از وی روایت کرده‌اند. ایشان از شعرای معروف شیعی مذهب و شاعر اهل بیت(ع) بود[۱۱] و اولین کسی بود که با اشعار خود از حق علویین دفاع کرد و حکومت بنی امیه را محکوم و رسوا نمود. اغلب اشعارش سیاسی و به دیوان هاشمیات معروف است.[۱۲] بدین جهت در زمان حکومت یزید بن عبدالملک و برادرش هشام بن عبدالملک بارها دستگیر و روانه زندان شد و محکوم به مرگ گردید، ولی از زندان متواری گشت و از مرگ نجات یافت.[۱۳] وی اشعار زیادی در مدح اهل بیت از جمله امام سجاد، امام باقر و امام صادق(ع) دارد که مورد لطف آن بزرگواران واقع شده و در حقش دعا کرده‌اند.[۱۴] در فضیلت وی آورده‌اند که اگر برای بنی اسد منقبتی غیر از وجود کمیت نبود، آنها را کفایت می‌‌کرد. در کمیت ده خصلت وجود داشت که در احدی از شعرا نبود.[۱۵] وی دارای بیش از پنج هزار بیت شعر و قصیده می‌‌باشد که به دیوان هاشمیات معروف شده است.[۱۶] اثر دیگر وی را السبع العالیات گفته‌اند[۱۷].[۱۸]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ الاغانی ۱۷/۲ و ۴۰.
- ↑ الموشح ۲۵۰.
- ↑ معجم الشعراء ۲۱۳.
- ↑ الذریعه ۲۵/۱۵۶.
- ↑ رجال الطوسی ۱۳۴ و ۲۷۸.
- ↑ منهج المقال ۲۶۹.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۵/۳۸۸.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۳۰۷.
- ↑ جامع الرواة ۲/۳۱.
- ↑ تاریخ الاسلام ۸/۲۱۰.
- ↑ الاغانی ۱۷/۲۵.
- ↑ اعیان الشیعه ۹/۳۵.
- ↑ الاغانی ۱۷/۱۰.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق ۵۰/۲۳۲.
- ↑ اعیان الشیعه ۹/۳۴.
- ↑ الاغانی ۱۷/۱ و ۴۰.
- ↑ کشف الظنون ۲/۹۷۶.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۳۳.