علم النبی و آله (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی ردهٔ کتاب‌شناسی دانشنامه مجازی امامت و ولایت با کتاب)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۶: خط ۳۶:


==دربارهٔ کتاب==
==دربارهٔ کتاب==
در معرفی این کتاب آمده است: «حقیقت علمی که انسان بدان مشرف شده است خارج از ذات او می‌باشد. علم نور انسان است که به واسطه آن نسبت به مسائل آگاهی پیدا می‌نماید، و اگر علم وجود نداشت انسان به اقتضای ذات خود جاهل باقی می‌ماند. بنابراین مخلوق به اقتضای ذاتش فاقد نور [[علم]] می‌باشد، و آن را نمی‌یابد مگر به اراده خداوند متعال. این نور، روشنگر و قابل درک و تعقل نمی‌گردد، چرا که امری است که بر خلاف ذات مخلوق و انسان است. چطور ممکن است آنچه که به واسطه آن مسائل روشن می‌گردد، خود معلوم گردد! هم‌چنین می‌توان نسبت به اینکه [[روح]] ذاتا فاقد علم می‌باشد و اینکه علم از روح خارج است، به آیات بسیاری استدلال نمود؛ که البته این آیات با وجدان قابل تأیید می‌باشند. این استدلال بیدار کننده فطرت و خارج کننده عقل‌ها از بی‌حرکتی است.  
در معرفی این کتاب آمده است: «[[حقیقت]] [[علمی]] که [[انسان]] بدان مشرف شده است خارج از ذات او می‌باشد. [[علم]] [[نور]] [[انسان]] است که به واسطه آن نسبت به مسائل [[آگاهی]] پیدا می‌نماید، و اگر [[علم]] وجود نداشت [[انسان]] به اقتضای ذات خود [[جاهل]] [[باقی]] می‌ماند. بنابراین مخلوق به اقتضای ذاتش فاقد [[نور]] [[علم]] می‌باشد، و آن را نمی‌یابد مگر به [[اراده خداوند]] [[متعال]]. این [[نور]]، روشنگر و قابل [[درک]] و [[تعقل]] نمی‌گردد، چرا که امری است که بر خلاف ذات مخلوق و [[انسان]] است. چطور ممکن است آنچه که به واسطه آن مسائل روشن می‌گردد، خود معلوم گردد! هم‌چنین می‌توان نسبت به اینکه [[روح]] ذاتا فاقد [[علم]] می‌باشد و اینکه [[علم]] از [[روح]] خارج است، به [[آیات]] بسیاری [[استدلال]] نمود؛ که البته این [[آیات]] با [[وجدان]] قابل تأیید می‌باشند. این [[استدلال]] بیدار کننده [[فطرت]] و خارج کننده [[عقل‌ها]] از بی‌حرکتی است. از جمله این [[ادله]]، سخن [[خداوند متعال]] در [[آیات]] بسیار است، بدین مضمون که بیشتر مجادله‌کنندگان و [[مردم]] نمی‌دانند. دقت کنید که در موارد بسیاری در [[قرآن کریم]] عبارت {{متن قرآن|بَلْ أَکْثَرُهُمْ لا یَعْلَمُونَ}} آمده است. کیفیت [[استدلال]] نمودن به این گروه از [[آیات قرآن کریم]] بدین صورت است که گفته شود، نفی [[علم]] از [[بشر]] دلالت بر خارج بودن [[علم]] از ذات ایشان است، زیرا در غیر اینصورت مفهومی برای عبارت "بیشترشان نمی‌دانند" [[باقی]] نخواهد ماند. پر واضح است که جدا شدن [[علم]] –حتی برای یک لحظه- از موجودی که ذات او عین [[علم]] باشد ممکن نیست. بنابراین [[آیات قرآن کریم]] بر [[نادانی]] ذاتی [[بشر]] صراحت دارند»<ref name=p1></ref>.
از جمله این ادله، سخن خداوند متعال در آیات بسیار است، بدین مضمون که بیشتر مجادله‌کنندگان و مردم نمی‌دانند. دقت کنید که در موارد بسیاری در [[قرآن]] کریم عبارت {{متن قرآن|بَلْ أَكْثَرُهُمْ لا يَعْلَمُونَ}} آمده است.
کیفیت استدلال نمودن به این گروه از آیات قرآن کریم بدین صورت است که گفته شود، نفی علم از بشر دلالت بر خارج بودن علم از ذات ایشان است، زیرا در غیر اینصورت مفهومی برای عبارت "بیشترشان نمی‌دانند" باقی نخواهد ماند. پر واضح است که جدا شدن علم –حتی برای یک لحظه- از موجودی که ذات او عین علم باشد ممکن نیست. بنابراین آیات قرآن کریم بر نادانی ذاتی بشر صراحت دارند»<ref name=p1></ref>.


==فهرست کتاب==
==فهرست کتاب==
{{فهرست اثر}}
{{ستون-شروع|2}}
{{ستون-شروع|2}}
*مقدمه؛
*مقدمه
*ماهیت علم؛
*ماهیت [[علم]]
*حقیقت [[اهل بیت]] {{عم}} و اینکه ایشان دارندگان علم می‌باشند؛
*[[حقیقت]] [[اهل بیت]]{{عم}} و اینکه ایشان دارندگان [[علم]] می‌باشند
*ویژگی‌های علمی [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]] و [[اهل بیت]] ایشان{{عم}}؛
*ویژگی‌های [[علمی]] [[رسول اکرم]] و [[اهل بیت]] ایشان{{عم}}
**گنجینه‌های علم خداوند متعال؛
**گنجینه‌های [[علم]] [[خداوند متعال]]
**پرمایگان در علم؛
**پرمایگان در [[علم]]
**صاحبان علم؛
**صاحبان [[علم]]
**کسانی که می‌دانند؛
**کسانی که می‌دانند
**نشانه‌شناسان؛
**نشانه‌شناسان
**مردان اعراف؛
**مردان [[اعراف]]
**سرچشمه [[وحی]] خداوند متعال؛
**سرچشمه [[وحی]] [[خداوند متعال]]
**منظور از محدث؛
**منظور از [[محدث]]
*سرچشمه‌های علوم [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]] و [[آل محمد|آل او]] {{عم}}؛
*سرچشمه‌های [[علوم]] [[رسول اکرم]] و آل او{{عم}}
**[[قرآن]] کریم؛
**[[قرآن کریم]]
**[[روح القدس]]؛
**[[روح القدس]]
**علم حادث؛
**[[علم حادث]]
**علم [[جامعه]]؛
**[[علم]] [[جامعه]]
**علم [[جفر]]؛
**[[علم]] [[جفر]]
**[[مصحف فاطمه]]{{س}}؛
**[[مصحف فاطمه]]{{س}}
**[[سنت]] [[پیامبر خاتم|رسول الله]]{{صل}}؛
**[[سنت]] [[رسول الله]]{{صل}}
**روش امام{{ع}}؛
**[[روش امام]]{{ع}}
*مسیرها علوم [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] و آل ایشان{{عم}}؛
*مسیرها [[علوم]] [[پیامبر اکرم]] و آل ایشان{{عم}}
**آگاهی نسبت به نهان‌ انسان‌ها؛
**[[آگاهی]] نسبت به نهان‌ [[انسان‌ها]]
**[[آیا علم به عجایب یا راه‌های آسمان و زمین یا خشکی و دریا علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟ (پرسش)|آگاهی نسبت به آنچه در آسمان و زمین است]]؛
**[[آیا علم به عجایب یا راه‌های آسمان و زمین یا خشکی و دریا علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟ (پرسش)|آگاهی نسبت به آنچه در آسمان و زمین است]]
**آنچه که بر وسعت علم ایشان دلالت می‌نماید؛
**آنچه که بر وسعت [[علم]] ایشان دلالت می‌نماید
**[[آیا علم به اعمال و احوال خلق علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟ (پرسش)|علم ایشان نسبت به امور بندگان]]؛
**[[آیا علم به اعمال و احوال خلق علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟ (پرسش)|علم ایشان نسبت به امور بندگان]]
**علم ایشان نسبت به مرتفع ساختن تمامی نیازهای خلق؛
**[[علم]] ایشان نسبت به مرتفع ساختن تمامی نیازهای خلق
**علم ایشان نسبت به کشتارها؛
**[[علم]] ایشان نسبت به [[کشتارها]]
**علم ایشان نسبت به دنیا و آخرت؛
**[[علم]] ایشان نسبت به [[دنیا]] و [[آخرت]]
**[[آیا علم به آنچه در رحم مادران است علم غیب شمرده می‌شود و معصوم از آن آگاهی دارد؟ (پرسش)|علم ایشان نسبت به نسل مردان و رحم زنان]]؛
**[[آیا علم به آنچه در رحم مادران است علم غیب شمرده می‌شود و معصوم از آن آگاهی دارد؟ (پرسش)|علم ایشان نسبت به نسل مردان و رحم زنان]]
**[[آیا علم به گذشته و حال و آینده علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟ (پرسش)|علم نسبت به گذشته و علم نسبت به آینده]]؛
**[[آیا علم به گذشته و حال و آینده علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟ (پرسش)|علم نسبت به گذشته و علم نسبت به آینده]]
**آگاهی ایشان نسبت به فرشتگان؛
**[[آگاهی]] ایشان نسبت به [[فرشتگان]]
*ملاحظه: آنچه که بر عدم فراموشی ایشان دلالت دارد؛
*ملاحظه: آنچه که بر عدم [[فراموشی]] ایشان دلالت دارد
*آیا امامان معصوم{{عم}} نسبت به آرزوی ایشان آگاهی دارند؟
*آیا [[امامان معصوم]]{{عم}} نسبت به آرزوی ایشان [[آگاهی]] دارند؟
*سخن برخی از بزرگان در پاسخ به شبهه القاء در تهلکه؛
*سخن برخی از بزرگان در پاسخ به [[شبهه]] [[القاء]] در تهلکه
**[[علامه مجلسی]] در مرآة العقول؛
**[[علامه مجلسی]] در مرآة العقول
**[[شیخ مفید]]؛
**[[شیخ مفید]]
**[[سید مرتضی]]؛
**[[سید مرتضی]]
**[[شیخ طوسی‌]]؛
**[[شیخ طوسی‌]]
**[[ابن شهر آشوب]]؛
**[[ابن شهر آشوب]]
**[[ابوالفتح کراجکی]]؛
**[[ابوالفتح کراجکی]]
*آنچه که از آن توهم نفی [[علم]] [[معصوم]] {{ع}} می‌رود؛
*آنچه که از آن توهم نفی [[علم]] [[معصوم]]{{ع}} می‌رود
*مصادر؛
*مصادر
*فهرست آیات کریمه؛
*فهرست [[آیات]] کریمه
*فهرست روایات شریفه.
*فهرست [[روایات]] شریفه.
{{پایان}}
{{پایان}}
{{پایان}}
==دربارهٔ پدیدآورنده==
==دربارهٔ پدیدآورنده==
در مورد [[سید علی رضوی]] اطلاعاتی در دست نیست.
در مورد [[سید علی رضوی]] اطلاعاتی در دست نیست.
خط ۱۲۰: خط ۱۱۹:
[[رده:کتاب‌های فاقد معرفی پدیدآورنده]]
[[رده:کتاب‌های فاقد معرفی پدیدآورنده]]
[[رده:کتاب‌های فاقد تصویر پدیدآورنده]]
[[رده:کتاب‌های فاقد تصویر پدیدآورنده]]
[[رده:موجود در کتابخانه]]

نسخهٔ ‏۳۰ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۴۰

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
علم النبی(ص) و آله(ع)
زبانعربی
نویسندهسید علی رضوی
موضوععلم معصوم
مذهب[[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]]
ناشر[[:رده:انتشارات انتشارات ولایت|انتشارات انتشارات ولایت]][[رده:انتشارات انتشارات ولایت]]
محل نشرمشهد، ایران
سال نشر۱۳۹۴ ش
شابک۹۷۸-۹۶۴-۶۱۷۲-۸۸-۳
شماره ملی۳۸۳۱۸۴۴

علم النبی(ص) و آله(ع)، کتابی است که با زبان عربی به بررسی علم پیامبر خاتم(ص) و اهل بیت(ع) می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر سید علی رضوی است و انتشارات ولایت انتشار آن را به عهده داشته است[۱]

دربارهٔ کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «حقیقت علمی که انسان بدان مشرف شده است خارج از ذات او می‌باشد. علم نور انسان است که به واسطه آن نسبت به مسائل آگاهی پیدا می‌نماید، و اگر علم وجود نداشت انسان به اقتضای ذات خود جاهل باقی می‌ماند. بنابراین مخلوق به اقتضای ذاتش فاقد نور علم می‌باشد، و آن را نمی‌یابد مگر به اراده خداوند متعال. این نور، روشنگر و قابل درک و تعقل نمی‌گردد، چرا که امری است که بر خلاف ذات مخلوق و انسان است. چطور ممکن است آنچه که به واسطه آن مسائل روشن می‌گردد، خود معلوم گردد! هم‌چنین می‌توان نسبت به اینکه روح ذاتا فاقد علم می‌باشد و اینکه علم از روح خارج است، به آیات بسیاری استدلال نمود؛ که البته این آیات با وجدان قابل تأیید می‌باشند. این استدلال بیدار کننده فطرت و خارج کننده عقل‌ها از بی‌حرکتی است. از جمله این ادله، سخن خداوند متعال در آیات بسیار است، بدین مضمون که بیشتر مجادله‌کنندگان و مردم نمی‌دانند. دقت کنید که در موارد بسیاری در قرآن کریم عبارت ﴿بَلْ أَکْثَرُهُمْ لا یَعْلَمُونَ آمده است. کیفیت استدلال نمودن به این گروه از آیات قرآن کریم بدین صورت است که گفته شود، نفی علم از بشر دلالت بر خارج بودن علم از ذات ایشان است، زیرا در غیر اینصورت مفهومی برای عبارت "بیشترشان نمی‌دانند" باقی نخواهد ماند. پر واضح است که جدا شدن علم –حتی برای یک لحظه- از موجودی که ذات او عین علم باشد ممکن نیست. بنابراین آیات قرآن کریم بر نادانی ذاتی بشر صراحت دارند»[۱].

فهرست کتاب

دربارهٔ پدیدآورنده

در مورد سید علی رضوی اطلاعاتی در دست نیست.

پانویس

دریافت متن

پیوند به بیرون