علی اصغر: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
در [[زیارت ناحیه مقدسه]]، دربارۀ این [[کودک]] [[شهید]]، آمده است: {{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحُسَيْنِ الطِّفْلِ الرَّضِيعِ الْمَرْمِيِّ الصَّرِيعِ الْمُتَشَحِّطِ دَماً الْمُصَعَّدِ دَمُهُ فِي السَّمَاءِ الْمَذْبُوحِ بِالسَّهْمِ فِي حَجْرِ أَبِيهِ لَعَنَ اللَّهُ رَامِيَهُ حَرْمَلَةَ بْنَ كَاهِلٍ الْأَسَدِيَّ}}<ref>بحارالأنوار، ج۴۵، ص۶۶. </ref>. و در یکی از زیارتنامه‌های [[عاشورا]] آمده است: {{متن حدیث|وَ عَلَى وَلَدِكَ عَلِيٍّ الْأَصْغَرِ الَّذِي فُجِعْتَ بِهِ}} از این [[کودک]]، با عنوان‌های [[شیرخواره]]، [[شش ماهه]]، [[باب الحوایج]]، [[طفل رضیع]] و... یاد می‌شود و قنداقه و گهواره از مفاهیمی است که در [[ارتباط]] با او آورده می‌شود.
در [[زیارت ناحیه مقدسه]]، دربارۀ این [[کودک]] [[شهید]]، آمده است: {{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحُسَيْنِ الطِّفْلِ الرَّضِيعِ الْمَرْمِيِّ الصَّرِيعِ الْمُتَشَحِّطِ دَماً الْمُصَعَّدِ دَمُهُ فِي السَّمَاءِ الْمَذْبُوحِ بِالسَّهْمِ فِي حَجْرِ أَبِيهِ لَعَنَ اللَّهُ رَامِيَهُ حَرْمَلَةَ بْنَ كَاهِلٍ الْأَسَدِيَّ}}<ref>بحارالأنوار، ج۴۵، ص۶۶. </ref>. و در یکی از زیارتنامه‌های [[عاشورا]] آمده است: {{متن حدیث|وَ عَلَى وَلَدِكَ عَلِيٍّ الْأَصْغَرِ الَّذِي فُجِعْتَ بِهِ}} از این [[کودک]]، با عنوان‌های [[شیرخواره]]، [[شش ماهه]]، [[باب الحوایج]]، [[طفل رضیع]] و... یاد می‌شود و قنداقه و گهواره از مفاهیمی است که در [[ارتباط]] با او آورده می‌شود.


“علی اصغر، یعنی درخشان‌ترین چهرۀ [[کربلا]]، بزرگ‌ترین [[سند]] [[مظلومیّت]] و معتبرترین زاویۀ [[شهادت]]... [[چشم]] [[تاریخ]]، هیچ وزنه‌ای را در [[تاریخ]] [[شهادت]]، به چنین سنگینی ندیده است”<ref>اولین دانشگاه و آخرین پیامبر، شهید پاک‌نژاد، ج۲، ص۴۲.</ref>. [[علی اصغر]] را “باب الحوائج” می‌دانند، گرچه [[طفل رضیع]] و [[کودک]] کوچک است، اما مقامش نزد [[خدا]] والاست<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۴۸.</ref>.
“علی اصغر، یعنی درخشان‌ترین چهرۀ [[کربلا]]، بزرگ‌ترین [[سند]] [[مظلومیّت]] و معتبرترین زاویۀ [[شهادت]]... [[چشم]] [[تاریخ]]، هیچ وزنه‌ای را در [[تاریخ]] [[شهادت]]، به چنین سنگینی ندیده است”<ref>اولین دانشگاه و آخرین پیامبر، شهید پاک‌نژاد، ج۲، ص۴۲.</ref>. علی اصغر را “باب الحوائج” می‌دانند، گرچه [[طفل رضیع]] و [[کودک]] کوچک است، اما مقامش نزد [[خدا]] والاست<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۴۸.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۱۱ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۴۸

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام حسین (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

علی اصغر یکی از فرزندان امام حسین(ع) که شیر خوار بود و از تشنگی، روز عاشورا بی تاب شده بود.

مقدمه

امام، خطاب به دشمن فرمود: از یاران و فرزندانم، کسی جز این کودک نمانده است. نمی‌بینید که چگونه از تشنگی بی‌تاب است؟ در “نفس المهموم” آمده است که فرمود: «إن لم ترحموني فارحموا هذا الطفل». در حال گفتگو بود که تیری از کمان حرمله آمد و گوش تا گوش حلقوم علی اصغر را درید. امام حسین(ع) خون گلوی او را گرفت و به آسمان پاشید[۱]. در کتاب‌های مقتل، هم از “علی اصغر” یاد شده، هم از طفل رضیع (کودک شیرخوار) و در اینکه دو کودک بوده یا هر دو یکی است، اختلاف است.

در زیارت ناحیه مقدسه، دربارۀ این کودک شهید، آمده است: «السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحُسَيْنِ الطِّفْلِ الرَّضِيعِ الْمَرْمِيِّ الصَّرِيعِ الْمُتَشَحِّطِ دَماً الْمُصَعَّدِ دَمُهُ فِي السَّمَاءِ الْمَذْبُوحِ بِالسَّهْمِ فِي حَجْرِ أَبِيهِ لَعَنَ اللَّهُ رَامِيَهُ حَرْمَلَةَ بْنَ كَاهِلٍ الْأَسَدِيَّ»[۲]. و در یکی از زیارتنامه‌های عاشورا آمده است: «وَ عَلَى وَلَدِكَ عَلِيٍّ الْأَصْغَرِ الَّذِي فُجِعْتَ بِهِ» از این کودک، با عنوان‌های شیرخواره، شش ماهه، باب الحوایج، طفل رضیع و... یاد می‌شود و قنداقه و گهواره از مفاهیمی است که در ارتباط با او آورده می‌شود.

“علی اصغر، یعنی درخشان‌ترین چهرۀ کربلا، بزرگ‌ترین سند مظلومیّت و معتبرترین زاویۀ شهادت... چشم تاریخ، هیچ وزنه‌ای را در تاریخ شهادت، به چنین سنگینی ندیده است”[۳]. علی اصغر را “باب الحوائج” می‌دانند، گرچه طفل رضیع و کودک کوچک است، اما مقامش نزد خدا والاست[۴].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. معالی السبطین، ج۱، ص۴۲۳.
  2. بحارالأنوار، ج۴۵، ص۶۶.
  3. اولین دانشگاه و آخرین پیامبر، شهید پاک‌نژاد، ج۲، ص۴۲.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۴۸.