بریر بن خضیر همدانی در تاریخ اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «==مقدمه== *بُریر از تابعین و مردی زاهد و عابد و از رؤسای اهل کوفه و در ش...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ویرایش غیرنهایی}} | |||
{{امامت}} | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[بریر بن خضیر همدانی]]''' است. "'''[[بریر بن خضیر همدانی]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[بریر بن خضیر همدانی در حدیث]] | [[بریر بن خضیر همدانی در تاریخ اسلام]] | [[بریر بن خضیر همدانی در معارف و سیره حسینی]]| [[بریر بن خضیر همدانی در تراجم و رجال]]</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*بُریر از [[تابعین]] و مردی [[زاهد]] و [[عابد]] و از رؤسای [[اهل کوفه]] و در شمار بزرگان و [[قاریان]] بود. او از [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود و هنگامی که باخبر شد [[حضرت]] [[سیدالشهدا]]{{ع}} از [[مدینه]] حرکت کرده، فوراً خود را به [[مکه]] رسانید و به آن [[حضرت]] ملحق شد و با خیل [[یاران امام]]{{ع}} به [[کربلا]] آمد و در سال ۶۱ [[هجری]] در رکاب مولایش [[حضرت]] [[سیدالشهدا]]{{ع}} به [[شهادت]] رسید<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۵۶۱ و تنقیح المقال، ج۱، ص۱۶۶.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۳۶-۲۳۷.</ref> | *بُریر از [[تابعین]] و مردی [[زاهد]] و [[عابد]] و از رؤسای [[اهل کوفه]] و در شمار بزرگان و [[قاریان]] بود. او از [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود و هنگامی که باخبر شد [[حضرت]] [[سیدالشهدا]]{{ع}} از [[مدینه]] حرکت کرده، فوراً خود را به [[مکه]] رسانید و به آن [[حضرت]] ملحق شد و با خیل [[یاران امام]]{{ع}} به [[کربلا]] آمد و در سال ۶۱ [[هجری]] در رکاب مولایش [[حضرت]] [[سیدالشهدا]]{{ع}} به [[شهادت]] رسید<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۵۶۱ و تنقیح المقال، ج۱، ص۱۶۶.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۳۶-۲۳۷.</ref> | ||
| خط ۸: | خط ۱۶: | ||
*[[طبری]] [[نقل]] می‌کند: در [[شب عاشورا]] [[بریر بن حضیر]] با [[عبدالرحمان انصاری]] [[مزاح]] می‌کرد، [[عبدالرحمان انصاری]] گفت: [[دست]] بردار، به [[خدا]] قسم حالا وقت [[مزاح]] نیست، بُریر در جواب او گفت: "به [[خدا]] [[سوگند]]، [[قوم]] من می‌دانند که من نه در [[جوانی]] و نه در [[پیری]] [[اهل]] [[مزاح]] نبوده‌ام ولکن به [[خدا]] قسم، من با آن‌چه ما [[ملاقات]] خواهیم کرد [[بشارت]] یافته‌ام و [[خدا]] می‌داند که بین ما و [[حورالعین]] فاصله‌ای نیست مگر اینها با شمشیرهایشان به طرف ما حمله کنند. و دوست دارم که با شمشیرهایشان به ما حمله کنند، [[مزاح]] من برای چنین [[خوشی]] و [[سروری]] است<ref>{{عربی|"و الله لقد علم قومي أتى ما أحببت الباطل شابا ولا كهلا، ولكن و الله إني المستبشر بما نحن لاقون، والله إن بيننا وبين الحور العين إلا أن يميل هؤلاء علينا بأسيافهم و لوددت أنهم قد مالوا علينا بأسيافهم"}}؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۲۳؛ در برخی منابع این ماجرا را به «حبیب بن مظاهر» نسبت داده‌اند.</ref>. | *[[طبری]] [[نقل]] می‌کند: در [[شب عاشورا]] [[بریر بن حضیر]] با [[عبدالرحمان انصاری]] [[مزاح]] می‌کرد، [[عبدالرحمان انصاری]] گفت: [[دست]] بردار، به [[خدا]] قسم حالا وقت [[مزاح]] نیست، بُریر در جواب او گفت: "به [[خدا]] [[سوگند]]، [[قوم]] من می‌دانند که من نه در [[جوانی]] و نه در [[پیری]] [[اهل]] [[مزاح]] نبوده‌ام ولکن به [[خدا]] قسم، من با آن‌چه ما [[ملاقات]] خواهیم کرد [[بشارت]] یافته‌ام و [[خدا]] می‌داند که بین ما و [[حورالعین]] فاصله‌ای نیست مگر اینها با شمشیرهایشان به طرف ما حمله کنند. و دوست دارم که با شمشیرهایشان به ما حمله کنند، [[مزاح]] من برای چنین [[خوشی]] و [[سروری]] است<ref>{{عربی|"و الله لقد علم قومي أتى ما أحببت الباطل شابا ولا كهلا، ولكن و الله إني المستبشر بما نحن لاقون، والله إن بيننا وبين الحور العين إلا أن يميل هؤلاء علينا بأسيافهم و لوددت أنهم قد مالوا علينا بأسيافهم"}}؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۲۳؛ در برخی منابع این ماجرا را به «حبیب بن مظاهر» نسبت داده‌اند.</ref>. | ||
*بٍریر سرانجام در روز عاشورای ۶۱ [[هجری]] در حادثه جانسوز [[کربلا]] در رکاب مولایش [[امام حسین]]{{ع}} به [[شهادت]] رسید<ref>برای اطلاع بیشتر، ر.ک: کتاب اصحاب امام حسین{{صل}} از مدینه تا کربلا، اثر دیگر مؤلف، ترجمه بریر بن خضیر.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۳۷-۲۳۸.</ref> | *بٍریر سرانجام در روز عاشورای ۶۱ [[هجری]] در حادثه جانسوز [[کربلا]] در رکاب مولایش [[امام حسین]]{{ع}} به [[شهادت]] رسید<ref>برای اطلاع بیشتر، ر.ک: کتاب اصحاب امام حسین{{صل}} از مدینه تا کربلا، اثر دیگر مؤلف، ترجمه بریر بن خضیر.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۳۷-۲۳۸.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | |||
==منابع== | |||
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']] | |||
==پانویس== | |||
{{یادآوری پانویس}} | |||
{{پانویس2}} | |||
[[رده:مدخل]] | |||
[[رده:یاران امام علی]] | |||
[[رده:بریر بن خضیر همدانی]] | |||
[[رده:اعلام]] | |||
نسخهٔ ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۰
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث بریر بن خضیر همدانی است. "بریر بن خضیر همدانی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
- بُریر از تابعین و مردی زاهد و عابد و از رؤسای اهل کوفه و در شمار بزرگان و قاریان بود. او از اصحاب امیرالمؤمنین(ع) بود و هنگامی که باخبر شد حضرت سیدالشهدا(ع) از مدینه حرکت کرده، فوراً خود را به مکه رسانید و به آن حضرت ملحق شد و با خیل یاران امام(ع) به کربلا آمد و در سال ۶۱ هجری در رکاب مولایش حضرت سیدالشهدا(ع) به شهادت رسید[۱].[۲]
وفاداری بُریر
- وفاداری و ایمان بُریر از برخوردهای او با افرادی که مقابل امام حسین(ع) بودند، به خوبی روشن می‌شود: موقعی که حر بن یزید ریاحی در بین راه کوفه جلو راه را بر امام حسین(ع) و یارانش گرفت، امام(ع) خطبه‌ای خواند، از جمله کسانی که برخاست و سخنرانی کرد، بریر بود. او خطاب به امام(ع) عرض کرد: "ای پسر رسول خدا، به خدا سوگند که خداوند به وجود تو بر ما منت گذاشت که در برابر تو با دشمنان خدا بجنگیم و اعضای ما در راه تو قطعه قطعه شود تا در روز قیامت جدت از ما شفاعت کند[۳].[۴]
مزاح بریر در شب عاشورا
- طبری نقل می‌کند: در شب عاشورا بریر بن حضیر با عبدالرحمان انصاری مزاح می‌کرد، عبدالرحمان انصاری گفت: دست بردار، به خدا قسم حالا وقت مزاح نیست، بُریر در جواب او گفت: "به خدا سوگند، قوم من می‌دانند که من نه در جوانی و نه در پیری اهل مزاح نبوده‌ام ولکن به خدا قسم، من با آن‌چه ما ملاقات خواهیم کرد بشارت یافته‌ام و خدا می‌داند که بین ما و حورالعین فاصله‌ای نیست مگر اینها با شمشیرهایشان به طرف ما حمله کنند. و دوست دارم که با شمشیرهایشان به ما حمله کنند، مزاح من برای چنین خوشی و سروری است[۵].
- بٍریر سرانجام در روز عاشورای ۶۱ هجری در حادثه جانسوز کربلا در رکاب مولایش امام حسین(ع) به شهادت رسید[۶].[۷]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ اعیان الشیعه، ج۳، ص۵۶۱ و تنقیح المقال، ج۱، ص۱۶۶.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۳۶-۲۳۷.
- ↑ "وَ اَللَّهِ يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ لَقَدْ مَنَّ اَللَّهُ بِكَ عَلَيْنَا أَنْ نُقَاتِلَ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ تَقَطَّعَ فِيكَ أَعْضَاؤُنَا ثُمَّ يَكُونَ جَدُّكَ شَفِيعَنَا يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ"؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۲۳؛ در برخی منابع این ماجرا را به «حبیب بن مظاهر» نسبت داده‌اند.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۳۷.
- ↑ "و الله لقد علم قومي أتى ما أحببت الباطل شابا ولا كهلا، ولكن و الله إني المستبشر بما نحن لاقون، والله إن بيننا وبين الحور العين إلا أن يميل هؤلاء علينا بأسيافهم و لوددت أنهم قد مالوا علينا بأسيافهم"؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۲۳؛ در برخی منابع این ماجرا را به «حبیب بن مظاهر» نسبت داده‌اند.
- ↑ برای اطلاع بیشتر، ر.ک: کتاب اصحاب امام حسین(ص) از مدینه تا کربلا، اثر دیگر مؤلف، ترجمه بریر بن خضیر.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۳۷-۲۳۸.