علی اصغر: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}}))
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
خط ۸: خط ۷:
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام حسین (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام حسین (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
'''علی اصغر''' یکی از [[فرزندان امام حسین]]{{ع}} که شیر [[خوار]] بود و از [[تشنگی]]، [[روز عاشورا]] بی تاب شده بود.  
'''علی اصغر''' یکی از [[فرزندان امام حسین]]{{ع}} که شیر [[خوار]] بود و از [[تشنگی]]، [[روز عاشورا]] بی تاب شده بود.  
==مقدمه==
==مقدمه==
[[امام]]، خطاب به [[دشمن]] فرمود: از [[یاران]] و فرزندانم، کسی جز این [[کودک]] نمانده است. نمی‌بینید که چگونه از [[تشنگی]] بی‌تاب است؟ در “نفس المهموم” آمده است که فرمود: {{متن حدیث|إن لم ترحموني فارحموا هذا الطفل}}. در حال [[گفتگو]] بود که تیری از کمان [[حرمله]] آمد و گوش تا گوش حلقوم [[علی اصغر]] را [[درید]]. [[امام حسین]]{{ع}} [[خون]] گلوی او را گرفت و به [[آسمان]] پاشید<ref>معالی السبطین، ج۱، ص۴۲۳.</ref>. در کتاب‌های [[مقتل]]، هم از “علی اصغر” یاد شده، هم از [[طفل رضیع]] ([[کودک شیرخوار]]) و در اینکه دو [[کودک]] بوده یا هر دو یکی است، [[اختلاف]] است.
[[امام]]، خطاب به [[دشمن]] فرمود: از [[یاران]] و فرزندانم، کسی جز این [[کودک]] نمانده است. نمی‌بینید که چگونه از [[تشنگی]] بی‌تاب است؟ در “نفس المهموم” آمده است که فرمود: {{متن حدیث|إن لم ترحموني فارحموا هذا الطفل}}. در حال [[گفتگو]] بود که تیری از کمان [[حرمله]] آمد و گوش تا گوش حلقوم [[علی اصغر]] را [[درید]]. [[امام حسین]]{{ع}} [[خون]] گلوی او را گرفت و به [[آسمان]] پاشید<ref>معالی السبطین، ج۱، ص۴۲۳.</ref>. در کتاب‌های [[مقتل]]، هم از “علی اصغر” یاد شده، هم از [[طفل رضیع]] ([[کودک شیرخوار]]) و در اینکه دو [[کودک]] بوده یا هر دو یکی است، [[اختلاف]] است.
خط ۱۹: خط ۲۰:


==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}



نسخهٔ ‏۱۱ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۱۷

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام حسین (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

علی اصغر یکی از فرزندان امام حسین(ع) که شیر خوار بود و از تشنگی، روز عاشورا بی تاب شده بود.

مقدمه

امام، خطاب به دشمن فرمود: از یاران و فرزندانم، کسی جز این کودک نمانده است. نمی‌بینید که چگونه از تشنگی بی‌تاب است؟ در “نفس المهموم” آمده است که فرمود: «إن لم ترحموني فارحموا هذا الطفل». در حال گفتگو بود که تیری از کمان حرمله آمد و گوش تا گوش حلقوم علی اصغر را درید. امام حسین(ع) خون گلوی او را گرفت و به آسمان پاشید[۱]. در کتاب‌های مقتل، هم از “علی اصغر” یاد شده، هم از طفل رضیع (کودک شیرخوار) و در اینکه دو کودک بوده یا هر دو یکی است، اختلاف است.

در زیارت ناحیه مقدسه، دربارۀ این کودک شهید، آمده است: «السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحُسَيْنِ الطِّفْلِ الرَّضِيعِ الْمَرْمِيِّ الصَّرِيعِ الْمُتَشَحِّطِ دَماً الْمُصَعَّدِ دَمُهُ فِي السَّمَاءِ الْمَذْبُوحِ بِالسَّهْمِ فِي حَجْرِ أَبِيهِ لَعَنَ اللَّهُ رَامِيَهُ حَرْمَلَةَ بْنَ كَاهِلٍ الْأَسَدِيَّ»[۲]. و در یکی از زیارتنامه‌های عاشورا آمده است: «وَ عَلَى وَلَدِكَ عَلِيٍّ الْأَصْغَرِ الَّذِي فُجِعْتَ بِهِ» از این کودک، با عنوان‌های شیرخواره، شش ماهه، باب الحوایج، طفل رضیع و... یاد می‌شود و قنداقه و گهواره از مفاهیمی است که در ارتباط با او آورده می‌شود.

“علی اصغر، یعنی درخشان‌ترین چهرۀ کربلا، بزرگ‌ترین سند مظلومیّت و معتبرترین زاویۀ شهادت... چشم تاریخ، هیچ وزنه‌ای را در تاریخ شهادت، به چنین سنگینی ندیده است”[۳]. علی اصغر را “باب الحوائج” می‌دانند، گرچه طفل رضیع و کودک کوچک است، اما مقامش نزد خدا والاست[۴].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. معالی السبطین، ج۱، ص۴۲۳.
  2. بحارالأنوار، ج۴۵، ص۶۶.
  3. اولین دانشگاه و آخرین پیامبر، شهید پاک‌نژاد، ج۲، ص۴۲.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۴۸.