امر جامع در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '[[رده: ' به '[[رده:') |
جز (جایگزینی متن - '{{یادآوری پانویس}} {{پانویس2}}' به '{{پانویس}}') |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده:مدخل]] | [[رده:مدخل]] | ||
[[رده:امر جامع]] | [[رده:امر جامع]] | ||
نسخهٔ ۱۱ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۳۸
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امر جامع (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- امر جامع: همداستان شدن در کاری[۱]، امر خطیر و مهمی که اجماع مردم را اقتضا دارد[۲]، مسئله مهمی که مشاوره و رایزنی عمومی مردم و تصمیم‌گیری جمعی را می‌طلبد؛ مانند جنگ، دفاع و نظایر آن[۳].
- ﴿وَإِذَا كَانُوا مَعَهُ عَلَى أَمْرٍ جَامِعٍ لَمْ يَذْهَبُوا﴾[۴].
- در فرهنگ سیاسی اجماع نظر مردم در امور مهم سیاسی و اجتماعی به معنای "توافق تقریباً همگانی اعضای آن درباره برخی قضایا یا موقعیت‌های خاص و ویژه که مستلزم تصمیم مشترک است"[۵]، در تحکیم موضع مردم و نظام به‌خصوص در مقابل دشمنان و متجاوزان و کارآمدی و پیشبرد اهداف مورد نظر آنان نقش اساسی دارد[۶].
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۸.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۰۱.
- ↑ سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۵، ص۱۶۶.
- ↑ «و چون در کاری همگانی همراه او باشند تا از او اجازه نگیرند (به راهی دیگر) نمی‌روند» سوره نور، آیه ۶۲.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۸۱.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۲۴.