احمد بن عبدالله عجلی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابوالحسن | [[ابوالحسن احمد بن عبدالله بن صالح بن مسلم عجلی کوفی طرابلسی مغربی]] در [[کوفه]] زاده شد و در [[بغداد]] [[رشد]] یافت. از پانزده سالگی به فراگیری [[حدیث]] روی آورد و نزد بزرگان بغداد، کوفه و [[بصره]] به [[کسب دانش]] پرداخت<ref>تاریخ بغداد، ج۴، ص۲۱۴ - ۲۱۵.</ref>. از جمله اساتید وی شبابة بن سوار، محمد بن یوسف فریابی، حسین بن علی جعفی و یعلی بن عبید را می‌‌توان نام برد<ref>تذکرة الحفاظ، ج۲، ص۵۶۰.</ref>. از عجلی افرادی چون پسرش [[صالح]]، محمد بن فطیس غافقی و سعید بن عثمان [[روایت]] کرده‌اند<ref>تاریخ الاسلام، ج۲۰، ص۴۹ و ۵۰.</ref>. به روایتی [[احمد بن حنبل]] و یحیی بن معین نیز احادیثی را از وی اخذ کرده‌اند. عجلی پس از آنکه در [[عراق]] حدیث آموخت و به شهرتی دست یافت، زادگاهش را ترک کرده و به [[مغرب]] [[مهاجرت]] کرد و در طرابلس سکنی گزید. [[شهرت]] و آوازه وی مربوط به زمانی است که در مغرب به [[تدریس]] حدیث و تصنیف [[اشتغال]] داشت. او از محدثان برجسته و توانای [[روزگار]] خویش بود و روایاتش مورد استناد دیگران قرار گرفته است<ref>تاریخ بغداد، ج ۴، ص۲۱۴ و ۲۱۵.</ref>. گویا این [[هجرت]]، در دوره محنت و برای فرار از [[فتنه]] [[خلق قرآن]] بوده است<ref>هدیة العارفین، ج۱، ص۴۹.</ref>. یحیی بن معین او را فردی بسیار موثق دانسته و [[ستوده]] است<ref>سیر اعلام النبلاء، ج۱۲، ص۵۰۶.</ref>. وی به سال ۲۶۱ه در طرابلس مغرب درگذشت<ref>تاریخ الاسلام، ج۲۰، ص۴۹ و ۵۰.</ref> و در همان جا به خاک سپرده شد<ref>تاریخ بغداد، ج ۴، ص۲۱۴ و ۲۱۵.</ref>. آثار وی عبارت‌اند از: الجرح و التعدیل<ref>الوافی بالوفیات، ج۷، ص۷۹.</ref> و التاریخ<ref>شذرات الذهب، ج۲، ص۱۴۱.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۴۵.</ref> | ||
== | == اعتبار شخصیت == | ||
عجلی در کتاب تاریخ الثقات، عمر بن [[سعد بن أبی وقاص]] را [[توثیق]] کرده است<ref>معرفة الثقات، ج۲، ص۱۶۶، ۱۳۴۳، تهذیب التهذیب، ج۷، ص۳۹۶، ۷۴۷.</ref>. | |||
یحیی بن معین پس از نقل توثیق [[عمر بن سعد]] از سوی احمد [[عجلی]] و [[نسائی]]، می‌گوید: | یحیی بن معین پس از نقل توثیق [[عمر بن سعد]] از سوی احمد [[عجلی]] و [[نسائی]]، می‌گوید: {{عربی|کیف یکون من قتل الحسین ثقة!}}<ref>ر.ک: تهذیب التهذیب، ج۷، ص۳۹۶، تاریخ دمشق، ج۴۵/۵۵، ص۵۲۱۲، تهذیب الکمال، ج۲۱، ص۳۵۷، ۴۲۴۰، میزان الاعتدال، ج۳، ص۱۹۹، ۶۱۱۶.</ref> و بدین ترتیب این توثیق را رد می‌کند و از این جا [[میزان]] [[تقوا]] و [[انصاف]] عجلی در [[جرح و تعدیل]] راویان به دست می‌آید!<ref>[[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[جواهر الکلام فی معرفة الامامة و الامام ج۱ (کتاب)|جواهر الکلام فی معرفة الامامة و الامام، ج۱]]، ص۱۲۹.</ref>. | ||
{{عربی|کیف یکون من قتل الحسین ثقة!}}<ref>ر.ک: تهذیب التهذیب، ج۷، ص۳۹۶، تاریخ دمشق، ج۴۵/۵۵، ص۵۲۱۲، تهذیب الکمال، ج۲۱، ص۳۵۷، ۴۲۴۰، میزان الاعتدال، ج۳، ص۱۹۹، ۶۱۱۶.</ref> | |||
و بدین ترتیب این توثیق را رد می‌کند | |||
و از این جا [[میزان]] [[تقوا]] و [[انصاف]] عجلی در [[جرح و تعدیل]] | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
| خط ۳۰: | خط ۲۷: | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:رجال اهل سنت]] | ||
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۳
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
ابوالحسن احمد بن عبدالله بن صالح بن مسلم عجلی کوفی طرابلسی مغربی در کوفه زاده شد و در بغداد رشد یافت. از پانزده سالگی به فراگیری حدیث روی آورد و نزد بزرگان بغداد، کوفه و بصره به کسب دانش پرداخت[۱]. از جمله اساتید وی شبابة بن سوار، محمد بن یوسف فریابی، حسین بن علی جعفی و یعلی بن عبید را می‌‌توان نام برد[۲]. از عجلی افرادی چون پسرش صالح، محمد بن فطیس غافقی و سعید بن عثمان روایت کرده‌اند[۳]. به روایتی احمد بن حنبل و یحیی بن معین نیز احادیثی را از وی اخذ کرده‌اند. عجلی پس از آنکه در عراق حدیث آموخت و به شهرتی دست یافت، زادگاهش را ترک کرده و به مغرب مهاجرت کرد و در طرابلس سکنی گزید. شهرت و آوازه وی مربوط به زمانی است که در مغرب به تدریس حدیث و تصنیف اشتغال داشت. او از محدثان برجسته و توانای روزگار خویش بود و روایاتش مورد استناد دیگران قرار گرفته است[۴]. گویا این هجرت، در دوره محنت و برای فرار از فتنه خلق قرآن بوده است[۵]. یحیی بن معین او را فردی بسیار موثق دانسته و ستوده است[۶]. وی به سال ۲۶۱ه در طرابلس مغرب درگذشت[۷] و در همان جا به خاک سپرده شد[۸]. آثار وی عبارت‌اند از: الجرح و التعدیل[۹] و التاریخ[۱۰].[۱۱]
اعتبار شخصیت
عجلی در کتاب تاریخ الثقات، عمر بن سعد بن أبی وقاص را توثیق کرده است[۱۲].
یحیی بن معین پس از نقل توثیق عمر بن سعد از سوی احمد عجلی و نسائی، می‌گوید: کیف یکون من قتل الحسین ثقة![۱۳] و بدین ترتیب این توثیق را رد می‌کند و از این جا میزان تقوا و انصاف عجلی در جرح و تعدیل راویان به دست می‌آید![۱۴].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ بغداد، ج۴، ص۲۱۴ - ۲۱۵.
- ↑ تذکرة الحفاظ، ج۲، ص۵۶۰.
- ↑ تاریخ الاسلام، ج۲۰، ص۴۹ و ۵۰.
- ↑ تاریخ بغداد، ج ۴، ص۲۱۴ و ۲۱۵.
- ↑ هدیة العارفین، ج۱، ص۴۹.
- ↑ سیر اعلام النبلاء، ج۱۲، ص۵۰۶.
- ↑ تاریخ الاسلام، ج۲۰، ص۴۹ و ۵۰.
- ↑ تاریخ بغداد، ج ۴، ص۲۱۴ و ۲۱۵.
- ↑ الوافی بالوفیات، ج۷، ص۷۹.
- ↑ شذرات الذهب، ج۲، ص۱۴۱.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۴۵.
- ↑ معرفة الثقات، ج۲، ص۱۶۶، ۱۳۴۳، تهذیب التهذیب، ج۷، ص۳۹۶، ۷۴۷.
- ↑ ر.ک: تهذیب التهذیب، ج۷، ص۳۹۶، تاریخ دمشق، ج۴۵/۵۵، ص۵۲۱۲، تهذیب الکمال، ج۲۱، ص۳۵۷، ۴۲۴۰، میزان الاعتدال، ج۳، ص۱۹۹، ۶۱۱۶.
- ↑ حسینی میلانی، سید علی، جواهر الکلام فی معرفة الامامة و الامام، ج۱، ص۱۲۹.