حَذَر در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۲۰

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث حَذَر است. "حَذَر" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حَذَر (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

حَذَر؛ برحذر بودن، بیمناکی، پروا داشتن و ترسیدن^[۱]. چون این کلمه به معنای اجتناب ‌کردن از چیز خوفناک و مهلک آمده، اخص از "خوف" ^[۲] است، زیرا خوف حالتی نفسانی است که گاهی بدون علت به وجود می‌آید.
﴿فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَنْ تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ﴾^[۳].
انذار و تبشیر (وعد و وعید) دو اصل مهم تبلیغ و دعوت هستند، که در قرآن کریم به‌روشنی قابل ملاحظه‌اند.
خدای تعالی در قرآن بارها بندگان را از مخالفت با خود برحذر داشته و بر مراعات حدود الهی دعوت کرده است^[۴].

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۵.
↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۴۴۲.
↑ «کسانی که از فرمان وی سرمی‌پیچند از اینکه به آنان آزمونی یا عذابی دردناک رسد باید بپرهیزند» سوره نور، آیه۶۳.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۱۹.

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{ویرایش غیرنهایی}}
 {{امامت}}
 <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">