تسلیم در حدیث: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
==[[تسلیم]] در [[سخنان امام علی]] {{ع}}== | {{ویرایش غیرنهایی}} | ||
{{سیره معصوم}} | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[تسلیم]]''' است. "'''[[تسلیم]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[تسلیم در قرآن]] | [[تسلیم در حدیث]] | [[تسلیم در کلام اسلامی]] | [[تسلیم در فلسفه اسلامی]] | [[تسلیم در عرفان اسلامی]] | [[تسلیم از دیدگاه بروندینی]]</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[تسلیم (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | |||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | |||
==[[تسلیم]] در سخنان [[امام علی]] {{ع}}== | |||
*در [[غُررالحکم و دُررالکلم]] در "باب التسلیم" سخنانی به اختصار از مولای [[موحدان]]، [[امیرمؤمنان]]، [[علی]]{{ع}}، بیان شده است که تنها در این جا به [[نقل]] برخی از آنها میپردازیم. | *در [[غُررالحکم و دُررالکلم]] در "باب التسلیم" سخنانی به اختصار از مولای [[موحدان]]، [[امیرمؤمنان]]، [[علی]]{{ع}}، بیان شده است که تنها در این جا به [[نقل]] برخی از آنها میپردازیم. | ||
# [[تسلیم]] و منقاد بودن آن است که [[خدا]] را به هیچ وجه [[ظلم]] و [[بیعدالتی]] متهم نسازی.<ref>{{متن حدیث|التَّسْلِيمُ أَنْ لَا تَتَّهِمَ}}</ref> | # [[تسلیم]] و منقاد بودن آن است که [[خدا]] را به هیچ وجه [[ظلم]] و [[بیعدالتی]] متهم نسازی.<ref>{{متن حدیث|التَّسْلِيمُ أَنْ لَا تَتَّهِمَ}}</ref> | ||
خط ۱۳: | خط ۲۳: | ||
# کسی که مهار خود را به [[خدا]]، رسولش و [[ولی امر]] او؛ (امامی که [[خداوند]] او را متولی امور [[خلق]] نموده است) وانهاده (تا هر جا که آنان بخواهند او را ببرند)، [[هدایت یافته]] است.<ref>{{متن حدیث|هُدِيَ مَنْ سَلَّمَ مَقَادَتَهُ إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ وَلِيِّ أَمْرِهِ}}</ref> | # کسی که مهار خود را به [[خدا]]، رسولش و [[ولی امر]] او؛ (امامی که [[خداوند]] او را متولی امور [[خلق]] نموده است) وانهاده (تا هر جا که آنان بخواهند او را ببرند)، [[هدایت یافته]] است.<ref>{{متن حدیث|هُدِيَ مَنْ سَلَّمَ مَقَادَتَهُ إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ وَلِيِّ أَمْرِهِ}}</ref> | ||
#به [[راستی]]، اگر تو با [[خدا]] از در [[آشتی]] در آیی، سالم مانده و [[رستگار]] میشوی.<ref>{{متن حدیث|إِنَّكَ إِنْ سَالَمْتَ اللَّهَ سَلِمْتَ وَ فُزْتَ}}</ref> | #به [[راستی]]، اگر تو با [[خدا]] از در [[آشتی]] در آیی، سالم مانده و [[رستگار]] میشوی.<ref>{{متن حدیث|إِنَّكَ إِنْ سَالَمْتَ اللَّهَ سَلِمْتَ وَ فُزْتَ}}</ref> | ||
# هر که با [[خدا]] [[آشتی]] نماید، [[خداوند]] او را به [[سلامت]] دارد، و آن کس که با [[خدا]] بجنگد، [[خدا]] با او در [[ستیز]] خواهد شد | # هر که با [[خدا]] [[آشتی]] نماید، [[خداوند]] او را به [[سلامت]] دارد، و آن کس که با [[خدا]] بجنگد، [[خدا]] با او در [[ستیز]] خواهد شد<ref>{{متن حدیث|وَ مَنْ سَالَمَ اللَّهَ سَلَّمَهُ وَ مَنْ حَارَبَ اللَّهَ حَرَبَهُ}}</ref>.<ref>[[عبدالنبی امامی|امامی، عبدالنبی]]، [[فرهنگ قرآن ج۱ (کتاب)|فرهنگ قرآن]]، ج۱.</ref> | ||
==منابع== | |||
# [[پرونده:1100560.jpg|22px]] [[عبدالنبی امامی|امامی، عبدالنبی]]، [[فرهنگ قرآن ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ قرآن''']] | |||
==پانویس== | |||
{{یادآوری پانویس}} | |||
{{پانویس2}} | |||
[[رده:تسلیم]] | |||
[[رده:مدخلهای قرآنی دانشنامه]] |
نسخهٔ ۱۵ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۰۳
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تسلیم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
تسلیم در سخنان امام علی (ع)
- در غُررالحکم و دُررالکلم در "باب التسلیم" سخنانی به اختصار از مولای موحدان، امیرمؤمنان، علی(ع)، بیان شده است که تنها در این جا به نقل برخی از آنها میپردازیم.
- تسلیم و منقاد بودن آن است که خدا را به هیچ وجه ظلم و بیعدالتی متهم نسازی.[۱]
- تسلیم و راضی بودن به قضا و قدر الهی، ایمان است[۲].
- شیوه نیکوکاران، نیکویی طاعت و فرمانپذیری است.[۳]
- غرض و عاقبت تسلیم و منقاد بودن، دستیابی به نعمتگاه بهشت است.[۴]
- ایمانی برتر از طاعت و سرسپردگی نیست.[۵]
- هر که با خدا از در آشتی در آید، سالم خواهد ماند.[۶]
- ریشه ایمان، نیکو تسلیم بودن برای امر خدا است.[۷]
- اگر خویش را تسلیم فرمان خدا کنی، نفست سالم ماند.[۸]
- با خدا آشتی نما؛ یعنی فرمانبردار او باش، تا آخرت توسالم ماند.[۹]
- تسلیم فرمان خدا و فرمان ولی از جانب او باشید؛ زیرا با چنین تسلیمی هرگز گمراه نخواهید شد.[۱۰]
- کسی که مهار خود را به خدا، رسولش و ولی امر او؛ (امامی که خداوند او را متولی امور خلق نموده است) وانهاده (تا هر جا که آنان بخواهند او را ببرند)، هدایت یافته است.[۱۱]
- به راستی، اگر تو با خدا از در آشتی در آیی، سالم مانده و رستگار میشوی.[۱۲]
- هر که با خدا آشتی نماید، خداوند او را به سلامت دارد، و آن کس که با خدا بجنگد، خدا با او در ستیز خواهد شد[۱۳].[۱۴]
منابع
پانویس
- ↑ «التَّسْلِيمُ أَنْ لَا تَتَّهِمَ»
- ↑ «فِي التَّسْلِيمِ الْإِيمَانُ»
- ↑ «سُنَّةُ الْأَبْرَارِ حُسْنُ الِاسْتِسْلَامِ»
- ↑ «غَايَةُ التَّسْلِيمِ الْفَوْزُ بِدَارِ النَّعِيم»
- ↑ «لَا إِيمَانَ أَفْضَلُ مِنَ الِاسْتِسْلَامِ».
- ↑ «مَنْ سَالَمَ اللَّهَ سَلِمَ»
- ↑ «أَصْلُ الْإِيمَانِ حُسْنُ التَّسْلِيمِ لِأَمْرِ اللَّهِ»
- ↑ «إِنْ أَسْلَمْتَ نَفْسَكَ لِلَّهِ سَلِمَتْ نَفْسُكَ»
- ↑ «سَالِمِ اللَّهَ تَسْلَمْ أُخْرَاكَ»
- ↑ «سَلِّمُوا لِأَمْرِ اللَّهِ وَ لِأَمْرِ وَلِيِّهِ فَإِنَّكُمْ لَنْ تَضِلُّوا مَعَ التَّسْلِيمِ»
- ↑ «هُدِيَ مَنْ سَلَّمَ مَقَادَتَهُ إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ وَلِيِّ أَمْرِهِ»
- ↑ «إِنَّكَ إِنْ سَالَمْتَ اللَّهَ سَلِمْتَ وَ فُزْتَ»
- ↑ «وَ مَنْ سَالَمَ اللَّهَ سَلَّمَهُ وَ مَنْ حَارَبَ اللَّهَ حَرَبَهُ»
- ↑ امامی، عبدالنبی، فرهنگ قرآن، ج۱.