اصحاب امام مهدی در شجاعت چگونه‌اند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - ' ع ' به '{{ع}} ')
خط ۲۵: خط ۲۵:
[[پرونده:Pic2391.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[مهدی یوسفیان]]]]
[[پرونده:Pic2391.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[مهدی یوسفیان]]]]
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] دکتر '''[[مهدی یوسفیان]]'''، در کتاب ''«[[رخدادهای ظهور (کتاب)|رخدادهای ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] دکتر '''[[مهدی یوسفیان]]'''، در کتاب ''«[[رخدادهای ظهور (کتاب)|رخدادهای ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«روشن است که [[یاران]] و [[اصحاب]] [[امام زمان]] {{ع}} نیز مانند رهبرشان، انسان‌های قوی و شجاعی می‌باشند. [[امام باقر]]{{ع}} ضمن روایتی فرموده‌اند: "زمانی که امر ما واقع شود و [[مهدی]] ما بیاید، جرأت و [[شجاعت]] هر مرد از [[شیعیان]] ما از شیر، بیشتر خواهد شد."<ref>{{عربی|" اذا وَقَعَ أَمْرَنَا وَ جَاءَ مَهْدِيُّنَا، كَانَ الرَّجُلُ مِنْ شِيعَتِنَا أَجْرَأُ مِنْ لَيْثٍ، وَ أَمْضَى مِنْ سِنَانٍ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ معجم احادیث امام مهدی، ج۳، ص۲۸۵، ح۸۲۳؛ بحارالانوار، ج۲، ص۱۸۹، ح۲۲.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} نیز درباره [[قدرت]] [[یاران]] [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} فرموده‌اند: "وقتی [[حضرت لوط]]{{ع}} به قومش گفت: ای کاش در برابر شما [[توانایی]] داشتم یا به [[رکن شدید]]، مأوی می‌گرفتم <ref>سوره هود، آیه: ۸۰.</ref>، در [[حقیقت]]، [[آرزو]] داشت که [[قدرت]] [[قائم]]{{ع}} را داشته باشد و چیزی را یاد نکرد، مگر [[استواری]] [[یاران]] [[امام زمان]] {{ع}} را. به درستی که به هر مردی از [[اصحاب]] او، توانائی [[چهل]] مرد داده می‌شود و [[قلب]] آنان از [[پاره‌های آهن]]، استوارتر است و اگر از کوه آهن بگذرند، آن را از جا بر می‌کنند<ref>{{عربی|" مَا كَانَ قَوْلُ لُوطٍ {{ع}} لِقَوْلِهِ‏ لَوْ أَنَ‏ لِي‏ بِكُمْ‏ قُوَّةً أَوْ آوِي‏ إِلى‏ رُكْنٍ‏ شَدِيدٍ إِلَّا تَمَنِّياً لِقُوَّةِ الْقَائِمِ ع وَ لَا ذَكَرَ إِلَّا شِدَّةَ أَصْحَابِهِ وَ إِنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ لَيُعْطَى قُوَّةَ أَرْبَعِينَ رَجُلًا وَ إِنَّ قَلْبَهُ لَأَشَدُّ مِنْ زُبَرِ الْحَدِيدِ وَ لَوْ مَرُّوا بِجِبَالِ الْحَدِيدِ لَقَلَعُوهَا ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ب۵۸، ح۱۸؛ معجم احادیث امام مهدی، ج۵، ص۱۷۲، ح۱۵۹۸؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۲۷، ح۴۴.</ref>»<ref>[[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[رخدادهای ظهور (کتاب)|رخدادهای ظهور]]، ص ۸۴ - ۸۵.</ref>.
::::::«روشن است که [[یاران]] و [[اصحاب]] [[امام زمان]] {{ع}} نیز مانند رهبرشان، انسان‌های قوی و شجاعی می‌باشند. [[امام باقر]]{{ع}} ضمن روایتی فرموده‌اند: "زمانی که امر ما واقع شود و [[مهدی]] ما بیاید، جرأت و [[شجاعت]] هر مرد از [[شیعیان]] ما از شیر، بیشتر خواهد شد."<ref>{{عربی|" اذا وَقَعَ أَمْرَنَا وَ جَاءَ مَهْدِيُّنَا، كَانَ الرَّجُلُ مِنْ شِيعَتِنَا أَجْرَأُ مِنْ لَيْثٍ، وَ أَمْضَى مِنْ سِنَانٍ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ معجم احادیث امام مهدی، ج۳، ص۲۸۵، ح۸۲۳؛ بحارالانوار، ج۲، ص۱۸۹، ح۲۲.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} نیز درباره [[قدرت]] [[یاران]] [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} فرموده‌اند: "وقتی [[حضرت لوط]]{{ع}} به قومش گفت: ای کاش در برابر شما [[توانایی]] داشتم یا به [[رکن شدید]]، مأوی می‌گرفتم <ref>سوره هود، آیه: ۸۰.</ref>، در [[حقیقت]]، [[آرزو]] داشت که [[قدرت]] [[قائم]]{{ع}} را داشته باشد و چیزی را یاد نکرد، مگر [[استواری]] [[یاران]] [[امام زمان]] {{ع}} را. به درستی که به هر مردی از [[اصحاب]] او، توانائی [[چهل]] مرد داده می‌شود و [[قلب]] آنان از [[پاره‌های آهن]]، استوارتر است و اگر از کوه آهن بگذرند، آن را از جا بر می‌کنند<ref>{{عربی|" مَا كَانَ قَوْلُ لُوطٍ {{ع}} لِقَوْلِهِ‏ لَوْ أَنَ‏ لِي‏ بِكُمْ‏ قُوَّةً أَوْ آوِي‏ إِلى‏ رُكْنٍ‏ شَدِيدٍ إِلَّا تَمَنِّياً لِقُوَّةِ الْقَائِمِ{{ع}} وَ لَا ذَكَرَ إِلَّا شِدَّةَ أَصْحَابِهِ وَ إِنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ لَيُعْطَى قُوَّةَ أَرْبَعِينَ رَجُلًا وَ إِنَّ قَلْبَهُ لَأَشَدُّ مِنْ زُبَرِ الْحَدِيدِ وَ لَوْ مَرُّوا بِجِبَالِ الْحَدِيدِ لَقَلَعُوهَا ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ب۵۸، ح۱۸؛ معجم احادیث امام مهدی، ج۵، ص۱۷۲، ح۱۵۹۸؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۲۷، ح۴۴.</ref>»<ref>[[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[رخدادهای ظهور (کتاب)|رخدادهای ظهور]]، ص ۸۴ - ۸۵.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}



نسخهٔ ‏۱۳ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۴۴

الگو:پرسش غیرنهایی

اصحاب امام مهدی در شجاعت چگونه‌اند؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت

اصحاب امام مهدی(ع) در شجاعت چگونه‌اند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

علی اصغر رضوانی
آقای علی اصغر رضوانی، در کتاب «موعودشناسی و پاسخ به شبهات» در این‌باره گفته است:
«حاکم نیشابوری به سندش از محمد بن حنفیه نقل می‌کند که گفت: ما نزد علی (ع) بودیم که شخصی از او درباره حضرت مهدی (ع) سؤال کرد؟ حضرت فرمود: "او در آخرالزمان خروج خواهد کرد، هنگامی که شخصی اعلان کند: خدا را خدا را! کشته شود. در آن هنگام خداوند برای او گروهی را جمع می‌کند که همانند ابرهای پراکنده متفرّق اند، قلب‌های آنها را هماهنگ می‌نماید. از کسی احساس وحشت نکرده و به کسی که داخل در جماعت آنها شود شاد نمی‌گردد"[۱]»[۲].

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. يَخْرُجُ فِي أَخَّرَ الزَّمَانِ فَقَالَ الرَّجُلُ اللَّهُ اللَّهُ قَتْلَ فَيَجْمَعُ اللَّهُ تَعَالَى لَهُ قَوْماً فَزِعَ كفزع السَّحَابِ وَ يُؤَلِّفَ اللَّهُ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ لَا يَسْتَوْحِشُونَ الَىَّ أَحَدُ وَ لَا يَفْرَحُونَ بَا أَحَدٍ يَدْخُلُ اليهم ؛ مستدرک حاکم، ج ۴، ص ۵۵۴
  2. رضوانی، علی ‎اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۵۹۹.
  3. " اذا وَقَعَ أَمْرَنَا وَ جَاءَ مَهْدِيُّنَا، كَانَ الرَّجُلُ مِنْ شِيعَتِنَا أَجْرَأُ مِنْ لَيْثٍ، وَ أَمْضَى مِنْ سِنَانٍ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ معجم احادیث امام مهدی، ج۳، ص۲۸۵، ح۸۲۳؛ بحارالانوار، ج۲، ص۱۸۹، ح۲۲.
  4. سوره هود، آیه: ۸۰.
  5. " مَا كَانَ قَوْلُ لُوطٍ (ع) لِقَوْلِهِ‏ لَوْ أَنَ‏ لِي‏ بِكُمْ‏ قُوَّةً أَوْ آوِي‏ إِلى‏ رُكْنٍ‏ شَدِيدٍ إِلَّا تَمَنِّياً لِقُوَّةِ الْقَائِمِ(ع) وَ لَا ذَكَرَ إِلَّا شِدَّةَ أَصْحَابِهِ وَ إِنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ لَيُعْطَى قُوَّةَ أَرْبَعِينَ رَجُلًا وَ إِنَّ قَلْبَهُ لَأَشَدُّ مِنْ زُبَرِ الْحَدِيدِ وَ لَوْ مَرُّوا بِجِبَالِ الْحَدِيدِ لَقَلَعُوهَا ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ب۵۸، ح۱۸؛ معجم احادیث امام مهدی، ج۵، ص۱۷۲، ح۱۵۹۸؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۲۷، ح۴۴.
  6. یوسفیان، مهدی؛ رخدادهای ظهور، ص ۸۴ - ۸۵.