رقیه دختر پیامبر خاتم در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۴۳: خط ۴۳:
==منابع==
==منابع==
* [[پرونده:42439.jpg|22px]] [[حبیب محمدزاده|محمدزاده،حبیب]]، [[رقیه و ام‌کلثوم (مقاله)|رقیه و ام‌کلثوم]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱''']]
* [[پرونده:42439.jpg|22px]] [[حبیب محمدزاده|محمدزاده،حبیب]]، [[رقیه و ام‌کلثوم (مقاله)|رقیه و ام‌کلثوم]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱''']]
* [[پرونده:1100352.jpg|22px]] [[فرهاد علی‌زاده|علی‌زاده،فرهاد]]، [[رقیه و ام‌کلثوم دختران رسول خدا (مقاله)|رقیه و ام‌کلثوم دختران رسول خدا]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱''']]


==پانویس==
==پانویس==

نسخهٔ ‏۱۸ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۵۶

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث پیامبر خاتم است. "رقیه دختر پیامبر خاتم" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل رقیه دختر پیامبر خاتم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

نسب

ازدواج رقیه با عثمان بن عفان

وفات رقیه

رقیه در دایرة صحابه پیامبر اعظم ج۲

ازدواج رقیه

پیامبر اسلام(ص) و خدیجه چهار دختر به ترتیب به نام‌های رقیه، زینب، ام کلثوم و فاطمه(س) داشتند[۱۷] که رقیه و ام کلثوم قبل از بعثت به دنیا آمدند و فاطمه(س) بعد از رسالت پیامبر(ص) دیده به جهان گشود[۱۸]. همه این چهار دختر، اسلام را درک کردند و اسلام آوردند و همراه پیامبر(ص) به مدینه هجرت نمودند[۱۹].

رقیه را عتبة بن ابی لهب تزویج نمود و لیکن قبل از دخول وی را طلاق داد. وی او را سخت در اذیت و فشار قرار می‌داد. پیامبر(ص) عتبه را نفرین کرد و فرمود: خداوندا یکی از سگ‌های خود را بر وی مسلط کن. پس از چندی شیری بر وی حمله نمود و او را پاره پاره نمود[۲۰]. پس از اینکه عتبه رقیه را طلاق داد عثمان بن عفان او را به نکاح خود در آورد[۲۱].

رقیه در جریان هجرت به حبشه همراه عثمان بود[۲۲] و در هجرت نخستین کودکی را که از عثمان باردار بود سقط کرد و پس از آن برای عثمان پسری به نام عبدالله آورد و لذا او را ابو عبدالله نامیدند. در یکی از روزها خروسی با منقار خود چشم عبدالله را زخمی نمود و در نتیجه عبدالله مریض شد و از دنیا رفت[۲۳] و برای دفن او عثمان در مدینه ماند و در جنگ بدر شرکت نکرد[۲۴]. [۲۵]

وفات رقیه

رقیه دختر رسول خدا(ص) پس از یکسال و ده ماه و بیست روز بعد از هجرت پیامبر(ص) به مدینه[۲۶] به مرض حصبه دچار شد و از دنیا رفت[۲۷].

هنگامی که رقیه از دنیا رفت رسول خدا(ص) خطاب به روح پاکش فرمود: به عثمان بن مظعون که پیش از ما مرده است ملحق شو[۲۸] (عثمان بن مظعون در ذی الحجه سال دوم هجری وفات یافت و پیامبر(ص) وی را در بقیع دفن کرد)[۲۹] در این هنگام زنان بر مرگ رقیه گریستند. حضرت فاطمه(س) هم در بالای قبر کنار رسول خدا قرار داشت و می‌گریست. رسول خدا(ص) نیز با لباس خود اشک چشمان فاطمه(س) را پاک می‌کرد[۳۰]. پیامبر(ص) سرش را رو به آسمان کرد و در حالی که اشک از چشمانش جاری می‌شد، دعا کرد: خدایا رقیه را از فشار قبر نجات بده[۳۱].[۳۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. محمدزاده،حبیب، رقیه و ام‌کلثوم، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۸۶.
  2. احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۴۰۱.
  3. ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۲، ص۳۳۹.
  4. احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۴۰۱.
  5. محمدزاده،حبیب، رقیه و ام‌کلثوم، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۸۶-۳۸۷.
  6. ابو بکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۲، ص۳۳۹؛ احمدبن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، م ص۴۰۱.
  7. شیخ حسین دیار بکری، تاریخ الخمیس فی أحوال انفس النفیس، ج۱، ص۲۷۵؛ ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۳، ص۱۴۲؛ ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۷، ص۲۸۷.
  8. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۳۰.
  9. تقی الدین مقریزی، إمتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال و الحفدة و المتاع، ج۵، ص۳۵۵؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۴۱۹؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۹.
  10. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۰.
  11. محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۴، ص۴۱۹؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۸۳؛ ج۳، ص۴۰.
  12. محمدزاده،حبیب، رقیه و ام‌کلثوم، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۸۷.
  13. شیخ حسین دیار بکری، تاریخ الخمیس فی أحوال انفس النفیس، ج۱، ص۴۰۶، شمس‌الدین محمد ذهبی، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام، ج۲، ص۱۲۴؛ ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۳، ص۱۵۱.
  14. ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۳، ص۱۷۸؛ ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۷، ص۲۸۳؛ ابوالربیع حمیری کلاعی، الإکتفاء بما تضمنه من مغازی رسول الله(ص) و الثلاثة الخلفاء، ج۱، ص۳۴۴.
  15. وی مرد عابدی بود و روزها روزه می‌گرفت و شب‌ها به عبادت طی می‌کرد. او اولین مهاجری بود که در مدینه از دنیا رفت و در بقیع مدفون شد. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۳۰.
  16. محمدزاده،حبیب، رقیه و ام‌کلثوم، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۸۷-۳۸۸.
  17. اصول کافی، کلینی، ج۱، ص۴۳۹؛ السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۱۹۰.
  18. اصول کافی، کلینی، ج۱، ص۴۳۹.
  19. السیرة النبویة، ابن هشام، ج۱، ص۱۹۰.
  20. اعلام الوری باعلام الهدی، طبرسی، ص۱۴۰.
  21. السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۶۵۲؛ اعلام الوری باعلام الهدی، طبرسی، ص۱۴۰-۱۴۱؛ المنتظم، ابن جوزی، ج۳، ص۱۳۸.
  22. السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۳۲۲؛ اعلام الوری باعلام الهدی، طبرسی، ص۱۴۰-۱۴۱؛ المنتظم، ابن جوزی، ج۳، ص۱۳۸.
  23. الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۳۰؛ اعلام الوری باعلام الهدی، طبرسی، ص۱۴۰.
  24. اعلام الوری باعلام الهدی، طبرسی، ص۱۴۰.
  25. علی‌زاده، فرهاد، مقاله «رقیه و ام‌کلثوم دختران رسول خدا»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۲، ص:۲۴۳-۲۴۴.
  26. المعارف، ابن قتیبه دینوری، ص۱۴۲.
  27. تاریخ المدینه، ابن شبه، ج۱، ص۱۰۴.
  28. فروع کافی، کلینی، ج۳، ص۲۴۱؛ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۳۰؛ وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج۳، ص۲۸۰.
  29. تاریخ الطبری، طبری، ج۲، ص۴۸۵.
  30. فروع کافی، کلینی، ج۳، ص۲۴۱؛ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۳۰.
  31. فروع کافی، کلینی، ج۳، ص۲۳۶.
  32. علی‌زاده، فرهاد، مقاله «رقیه و ام‌کلثوم دختران رسول خدا»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۲، ص:۲۴۴.