تسلیم در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
==[[تسلیم]] در [[سخنان امام علی]] {{ع}}==
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{سیره معصوم}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[تسلیم]]''' است. "'''[[تسلیم]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[تسلیم در قرآن]] | [[تسلیم در حدیث]] | [[تسلیم در کلام اسلامی]] | [[تسلیم در فلسفه اسلامی]] | [[تسلیم در عرفان اسلامی]] | [[تسلیم از دیدگاه برون‌دینی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[تسلیم (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
 
==[[تسلیم]] در سخنان [[امام علی]] {{ع}}==
*در [[غُررالحکم و دُررالکلم]] در "باب التسلیم" سخنانی به اختصار از مولای [[موحدان]]، [[امیرمؤمنان]]، [[علی]]{{ع}}، بیان شده است که تنها در این جا به [[نقل]] برخی از آنها می‌پردازیم.
*در [[غُررالحکم و دُررالکلم]] در "باب التسلیم" سخنانی به اختصار از مولای [[موحدان]]، [[امیرمؤمنان]]، [[علی]]{{ع}}، بیان شده است که تنها در این جا به [[نقل]] برخی از آنها می‌پردازیم.
# [[تسلیم]] و منقاد بودن آن است که [[خدا]] را به هیچ وجه [[ظلم]] و [[بی‌عدالتی]] متهم نسازی.<ref>{{متن حدیث|التَّسْلِيمُ أَنْ لَا تَتَّهِمَ}}</ref>
# [[تسلیم]] و منقاد بودن آن است که [[خدا]] را به هیچ وجه [[ظلم]] و [[بی‌عدالتی]] متهم نسازی.<ref>{{متن حدیث|التَّسْلِيمُ أَنْ لَا تَتَّهِمَ}}</ref>
خط ۱۳: خط ۲۳:
# کسی که مهار خود را به [[خدا]]، رسولش و [[ولی امر]] او؛ (امامی که [[خداوند]] او را متولی امور [[خلق]] نموده است) وانهاده (تا هر جا که آنان بخواهند او را ببرند)، [[هدایت یافته]] است.<ref>{{متن حدیث|هُدِيَ مَنْ سَلَّمَ مَقَادَتَهُ إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ وَلِيِّ أَمْرِهِ}}</ref>
# کسی که مهار خود را به [[خدا]]، رسولش و [[ولی امر]] او؛ (امامی که [[خداوند]] او را متولی امور [[خلق]] نموده است) وانهاده (تا هر جا که آنان بخواهند او را ببرند)، [[هدایت یافته]] است.<ref>{{متن حدیث|هُدِيَ مَنْ سَلَّمَ مَقَادَتَهُ إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ وَلِيِّ أَمْرِهِ}}</ref>
#به [[راستی]]، اگر تو با [[خدا]] از در [[آشتی]] در آیی، سالم مانده و [[رستگار]] میشوی.<ref>{{متن حدیث|إِنَّكَ إِنْ سَالَمْتَ اللَّهَ سَلِمْتَ وَ فُزْتَ}}</ref>  
#به [[راستی]]، اگر تو با [[خدا]] از در [[آشتی]] در آیی، سالم مانده و [[رستگار]] میشوی.<ref>{{متن حدیث|إِنَّكَ إِنْ سَالَمْتَ اللَّهَ سَلِمْتَ وَ فُزْتَ}}</ref>  
# هر که با [[خدا]] [[آشتی]] نماید، [[خداوند]] او را به [[سلامت]] دارد، و آن کس که با [[خدا]] بجنگد، [[خدا]] با او در [[ستیز]] خواهد شد.<ref>{{متن حدیث|وَ مَنْ سَالَمَ اللَّهَ سَلَّمَهُ وَ مَنْ حَارَبَ اللَّهَ حَرَبَهُ}}</ref>
# هر که با [[خدا]] [[آشتی]] نماید، [[خداوند]] او را به [[سلامت]] دارد، و آن کس که با [[خدا]] بجنگد، [[خدا]] با او در [[ستیز]] خواهد شد<ref>{{متن حدیث|وَ مَنْ سَالَمَ اللَّهَ سَلَّمَهُ وَ مَنْ حَارَبَ اللَّهَ حَرَبَهُ}}</ref>.<ref>[[عبدالنبی امامی|امامی، عبدالنبی]]، [[فرهنگ قرآن ج۱ (کتاب)|فرهنگ قرآن]]، ج۱.</ref>
 
==منابع==
# [[پرونده:1100560.jpg|22px]] [[عبدالنبی امامی|امامی، عبدالنبی]]، [[فرهنگ قرآن ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ قرآن''']]
 
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}
 
 
[[رده:تسلیم]]
[[رده:مدخل‌های قرآنی دانشنامه]]

نسخهٔ ‏۱۵ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۰۳

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از زیرشاخه‌های بحث تسلیم است. "تسلیم" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تسلیم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

تسلیم در سخنان امام علی (ع)

  1. تسلیم و منقاد بودن آن است که خدا را به هیچ وجه ظلم و بی‌عدالتی متهم نسازی.[۱]
  2. تسلیم و راضی بودن به قضا و قدر الهی، ایمان است[۲].
  3. شیوه نیکوکاران، نیکویی طاعت و فرمان‌پذیری است.[۳]
  4. غرض و عاقبت تسلیم و منقاد بودن، دست‌یابی به نعمت‌گاه بهشت است.[۴]
  5. ایمانی برتر از طاعت و سرسپردگی نیست.[۵]
  6. هر که با خدا از در آشتی در آید، سالم خواهد ماند.[۶]
  7. ریشه ایمان، نیکو تسلیم بودن برای امر خدا است.[۷]
  8. اگر خویش را تسلیم فرمان خدا کنی، نفست سالم ماند.[۸]
  9. با خدا آشتی نما؛ یعنی فرمانبردار او باش، تا آخرت توسالم ماند.[۹]
  10. تسلیم فرمان خدا و فرمان ولی از جانب او باشید؛ زیرا با چنین تسلیمی هرگز گمراه نخواهید شد.[۱۰]
  11. کسی که مهار خود را به خدا، رسولش و ولی امر او؛ (امامی که خداوند او را متولی امور خلق نموده است) وانهاده (تا هر جا که آنان بخواهند او را ببرند)، هدایت یافته است.[۱۱]
  12. به راستی، اگر تو با خدا از در آشتی در آیی، سالم مانده و رستگار میشوی.[۱۲]
  13. هر که با خدا آشتی نماید، خداوند او را به سلامت دارد، و آن کس که با خدا بجنگد، خدا با او در ستیز خواهد شد[۱۳].[۱۴]

منابع

  1. امامی، عبدالنبی، فرهنگ قرآن

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. «التَّسْلِيمُ أَنْ لَا تَتَّهِمَ»
  2. «فِي التَّسْلِيمِ الْإِيمَانُ»
  3. «سُنَّةُ الْأَبْرَارِ حُسْنُ الِاسْتِسْلَامِ»
  4. «غَايَةُ التَّسْلِيمِ الْفَوْزُ بِدَارِ النَّعِيم»
  5. «لَا إِيمَانَ أَفْضَلُ مِنَ الِاسْتِسْلَامِ».
  6. «مَنْ سَالَمَ اللَّهَ سَلِمَ»
  7. «أَصْلُ الْإِيمَانِ حُسْنُ التَّسْلِيمِ لِأَمْرِ اللَّهِ»
  8. «إِنْ أَسْلَمْتَ نَفْسَكَ لِلَّهِ سَلِمَتْ نَفْسُكَ»
  9. «سَالِمِ اللَّهَ تَسْلَمْ أُخْرَاكَ»
  10. «سَلِّمُوا لِأَمْرِ اللَّهِ وَ لِأَمْرِ وَلِيِّهِ فَإِنَّكُمْ لَنْ تَضِلُّوا مَعَ التَّسْلِيمِ»
  11. «هُدِيَ مَنْ سَلَّمَ مَقَادَتَهُ إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ وَلِيِّ أَمْرِهِ»
  12. «إِنَّكَ إِنْ سَالَمْتَ اللَّهَ سَلِمْتَ وَ فُزْتَ»
  13. «وَ مَنْ سَالَمَ اللَّهَ سَلَّمَهُ وَ مَنْ حَارَبَ اللَّهَ حَرَبَهُ»
  14. امامی، عبدالنبی، فرهنگ قرآن، ج۱.