ام عبدالله دختر حارث: تفاوت میان نسخه‌ها
(←پانویس) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = زنان در نهضت عاشورا | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
ام عبدالله دختر [[حارث]] نیز از زنانی بود که پس از [[واقعه کربلا]] همسرش [[مالک بن نسر کندی]] را که از [[سپاهیان]] [[یزید]] بود، [[سرزنش]] و [[شماتت]] کرد و از او و [[یاران]] و همراهانش [[بیزاری]] جست. | ام عبدالله دختر [[حارث]] نیز از زنانی بود که پس از [[واقعه کربلا]] همسرش [[مالک بن نسر کندی]] را که از [[سپاهیان]] [[یزید]] بود، [[سرزنش]] و [[شماتت]] کرد و از او و [[یاران]] و همراهانش [[بیزاری]] جست. | ||
برابر برخی از گزارش‌ها، مالک بن نسر در [[کربلا]] پس از [[شهادت امام]]، کلاه [[حضرت]] را دزدید و به [[خانه]] برد. همسرش به او گفت: آیا چیزی که از حسین دزدیده‌ای به خانه من آوری؟ به [[خدا]] [[سوگند]] که این کار شدنی نیست! هرچه زودتر آن را بیرون ببر. در [[نقلی]] دیگر آمده است: از پیش من بیرون شو، [[خداوند]] قبرت را پر از [[آتش]] کند و او را از خانه بیرون کرد<ref>خوارزمی، مقتل الحسین، ج۲، ص۴۰؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۴۳. برخی از او به عنوان نسیر یا بشیر یاد کرده‌اند.</ref>. خوارزمی در ادامه گزارش یاد شده از یاران مالک نقل کرده است که پس از واقعه کربلا دو دست او شل شد و تا هنگام [[مرگ]] [[فقیر]] و بدحال بود و با همان حالت از [[دنیا]] رفت | برابر برخی از گزارش‌ها، مالک بن نسر در [[کربلا]] پس از [[شهادت امام]]، کلاه [[حضرت]] را دزدید و به [[خانه]] برد. همسرش به او گفت: آیا چیزی که از حسین دزدیده‌ای به خانه من آوری؟ به [[خدا]] [[سوگند]] که این کار شدنی نیست! هرچه زودتر آن را بیرون ببر. در [[نقلی]] دیگر آمده است: از پیش من بیرون شو، [[خداوند]] قبرت را پر از [[آتش]] کند و او را از خانه بیرون کرد<ref>خوارزمی، مقتل الحسین، ج۲، ص۴۰؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۴۳. برخی از او به عنوان نسیر یا بشیر یاد کرده‌اند.</ref>. خوارزمی در ادامه گزارش یاد شده از یاران مالک نقل کرده است که پس از واقعه کربلا دو دست او شل شد و تا هنگام [[مرگ]] [[فقیر]] و بدحال بود و با همان حالت از [[دنیا]] رفت<ref>[[محمد صادق مزینانی|مزینانی، محمد صادق]]، [[نقش زنان در حماسه عاشورا (کتاب)|نقش زنان در حماسه عاشورا]]، ص۲۸۰-۲۸۱.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۶
مقدمه
ام عبدالله دختر حارث نیز از زنانی بود که پس از واقعه کربلا همسرش مالک بن نسر کندی را که از سپاهیان یزید بود، سرزنش و شماتت کرد و از او و یاران و همراهانش بیزاری جست.
برابر برخی از گزارش‌ها، مالک بن نسر در کربلا پس از شهادت امام، کلاه حضرت را دزدید و به خانه برد. همسرش به او گفت: آیا چیزی که از حسین دزدیده‌ای به خانه من آوری؟ به خدا سوگند که این کار شدنی نیست! هرچه زودتر آن را بیرون ببر. در نقلی دیگر آمده است: از پیش من بیرون شو، خداوند قبرت را پر از آتش کند و او را از خانه بیرون کرد[۱]. خوارزمی در ادامه گزارش یاد شده از یاران مالک نقل کرده است که پس از واقعه کربلا دو دست او شل شد و تا هنگام مرگ فقیر و بدحال بود و با همان حالت از دنیا رفت[۲].
جستارهای وابسته
- مالک بن نسر کندی (همسر)
منابع
پانویس
- ↑ خوارزمی، مقتل الحسین، ج۲، ص۴۰؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۴۳. برخی از او به عنوان نسیر یا بشیر یاد کرده‌اند.
- ↑ مزینانی، محمد صادق، نقش زنان در حماسه عاشورا، ص۲۸۰-۲۸۱.