مقصود از آخرالزمان چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' بطور ' به ' به‌طور ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=120%' به '{{عربی') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
::::::واژه آخر الزمان در [[قرآن]] به کار نرفته است؛ اما مطالب گوناگونی در باره آن، از آیات قابل استفاده است. [[قرآن کریم]] به طور کلّی، جهانیان را به دو بخش پیشینیان و پسینیان تقسیم کرده و برای هریک ویژگیهایی بیان نموده است. به نظر می‌رسد بتوان پسینیان را بخشی از انسانهای آخر الزمان دانست<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۱۵ - ۲۳.</ref>.. | ::::::واژه آخر الزمان در [[قرآن]] به کار نرفته است؛ اما مطالب گوناگونی در باره آن، از آیات قابل استفاده است. [[قرآن کریم]] به طور کلّی، جهانیان را به دو بخش پیشینیان و پسینیان تقسیم کرده و برای هریک ویژگیهایی بیان نموده است. به نظر می‌رسد بتوان پسینیان را بخشی از انسانهای آخر الزمان دانست<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۱۵ - ۲۳.</ref>.. | ||
::::::درباره آغاز شکلگیری و چگونگی انجام جهان، سخن روشنی در آیات و روایات به چشم نمیخورد؛ اما آنگاه که سخن از دوران آخر الزمان به میان میآید، همواره به دو پدیده بسیار مهم و بزرگ اشاره می‌شود<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۱۵ - ۲۳.</ref>: | ::::::درباره آغاز شکلگیری و چگونگی انجام جهان، سخن روشنی در آیات و روایات به چشم نمیخورد؛ اما آنگاه که سخن از دوران آخر الزمان به میان میآید، همواره به دو پدیده بسیار مهم و بزرگ اشاره می‌شود<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۱۵ - ۲۳.</ref>: | ||
#ولادت و برانگیخته شدن [[پیامبر اسلام]]{{صل}} در جایگاه واپسین فرستاده الهی<ref> {{عربی | #ولادت و برانگیخته شدن [[پیامبر اسلام]]{{صل}} در جایگاه واپسین فرستاده الهی<ref> {{عربی|" إِنَّهُ يَأْتِي فِي آخِرِ الزَّمَانِ نَبِي "}}، محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۲۶، ص ۱۹۹، ح ۱۲؛ همچنین ر. ک: محمد بن احمد قرطبی، تفسیر قرطبی، ج ۴، ص ۳۰۶؛ محمد بن جریر طبری، تفسیر طبری، ج ۱، ص ۵۵۷</ref>؛ | ||
#ظهور و قیام موعود نجاتبخش، [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۱۵ - ۲۳.</ref>. | #ظهور و قیام موعود نجاتبخش، [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۱۵ - ۲۳.</ref>. | ||
::::::از اینرو شکی نیست اینک ما در دوران "آخر الزمان" به سر میبریم. این دوران، دارای دو ویژگی مهمّ و اساسی است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۱۵ - ۲۳.</ref>: | ::::::از اینرو شکی نیست اینک ما در دوران "آخر الزمان" به سر میبریم. این دوران، دارای دو ویژگی مهمّ و اساسی است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۱۵ - ۲۳.</ref>: | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
::::::[[شیعه]] دوازده امامی، با بهرهگیری از آموزههای پیشوایان معصوم{{عم}} [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} را موعود امتها و حکومت ایشان را نیکوترین فرجام زندگانی انسانها بر زمین میداند. در این نگاه، با ظهور [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}، افزون بر بهرهمندی مردمان آن دوران، برخی از نیکترین و صالحترین و نیز بدترین و تبهکارترین انسانها که پیشتر از دنیا رفتهاند، به دنیا بازمیگردند، تا شایستگان، از برپایی حکومت عدل و قسط شادمان، و تبهکاران، از آن عدل جهانی آزرده خاطر گردند<ref> ر.ک: نگارنده، بازگشت به دنیا در پایان تاریخ</ref>. و دنیا، همچنان بر مدار دادگری خواهد گشت، تا زندگی دنیایی پایان یابد. | ::::::[[شیعه]] دوازده امامی، با بهرهگیری از آموزههای پیشوایان معصوم{{عم}} [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} را موعود امتها و حکومت ایشان را نیکوترین فرجام زندگانی انسانها بر زمین میداند. در این نگاه، با ظهور [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}، افزون بر بهرهمندی مردمان آن دوران، برخی از نیکترین و صالحترین و نیز بدترین و تبهکارترین انسانها که پیشتر از دنیا رفتهاند، به دنیا بازمیگردند، تا شایستگان، از برپایی حکومت عدل و قسط شادمان، و تبهکاران، از آن عدل جهانی آزرده خاطر گردند<ref> ر.ک: نگارنده، بازگشت به دنیا در پایان تاریخ</ref>. و دنیا، همچنان بر مدار دادگری خواهد گشت، تا زندگی دنیایی پایان یابد. | ||
::::::پیشوایان معصوم{{عم}}، با [[الهام]] از [[وحی]] الهی و سرچشمههای آن، پیوند مهدویت و آخر الزمان را به روشنی بیان کردهاند: | ::::::پیشوایان معصوم{{عم}}، با [[الهام]] از [[وحی]] الهی و سرچشمههای آن، پیوند مهدویت و آخر الزمان را به روشنی بیان کردهاند: | ||
::::::[[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}} فرمود: "دنیا به انجام نمیرسد؛ مگر این که امت مرا مردی رهبری کند که از [[اهل بیت]] من است و به او [[امام مهدی|مهدی]] گفته می‌شود"<ref> {{عربی | ::::::[[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}} فرمود: "دنیا به انجام نمیرسد؛ مگر این که امت مرا مردی رهبری کند که از [[اهل بیت]] من است و به او [[امام مهدی|مهدی]] گفته می‌شود"<ref> {{عربی|" لَا تَذْهَبُ الدُّنْيَا حَتَّى يَلِيَ أُمَّتِي رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي يُقَالُ لَهُ الْمَهْدِيُ "}}، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۸۲، ح ۱۴۱</ref> نیز ر. ک: سنن ترمذی، ج ۴، ص ۵۰۵؛ مسند احمد، ج ۱، ص ۳۷۷؛ ابن ابی شیبه، المصنف، ج ۱۵، ح ۱۹۴۸۴</ref>. | ||
::::::[[امام علی|امیر مؤمنان علی]]{{ع}} نیز بر منبر مسجد کوفه فرمود: "اگر از دنیا بیش از یک روز باقی نماند، خداوند سبحانه و تعالی آن روز را چنان طولانی خواهد کرد، تا این که مردی از خاندانم برانگیخته شود" <ref>{{عربی | ::::::[[امام علی|امیر مؤمنان علی]]{{ع}} نیز بر منبر مسجد کوفه فرمود: "اگر از دنیا بیش از یک روز باقی نماند، خداوند سبحانه و تعالی آن روز را چنان طولانی خواهد کرد، تا این که مردی از خاندانم برانگیخته شود" <ref>{{عربی|" لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ ذَلِكَ الْيَوْمَ حَتَّى يَبْعَثَ اللَّهُ رَجُلًا مِنِّي "}}، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۶</ref> نیز ر.ک: شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۱۷، ح ۴؛ ابن شهرآشوب، المناقب، ج ۲، ص ۲۲۷؛ سنن ابی داود، ج ۴، کتاب المهدی، ح ۴۲۸۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۱۵ - ۲۳.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
::::#دوره [[پیامبر خاتم]]{{صل}} که از بعثت آن حضرت تا قیامت را شامل می‌شود. در این صورت، [[آخر الزمان]]، به این معنا است که بعد از آن بزرگوار، [[پیامبر]] و شریعت دیگری نخواهد آمد و این دوره، دوره آخرین شریعت است<ref>کافی، ج ۸، ص ۱۳۸؛ بحارالانوار، ج ۲۱، ص ۳۱۷ وج ۱۲، ص ۲۸۱.</ref>. | ::::#دوره [[پیامبر خاتم]]{{صل}} که از بعثت آن حضرت تا قیامت را شامل می‌شود. در این صورت، [[آخر الزمان]]، به این معنا است که بعد از آن بزرگوار، [[پیامبر]] و شریعت دیگری نخواهد آمد و این دوره، دوره آخرین شریعت است<ref>کافی، ج ۸، ص ۱۳۸؛ بحارالانوار، ج ۲۱، ص ۳۱۷ وج ۱۲، ص ۲۸۱.</ref>. | ||
::::#دوره [[غیبت]] و سال‌های پیش از ظهور که [[آخر الزمان]] طبق این معنا، پایان دوره ظلم‌ها و فساد‌ها و حکومت‌های غیر الهی است و با ظهور [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}، همه مظاهر شرک و ظلم و فساد از بین می‌رود. | ::::#دوره [[غیبت]] و سال‌های پیش از ظهور که [[آخر الزمان]] طبق این معنا، پایان دوره ظلم‌ها و فساد‌ها و حکومت‌های غیر الهی است و با ظهور [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}، همه مظاهر شرک و ظلم و فساد از بین می‌رود. | ||
::::#دوران ظهور و زمان تشکیل دولت عدل الهی که این حاکمیت، تا آخر عمر دنیا برقرار می‌ماند و دیگر از بین نمی‌رود. در روایتی [[پیامبر]]{{صل}} به دختر بزرگوارش فرمود: "وقتی دنیا هرج و مرج شود و فتنه‌ها آشکار گردد و راه‌ها بسته شود و عده‌ای، عده دیگر را فریب دهند، خداوند کسی را که دژهای گمراهی را فتح می‌کند، برمی‌انگیزد و او، در [[آخر الزمان]]، [[دین]] را برپا می‌کند.<ref>{{عربی | ::::#دوران ظهور و زمان تشکیل دولت عدل الهی که این حاکمیت، تا آخر عمر دنیا برقرار می‌ماند و دیگر از بین نمی‌رود. در روایتی [[پیامبر]]{{صل}} به دختر بزرگوارش فرمود: "وقتی دنیا هرج و مرج شود و فتنه‌ها آشکار گردد و راه‌ها بسته شود و عده‌ای، عده دیگر را فریب دهند، خداوند کسی را که دژهای گمراهی را فتح می‌کند، برمی‌انگیزد و او، در [[آخر الزمان]]، [[دین]] را برپا می‌کند.<ref>{{عربی|" إِذَا صَارَتِ الدُّنْيَا هَرْجاً وَ مَرْجاً وَ تَظَاهَرَتِ الْفِتَنُ وَ تَقَطَّعَتِ السُّبُلُ وَ أَغَارَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْض ... فَيَبْعَثُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عِنْدَ ذَلِكَ مَهْدِيَّنَا التَّاسِعَ مِنْ صُلْبِ الْحُسَيْن ... يَفْتَحُ حُصُونَ الضَّلَالَةِ ... َ يَقُومُ بِالدِّينِ فِي آخِرِ الزَّمَان "}}؛ بحارالانوار، ج ۳۶، ص ۳۰۸.</ref>. | ||
:::::::::::با مراجعه به روایات، معلوم می‌شود یکی از معانی [[آخر الزمان]]، دوران [[غیبت]] [[امام مهدی|امام دوازدهم]]{{ع}} است؛ به ویژه سال‌های پیش از ظهور آن حضرت که فتنه‌ها و مشکلات، به اوج خود می‌رسد.<ref>از روایات فراوانی که از قیام [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} در [[آخر الزمان]] خبر می‌دهد، نیز روایاتی که در وسائل الشیعه، ج ۱۶، ص ۲۴۴ و بحارالانوار، ج۳۶، ص۳۲۵ و مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۲۶۷ آمده است، می‌توان این نکته را فهمید.</ref>. در روایتی، با صراحت، به دوران غیبت اشاره شده است: "ای علی! عجیب‌ترین مردم در [[ایمان]] و بزرگ‌ترین آنان در یقین، گروهی هستند که در [[آخر الزمان]] هستند، [[پیامبر]] را ندیده‌اند، [[امام]] آنان نیز در [[غیبت]] است و آنان به نوشته‌ای [[ایمان]] می‌آورند.<ref>{{عربی | :::::::::::با مراجعه به روایات، معلوم می‌شود یکی از معانی [[آخر الزمان]]، دوران [[غیبت]] [[امام مهدی|امام دوازدهم]]{{ع}} است؛ به ویژه سال‌های پیش از ظهور آن حضرت که فتنه‌ها و مشکلات، به اوج خود می‌رسد.<ref>از روایات فراوانی که از قیام [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} در [[آخر الزمان]] خبر می‌دهد، نیز روایاتی که در وسائل الشیعه، ج ۱۶، ص ۲۴۴ و بحارالانوار، ج۳۶، ص۳۲۵ و مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۲۶۷ آمده است، می‌توان این نکته را فهمید.</ref>. در روایتی، با صراحت، به دوران غیبت اشاره شده است: "ای علی! عجیب‌ترین مردم در [[ایمان]] و بزرگ‌ترین آنان در یقین، گروهی هستند که در [[آخر الزمان]] هستند، [[پیامبر]] را ندیده‌اند، [[امام]] آنان نیز در [[غیبت]] است و آنان به نوشته‌ای [[ایمان]] می‌آورند.<ref>{{عربی|" يَا عَلِيُ أَعْجَبُ النَّاسِ إِيمَاناً وَ أَعْظَمُهُمْ يَقِيناً قَوْمٌ يَكُونُونَ فِي آخِرِ الزَّمَانِ لَمْ يَلْحَقُوا النَّبِيَّ وَ حُجِبَ عَنْهُمُ الْحُجَّةُ فَآمَنُوا بِسَوَادٍ عَلَى بَيَاض "}}؛ بحارالانوار، ج۷۴، ص۵۶.</ref> | ||
:::::::::::با توجه به این روایات می‌توان گفت روایاتی هم که نشانه‌های مختلفی برای [[آخر الزمان]] بیان کرده است، به دوران [[غیبت]] و ما قبل ظهور اشاره دارد؛ مانند روایتی که می‌فرماید: "در [[آخر الزمان]]، مردم، امر به معروف و نهی از منکر را ترک می‌کنند و اهل ریا می‌شوند و نماز و روزه شان ظاهری است."<ref>کافی، ج ۵، باب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، ح۱، ص ۵۵.</ref> یا "[[آخر الزمان]]، زمان بدی است. زنان، بی‌حجاب و بزک کرده ظاهر می‌شوند"<ref>من لایحضره الفقیه، ج ۳، ص ۳۹۰، ح۴۳۷۴. بعضی از ویژگی‌های این دوره چنین است: - وضع [[حکومت]]ها: افراد، فاسد و ظالم و [[حکومت]]ها، ضعیف، استبدادی، زود گذر و متزلزل هستند. - وضع [[دین]]: از [[اسلام]] و [[قرآن]]، فقط اسمی می‌ماند و مساجد، زیبا؛ امّا بدون جمعیّت است و مردم از [[دین]] خارج می‌شوند. - وضع اخلاق: عواطف انسانی ضعیف می‌شود و ترحم به یک دیگر وجود ندارد. انواع فسادهای اخلاقی، علنی و بدون نهی و جلوگیری در جامعه انجام می‌شود. - وضع امنیت: ترس و اضطراب، فراگیر و راه‌ها نا امن است. جنایت‌های هولناک صورت می‌گیرد و مردم، آرزوی مرگ می‌کنند. مرگ‌های ناگهانی، زلزله، جنگ، فتنه، بیماری و مرگ زیاد می‌شود. - وضع اقتصاد: باران و محصولات کشاورزی کم می‌گردد و رودها و چشمه‌ها خشک می‌شوند. گرانی، فقر، گرسنگی و عدم رونق تجارت و بازار، غوغا می‌کند. (برای آگاهی بیشتر: ر، ک: نجم الدین طبسی، نشانه هایی از دولت موعود.)</ref> | :::::::::::با توجه به این روایات می‌توان گفت روایاتی هم که نشانه‌های مختلفی برای [[آخر الزمان]] بیان کرده است، به دوران [[غیبت]] و ما قبل ظهور اشاره دارد؛ مانند روایتی که می‌فرماید: "در [[آخر الزمان]]، مردم، امر به معروف و نهی از منکر را ترک می‌کنند و اهل ریا می‌شوند و نماز و روزه شان ظاهری است."<ref>کافی، ج ۵، باب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، ح۱، ص ۵۵.</ref> یا "[[آخر الزمان]]، زمان بدی است. زنان، بی‌حجاب و بزک کرده ظاهر می‌شوند"<ref>من لایحضره الفقیه، ج ۳، ص ۳۹۰، ح۴۳۷۴. بعضی از ویژگی‌های این دوره چنین است: - وضع [[حکومت]]ها: افراد، فاسد و ظالم و [[حکومت]]ها، ضعیف، استبدادی، زود گذر و متزلزل هستند. - وضع [[دین]]: از [[اسلام]] و [[قرآن]]، فقط اسمی می‌ماند و مساجد، زیبا؛ امّا بدون جمعیّت است و مردم از [[دین]] خارج می‌شوند. - وضع اخلاق: عواطف انسانی ضعیف می‌شود و ترحم به یک دیگر وجود ندارد. انواع فسادهای اخلاقی، علنی و بدون نهی و جلوگیری در جامعه انجام می‌شود. - وضع امنیت: ترس و اضطراب، فراگیر و راه‌ها نا امن است. جنایت‌های هولناک صورت می‌گیرد و مردم، آرزوی مرگ می‌کنند. مرگ‌های ناگهانی، زلزله، جنگ، فتنه، بیماری و مرگ زیاد می‌شود. - وضع اقتصاد: باران و محصولات کشاورزی کم می‌گردد و رودها و چشمه‌ها خشک می‌شوند. گرانی، فقر، گرسنگی و عدم رونق تجارت و بازار، غوغا می‌کند. (برای آگاهی بیشتر: ر، ک: نجم الدین طبسی، نشانه هایی از دولت موعود.)</ref> | ||
:::::::::::چون در روایات، دوران [[غیبت]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} "[[آخر الزمان]]" نامید شده است، می‌توان گفت ما در [[آخر الزمان]] هستیم؛ به ویژه این که بعضی از علائم یاد شده، در زمان ما وجود دارد؛ اما اگر کسی منظور از [[آخر الزمان]] را فقط چند سال پیش از ظهور حضرت در نظر بگیرد، چون وقت ظهور مشخص نیست، نمی‌توان گفت در [[آخر الزمان]] هستیم یا نه.<ref>البته چون امر ظهور، به عملکرد و خواست مردم نیز بستگی دارد _ بدین معنا که هر زمان آنان آماده ظهور بودند، ظهور تحقق می‌یابد _ هر زمان می‌تواند آخر الزمان باشد و زمان ظهور فرا برسد.</ref>»<ref>[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۱، ص ۱۶۱-۱۶۴.</ref>. | :::::::::::چون در روایات، دوران [[غیبت]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} "[[آخر الزمان]]" نامید شده است، می‌توان گفت ما در [[آخر الزمان]] هستیم؛ به ویژه این که بعضی از علائم یاد شده، در زمان ما وجود دارد؛ اما اگر کسی منظور از [[آخر الزمان]] را فقط چند سال پیش از ظهور حضرت در نظر بگیرد، چون وقت ظهور مشخص نیست، نمی‌توان گفت در [[آخر الزمان]] هستیم یا نه.<ref>البته چون امر ظهور، به عملکرد و خواست مردم نیز بستگی دارد _ بدین معنا که هر زمان آنان آماده ظهور بودند، ظهور تحقق می‌یابد _ هر زمان می‌تواند آخر الزمان باشد و زمان ظهور فرا برسد.</ref>»<ref>[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۱، ص ۱۶۱-۱۶۴.</ref>. | ||
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۲۱:۳۳
| مقصود از آخرالزمان چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل اصلی | مهدویت |
مقصود از آخرالزمان چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین سید جعفر موسوی‌نسب، در کتاب «دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان» در این‌باره گفته است:
- «آخرالزمان عنوانی نسبی است و به دو معنی اطلاق گردیده است:
- عصر بعثت و دوران رسالت پیامبر اکرم (ص) که نسبت به انبیاء گذشته آخرالزمان است به این معنا ما الآن در آخرالزمان هستیم.
- معنای دیگر آن عصر ظهور حضرت حجة (ع) و نزدیکی‌های آن است در این رابطه با پیدایش برخی از علائم ظهور می‌توان حدس زد که ما در چنین زمانی قرار داریم ولی به‌طور قاطع نمی‌توان آنرا نفی یا اثبات کرد»[۱].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ |
|---|
|
| ۲. نویسندگان کتاب «آفتاب مهر»؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج۲، ص۷۱.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۵.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۵.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۵ - ۲۳.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۵ - ۲۳.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۵ - ۲۳.
- ↑ " إِنَّهُ يَأْتِي فِي آخِرِ الزَّمَانِ نَبِي "، محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۲۶، ص ۱۹۹، ح ۱۲؛ همچنین ر. ک: محمد بن احمد قرطبی، تفسیر قرطبی، ج ۴، ص ۳۰۶؛ محمد بن جریر طبری، تفسیر طبری، ج ۱، ص ۵۵۷
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۵ - ۲۳.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۵ - ۲۳.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۵ - ۲۳.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۵ - ۲۳.
- ↑ ر.ک: نگارنده، بازگشت به دنیا در پایان تاریخ
- ↑ " لَا تَذْهَبُ الدُّنْيَا حَتَّى يَلِيَ أُمَّتِي رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي يُقَالُ لَهُ الْمَهْدِيُ "، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۸۲، ح ۱۴۱
- ↑ " لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ ذَلِكَ الْيَوْمَ حَتَّى يَبْعَثَ اللَّهُ رَجُلًا مِنِّي "، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۶
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۵ - ۲۳.
- ↑ کافی، ج ۸، ص ۱۳۸؛ بحارالانوار، ج ۲۱، ص ۳۱۷ وج ۱۲، ص ۲۸۱.
- ↑ " إِذَا صَارَتِ الدُّنْيَا هَرْجاً وَ مَرْجاً وَ تَظَاهَرَتِ الْفِتَنُ وَ تَقَطَّعَتِ السُّبُلُ وَ أَغَارَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْض ... فَيَبْعَثُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عِنْدَ ذَلِكَ مَهْدِيَّنَا التَّاسِعَ مِنْ صُلْبِ الْحُسَيْن ... يَفْتَحُ حُصُونَ الضَّلَالَةِ ... َ يَقُومُ بِالدِّينِ فِي آخِرِ الزَّمَان "؛ بحارالانوار، ج ۳۶، ص ۳۰۸.
- ↑ از روایات فراوانی که از قیام حضرت مهدی(ع) در آخر الزمان خبر می‌دهد، نیز روایاتی که در وسائل الشیعه، ج ۱۶، ص ۲۴۴ و بحارالانوار، ج۳۶، ص۳۲۵ و مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۲۶۷ آمده است، می‌توان این نکته را فهمید.
- ↑ " يَا عَلِيُ أَعْجَبُ النَّاسِ إِيمَاناً وَ أَعْظَمُهُمْ يَقِيناً قَوْمٌ يَكُونُونَ فِي آخِرِ الزَّمَانِ لَمْ يَلْحَقُوا النَّبِيَّ وَ حُجِبَ عَنْهُمُ الْحُجَّةُ فَآمَنُوا بِسَوَادٍ عَلَى بَيَاض "؛ بحارالانوار، ج۷۴، ص۵۶.
- ↑ کافی، ج ۵، باب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، ح۱، ص ۵۵.
- ↑ من لایحضره الفقیه، ج ۳، ص ۳۹۰، ح۴۳۷۴. بعضی از ویژگی‌های این دوره چنین است: - وضع حکومت‌ها: افراد، فاسد و ظالم و حکومت‌ها، ضعیف، استبدادی، زود گذر و متزلزل هستند. - وضع دین: از اسلام و قرآن، فقط اسمی می‌ماند و مساجد، زیبا؛ امّا بدون جمعیّت است و مردم از دین خارج می‌شوند. - وضع اخلاق: عواطف انسانی ضعیف می‌شود و ترحم به یک دیگر وجود ندارد. انواع فسادهای اخلاقی، علنی و بدون نهی و جلوگیری در جامعه انجام می‌شود. - وضع امنیت: ترس و اضطراب، فراگیر و راه‌ها نا امن است. جنایت‌های هولناک صورت می‌گیرد و مردم، آرزوی مرگ می‌کنند. مرگ‌های ناگهانی، زلزله، جنگ، فتنه، بیماری و مرگ زیاد می‌شود. - وضع اقتصاد: باران و محصولات کشاورزی کم می‌گردد و رودها و چشمه‌ها خشک می‌شوند. گرانی، فقر، گرسنگی و عدم رونق تجارت و بازار، غوغا می‌کند. (برای آگاهی بیشتر: ر، ک: نجم الدین طبسی، نشانه هایی از دولت موعود.)
- ↑ البته چون امر ظهور، به عملکرد و خواست مردم نیز بستگی دارد _ بدین معنا که هر زمان آنان آماده ظهور بودند، ظهور تحقق می‌یابد _ هر زمان می‌تواند آخر الزمان باشد و زمان ظهور فرا برسد.
- ↑ آفتاب مهر، ج۱، ص ۱۶۱-۱۶۴.