سفیان بن عیینه هلالی در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
[[نجاشی]] می‌گوید: «او نوشته‌ای دارد که از گفتار [[جعفر بن محمد]] فراهم آورده است»؛ آنگاه طریق (سند) خود را نسبت به آن نوشته، از وی بیان می‌کند. | [[نجاشی]] می‌گوید: «او نوشته‌ای دارد که از گفتار [[جعفر بن محمد]] فراهم آورده است»؛ آنگاه طریق (سند) خود را نسبت به آن نوشته، از وی بیان می‌کند. | ||
[[شیخ طوسی]] و برقی او را از [[اصحاب]] [[امام صادق]] {{ع}} شمرده‌اند. | [[شیخ طوسی]] و برقی او را از [[اصحاب]] [[امام صادق]] {{ع}} شمرده‌اند. [[ابن داوود]] او را از [[ممدوحین]] یاد می‌کند. احادیثی که درباره [[ذم]] وی آورده‌اند، به [[سفیان ثوری]] مربوط است. [[ثقة الاسلام کلینی]] در «کافی» و [[شیخ طوسی]] در «[[تهذیب]]» و [[علی بن ابراهیم قمی]] در «[[تفسیر]]» از او روایت کرده‌اند. <ref>ر. ک: معجم رجال الحدیث، ج ۸، ص۱۵۷، شماره ۵۲۳۶.</ref>.<ref>[[محمد هادی معرفت|معرفت، محمد هادی]]، [[تفسیر و مفسران (کتاب)|تفسیر و مفسران]]، ص ۴۲۴.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث سفیان بن عیینه هلالی است. سفیان بن عیینه هلالی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سفیان بن عیینه هلالی در علوم قرآنی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابو محمد سفیان بن عیینه هلالی کوفی از اصحاب امام صادق (ع)، ضعیف، دارای تفسیر معروف[۱].[۲]
او در سال ۱۶۳ در مکه رحل اقامت افکند و همان جا ماند تا اینکه در سال ۱۹۸ درگذشت. او از بزرگان سلف، از جمله امام جعفر صادق (ع) روایت کرده است و بسیاری از بزرگان اهل حدیث نیز از او روایت کرده‌اند. احمد بن حنبل می‌گوید: «در میان فقیهان کسی را به اندازه او دانا به قرآن و سنن ندیدم». ابن سعد او را «ثقه، ثبّت، کثیر الحدیث و حجت» می‌خواند. امام شافعی می‌گوید: «کسی را در فرآوردن مسائل علمی مانند ابن عیینه ندیدم. هیچ کس نسبت به مسائل فقهی از او آشناتر نبود». درباره علم و فقاهت و حدیث و گستردگی دانش وی سخن بسیار گفته‌اند. [۳]
نجاشی می‌گوید: «او نوشته‌ای دارد که از گفتار جعفر بن محمد فراهم آورده است»؛ آنگاه طریق (سند) خود را نسبت به آن نوشته، از وی بیان می‌کند.
شیخ طوسی و برقی او را از اصحاب امام صادق (ع) شمرده‌اند. ابن داوود او را از ممدوحین یاد می‌کند. احادیثی که درباره ذم وی آورده‌اند، به سفیان ثوری مربوط است. ثقة الاسلام کلینی در «کافی» و شیخ طوسی در «تهذیب» و علی بن ابراهیم قمی در «تفسیر» از او روایت کرده‌اند. [۴].[۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک: ابن ندیم، الفهرست، ص۲۸۲؛ خویی، معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۱۵۷ و ۱۵۸، رقم ۵۲۳۶؛ مامقانی، تنقیح المقال، ج۱، ص۶۶ (نتائج التنقیح، رقم ۴۹۵۹).
- ↑ بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۴۱.
- ↑ تهذیب التهذیب، ج ۴، ص۱۱۷، شماره ۲۰۵.
- ↑ ر. ک: معجم رجال الحدیث، ج ۸، ص۱۵۷، شماره ۵۲۳۶.
- ↑ معرفت، محمد هادی، تفسیر و مفسران، ص ۴۲۴.