عرش در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

عرش در معارف دعا و زیارات (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۶ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۵۵

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۱۶ مارس ۲۰۲۱

جز

جایگزینی متن - 'تکیه' به 'تکیه'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۰۹۰

ویرایش

@@ خط ۱۱: / خط ۱۱: @@
 ==مقدمه==
 [[عرش]]، به معنی تخت، سقف [[خانه]]، داربست و تخت [[پادشاهی]] و [[حکومت]] است. [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَرَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ}}<ref>«و پدر و مادر خود را بر اورنگ (خویش) فرا برد» سوره یوسف، آیه ۱۰۰.</ref>
-گاه عرش بر آنچه که از نظر [[معنوی]] و وجودی اشراف و احاطه دارد اطلاق می‌شود: {{متن قرآن|الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى}}<ref>«(خداوند) بخشنده بر اورنگ (فرمانفرمایی جهان) استیلا دارد» سوره طه، آیه ۵.</ref>. [[بدیهی]] است [[خداوند]] تخت [[حکومتی]] مانند تخت و حکومت بشری ندارد، بلکه منظور از عرش همه [[جهان]] است که [[تخت خدا]] محسوب می‌شود و منظور از [[تکیه]] زدن بر عرش [[تسلط]] [[پروردگار]] و احاطه کامل او نسبت به جهان و [[نفوذ]] [[فرمان]] او در [[مخلوقات]] است.
+گاه عرش بر آنچه که از نظر [[معنوی]] و وجودی اشراف و احاطه دارد اطلاق می‌شود: {{متن قرآن|الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى}}<ref>«(خداوند) بخشنده بر اورنگ (فرمانفرمایی جهان) استیلا دارد» سوره طه، آیه ۵.</ref>. [[بدیهی]] است [[خداوند]] تخت [[حکومتی]] مانند تخت و حکومت بشری ندارد، بلکه منظور از عرش همه [[جهان]] است که [[تخت خدا]] محسوب می‌شود و منظور از تکیه زدن بر عرش [[تسلط]] [[پروردگار]] و احاطه کامل او نسبت به جهان و [[نفوذ]] [[فرمان]] او در [[مخلوقات]] است.
 [[امام سجاد]]{{ع}} در [[صحیفه]] می‌خواند: {{متن حدیث|يَا ذَا الْعَرْشِ‏ الْعَظِيمِ‏}}<ref>دعای ۷.</ref>؛ «ای (خدای) صاحب عرش [[عظیم]]. آن [[حضرت]] بر [[حاملان عرش]] [[خدا]] [[درود]] می‌فرستد: بار خدایا درود بفرست بر حاملان عرش خود، فرشتگانی که در [[تسبیح]] تو [[سستی]] نمی‌پذیرند»<ref>نیایش سوم.</ref>.