ابواثیله مولی رسول الله: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[))
خط ۴: خط ۴:
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابواثیله مولی رسول الله در تراجم و رجال]] | [[ابواثیله مولی رسول الله در تاریخ اسلامی]]</div>
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابواثیله مولی رسول الله در تراجم و رجال]] - [[ابواثیله مولی رسول الله در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">



نسخهٔ ‏۲۹ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۴۴


این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابن جوزی[۱] و نووی[۲]، این کنیه را ضمن نام موالی رسول خدا(ص) آورده و توضیحی درباره او نداده‌اند. ابن حجر[۳] نیز سخن ابن جوزی را تکرار کرده است. در منابع متقدم - مانند ابن سعد - که موالی رسول خدا(ص) را ذکر می‌کنند، نامی از ابواثیله نیست. درباره اینکه این شخص همان ابواثیله راشد اسلمی باشد، دلیل قطعی وجود ندارد [۴] و به نظر می‌رسد اینکه برخی[۵] احتمال داده‌اند صاحب این کنیه همان راشد باشد، به خطا رفته‌اند. شامی[۶] هم از تهذیب الأسماء نقل می‌کند که نام ابواثیله، اسلم یا غیر آن است. اما در آن کتاب[۷] فقط گفته شده ابواثیله از موالی رسول خدا(ص) است و آنکه نامش اسلم ذکر شده، ابو رافع است.[۸]

جستارهای وابسته

منابع

  1. پرونده:1100558.jpg صادقی، مصطفی، مقاله «ابواثیله»، دانشنامه سیره نبوی ج۱

پانویس

  1. اب نجوزی، ص۳۶.
  2. نووی، ج۱، ص۲۸.
  3. ابن حجر، ج۵، ص۷.
  4. ر.ک: مدخل راشد أسلمی.
  5. ابن سیدالناس، ج۲، ص۳۹۸.
  6. شامی، ج۱۱، ص۴۰۹.
  7. نووی، ج۱، ص۲۸.
  8. صادقی، مصطفی، مقاله «ابواثیله»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۱۰۹.