فرجام سفیانی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
::::#مغرب زمین | ::::#مغرب زمین | ||
::::#شام، دانسته است. | ::::#شام، دانسته است. | ||
:::::جمع بین روایات آن است که [[سفیانی]] از سرزمین شام و منطقه‌ای خشک خروج خواهد کرد. پایان لشکریان [[سفیانی]] فرو رفتن در زمین و مبتلا شدن به خشم خداوند دانسته شده، اما سخن روشنی درباره فرجام خود [[سفیانی]] در دست نیست. درباره لشکر [[سفیانی]] که با عزم نبرد با [[حضرت مهدی]] {{ع}} به طرف مکه معظمه حرکت می‌کند از [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}} چنین نقل می‌کنند: {{عربی|اندازه=150%|"يبعَثُ اللَّهُ جَبْرَئِيلَ فَيَقُولُ يَا جَبْرَئِيلُ اذْهَبْ فَأَبِدْهُمْ فَيَضْرِبُهَا بِرِجْلِهِ ضَرْبَةً يَخْسِفُ اللَّهُ بِهِمْ عِنْدَهَا وَ لَا يُفْلِتُ مِنْهم إِلَّا رَجُلَانِ مِنْ جُهَيْنَةَ"}}<ref>خداوند جبرئیل را می‌فرستد و به او امر می‌فرماید: برو نابودشان کن، پس، با پای خود به زمین می‌کوبد و خداوند همه آنان را در کام زمین فرو می‌برد و جز دو نفر از اهل جهینه کسی از آنها زنده نمی‌ماند؛ روزگار رهایی، ص ۴۶۷.</ref>. | :::::جمع بین روایات آن است که [[سفیانی]] از سرزمین شام و منطقه‌ای خشک خروج خواهد کرد. پایان لشکریان [[سفیانی]] فرو رفتن در زمین و مبتلا شدن به خشم خداوند دانسته شده، اما سخن روشنی درباره فرجام خود [[سفیانی]] در دست نیست. درباره لشکر [[سفیانی]] که با عزم نبرد با [[حضرت مهدی]] {{ع}} به طرف مکه معظمه حرکت می‌کند از [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}} چنین نقل می‌کنند: {{عربی|اندازه=150%|"يبعَثُ اللَّهُ جَبْرَئِيلَ فَيَقُولُ يَا جَبْرَئِيلُ اذْهَبْ فَأَبِدْهُمْ فَيَضْرِبُهَا بِرِجْلِهِ ضَرْبَةً يَخْسِفُ اللَّهُ بِهِمْ عِنْدَهَا وَ لَا يُفْلِتُ مِنْهم إِلَّا رَجُلَانِ مِنْ جُهَيْنَةَ"}}<ref>خداوند جبرئیل را می‌فرستد و به او امر می‌فرماید: برو نابودشان کن، پس، با پای خود به زمین می‌کوبد و خداوند همه آنان را در کام زمین فرو می‌برد و جز دو نفر از اهل جهینه کسی از آنها زنده نمی‌ماند؛ روزگار رهایی، ص ۴۶۷.</ref>.[[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "[[سفیانی]] از نشانه‌های حتمی ظهور است و خروج از اول تا پایان، پانزده ماه به طول می‌انجامد. شش ماه می‌جنگد و وقتی بر پنج شهر دست یافت نه ماه [[حکومت]] می‌کند و یک روز هم بیشتر نخواهد بود<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۸.</ref>. آن پنج شهر بنابر روایات شام، حمص، اردن، فسلطین، قنسرین می‌باشد. [[سفیانی]] گروه بسیاری از [[شیعیان]] را به قتل می‌رساند<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ۲۱۵ و ۲۲۲.</ref>. او جنایت کاری است که از قتل و کشتار هیچ پروایی ندارد و با دشمنان خود به شکل فجیعی رفتار می‌کند<ref>نگین آفرینش، ج ۱، ص ۱۳۴.</ref>»<ref>[[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]، ص: ۴۸-۴۹.</ref>. | ||
[[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "[[سفیانی]] از نشانه‌های حتمی ظهور است و خروج از اول تا پایان، پانزده ماه به طول می‌انجامد. شش ماه می‌جنگد و وقتی بر پنج شهر دست یافت نه ماه [[حکومت]] می‌کند و یک روز هم بیشتر نخواهد بود<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۸.</ref>. آن پنج شهر بنابر روایات شام، حمص، اردن، فسلطین، قنسرین می‌باشد. [[سفیانی]] گروه بسیاری از [[شیعیان]] را به قتل می‌رساند<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ۲۱۵ و ۲۲۲.</ref>. او جنایت کاری است که از قتل و کشتار هیچ پروایی ندارد و با دشمنان خود به شکل فجیعی رفتار می‌کند<ref>نگین آفرینش، ج ۱، ص ۱۳۴.</ref>»<ref>[[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]، ص: | |||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
نسخهٔ ۹ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۰۹
| فرجام سفیانی چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت کبری |
| مدخل وابسته | ؟ |
فرجام سفیانی چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین نصرت‌الله آیتی در کتاب «تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور» در اين باره گفته است:
- «بدون تردید در حکومت فضیلت محور امام مهدی (ع)، دیو صفتانی چون سفیانی، مجالی برای تحرک و فعالیت نخواهند داشت، بنابراین، پس از آن که امام مهدی (ع) او را به صلاح و سعادت دعوت کرد و او دعوت امام را بی‌پاسخ گذاشت، امام(ع) چاره‌ای جز قطع ریشه‌های فساد این فاسد نخواهد داشت. از این رو، طبیعی است که سرانجامی جز هلاکت در انتظار سفیانی نباشد. در مورد کشته شدن سفیانی دو دسته روایت وجود دارد:
- روایاتی که بر کشته شدن او به دست امام مهدی (ع) دلالت می‌کنند[۱]، از جمله امام علی (ع) فرموده‌اند: " يُهْلِكُ اللَّهُ أَصْحَابَ السُّفْيَانِيُّ كُلِّهِمْ، وَلَا يَبْقَى عَلَى الْأَرْضِ غَيْرِهِ وَحْدَهُ، فَيَأْخُذُهُ الْمَهْدِيِّ فَيَذْبَحُهُ "[۲]. امام باقر (ع) نیز در این‌باره فرموده‌اند: " وَيَأْخُذُ السُّفْيَانِيُّ أَسِيراً، فَيَنْطَلِقُ بِهِ وَيَذْبَحُهُ بِيَدِهِ "[۳].
- روایاتی که از کشته شدن او به دست سپاه امام مهدی (ع) گزارش می‌دهند[۴]، از جمله امام علی (ع) فرموده‌اند: " فيؤتي بِالسُّفْيَانِيِّ أَسِيراً فيامر بِهِ فَيَذْبَحُ عَلَى بَابِ الرَّحْبَةِ "[۵]. امام باقر (ع) نیز در این خصوص فرموده‌اند: " ثُمَّ يَقُولُ هَذَا رَجُلُ قَدْ خَلَعَ طَاعَتِي فيامر بِهِ عِنْدَ ذَلِكَ فَيَذْبَحَ عَلَى بلاطة ايليا "[۶]. نسبت دادن کشتن سفیانی را به امام مهدی (ع) می‌توان مجازی دانست؛ به سبب این‌که، دستور قتل سفیانی از آن حضرت صادر می‌شود و لشکر آن حضرت، سفیانی را می‌کشد. این روایات به لحاظ سند ضعیف و به لحاظ مصادر و تعداد به‌گونه‌ای نیستند که بتوان به مضمون آنها اطمینان کرد اما با اعتبارات عقلی هم‌آهنگ هستند»[۷].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ |
|---|
|
| ۲. حجت الاسلام و المسلمین رمضانیان؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۵، ص۲۸ ( این حدیث مرسله است).
- ↑ خداوند تمام سپاه سفیانی را نابود می‌کند و هیچ‌کسی از آنها جز سفیانی، روی زمین باقی نمی‌ماند. در این حال، مهدی (ع) او را می‌گیرد و گردن می‌زند؛ التشریف بالمنن، ص۲۹۶، باب ۷۹، ح۴۱۷ (به نقل از الفتن سلیلی).
- ↑ سفیانی را در حالی که اسیر شده نزد حضرت مهدی (ع) می‌آورند و آن حضرت سفیانی را گردن می‌زند؛ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۵، ص۲۸ ( این حدیث مرسله است).
- ↑ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۳، ص۳۱۳.
- ↑ سفیانی را اسیر می‌کنند، نزد امام مهدی (ع) می‌آورند. آن حضرت دستور قتل او را صادر می‌کند و او نزد باب الرحبه کشته می‌شود؛ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۳، ص۳۱۴.
- ↑ سپس امام مهدی (ع) می‌فرماید: این مرد - سفیانی - از اطاعت من سر بر تافته. آن حضرت دستور قتل او را صادر می‌کند و او بر سنگ بیت المقدس گردن زده می‌شود؛ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۳، ص۳۱۳.
- ↑ آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۱۷۵ - ۱۷۶.
- ↑ نک: محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۳۰۵، ح۱۶؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۱، ح۹؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۴۳.
- ↑ " يَخْرُجَ عَلَيْهِمُ الْخُرَاسَانِيُّ وَ السُّفْيَانِيُّ هَذَا مِنَ الْمَشْرِقِ وَ هَذَا مِنَ الْمَغْرِب "؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۲۵۳، ح۱۳، ص۲۵۹، ح۱۸.
- ↑ "ِ خُرُوجَ السُّفْيَانِيِّ مِنَ الشَّام "؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۲۷، ح۷، ص۳۳۰، ح۱۶.
- ↑ نعیم بن حماد، الفتن، ص۲۵۳، شماره ۹۳۱.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۲۸ - ۱۲۹.
- ↑ خداوند جبرئیل را می‌فرستد و به او امر می‌فرماید: برو نابودشان کن، پس، با پای خود به زمین می‌کوبد و خداوند همه آنان را در کام زمین فرو می‌برد و جز دو نفر از اهل جهینه کسی از آنها زنده نمی‌ماند؛ روزگار رهایی، ص ۴۶۷.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۸.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ۲۱۵ و ۲۲۲.
- ↑ نگین آفرینش، ج ۱، ص ۱۳۴.
- ↑ رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص: ۴۸-۴۹.