اقطاع ارفاقی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}}))
خط ۱۷: خط ۱۷:
==پانویس==
==پانویس==


{{پانویس2}}
{{پانویس}}




[[رده:اقطاع ارفاقی]]
[[رده:اقطاع ارفاقی]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ ‏۳۰ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۱۱


اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اقطاع ارفاقی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

اقطاع ارفاقی، گونه‌ای از اقطاعات، شامل واگذاری معادن، راه‌ها و بازارها است، که از سوی امام و حاکم اسلامی در اختیار کسی قرار می‌گیرد تا از آن انتفاع ببرد؛ نظیر اقطاع معدن نمک در سد "مأرب" از جانب پیامبر(ص)[۱]. بعدها اقطاع ارفاقی، به داشتن حق اولویت نسبت به یک مکان معین با شرط عدم زیان به دیگری نیز اطلاق گردید، مانند حق اولویت میدان‌گاه‌ها، بازار، حریم شهر و کنار خیابان جهت خرید و فروش[۲][۳].

منابع

پانویس

  1. ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۲۳۵؛ الأموال، شماره ۶۸۳؛ یحیی بن آدم، الخراج، شماره ۳۴۶؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۱۹۸-۱۹۷ و ۱۸۷.
  2. الحاوی، ج۱، ص۲۰۷-۱۹۹؛ مبسوط در ترمینولوژی حقوق، ج۱، ص۵۵۹.
  3. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۳۹.