مسلم بن عبدالله ضبابی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:


==مقدمه==
==مقدمه==
بنا به نقل کتب [[تاریخ]] و [[مقتل]]، او جزء [[قاتلان]] [[مسلم بن عوسجه]] بود که به همراه [[عبدالرحمان بن ابی‌ خشکاره بجلی]] و مسلم‌ بن عبدالله ضبابی و بنا به قولی [[عمرو بن حجاج زبیدی]] در [[قتل]] مسلم بن عوسجه شرکت کرد.<ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۶، ص۴۰۰؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۵، ص۴۳۶؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری، ج۴، ص۶۸. </ref>
بنا به نقل کتب [[تاریخ]] و [[مقتل]]، او جزء [[قاتلان]] [[مسلم بن عوسجه]] بود که به همراه [[عبدالرحمان بن ابی خشکاره بجلی]] و [[مسلم بن عبدالله ضبابی]] و بنا به قولی [[عمرو بن حجاج زبیدی]] در [[قتل]] مسلم بن عوسجه شرکت کرد.<ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۶، ص۴۰۰؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۵، ص۴۳۶؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری، ج۴، ص۶۸. </ref>


[[شبث بن ربعی]] او و دیگر افراد [[سپاه]] [[کوفه]] را به دلیل [[شادی]] و شعف پس از کشتن مسلم‌ بن عوسجه [[سرزنش]] کرد.<ref>الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۳۶. </ref> نام او به عنوان یکی از قاتلان مسلم‌ بن عوسجه در [[زیارت ناحیه مقدسه]] آمده و مورد [[لعنت]] قرار گرفته‌است.
[[شبث بن ربعی]]، او و دیگر افراد [[سپاه]] [[کوفه]] را به دلیل [[شادی]] و شعف پس از کشتن مسلم بن عوسجه [[سرزنش]] کرد.<ref>الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۳۶. </ref> نام او به عنوان یکی از قاتلان مسلم بن عوسجه در [[زیارت ناحیه مقدسه]] آمده و مورد [[لعنت]] قرار گرفته است.


پس از واقعه کربلا و تا [[قیام مختار|قیام مختار ثقفی]] در کوفه می‌زیست.  
پس از [[واقعه کربلا]] و تا [[قیام مختار|قیام مختار ثقفی]] در کوفه می‌زیست.  


در [[زمان]] [[حکومت]] زبیریان بر کوفه، به آنان پیوست و در نبردی که بین نیروهای [[ابن مطیع]] عامل [[عبدالله بن زبیر]] در کوفه و نیروهای مختار صورت گرفت او در کنار نیروهای ابن‌ مطیع جنگید. پس از [[شکست]] زبیریان، وی جزو اشرافی بود که به مختار پیوست. سپس در [[شورش]] بر علیه سپاه مختار شرکت کرد. مختار وی و دیگر امرای [[اموی]] را در [[جنگ]] جَبّانة السَبیع شکست داد.<ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۵۸-۵۹؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۶، ص۲۹،۱۸. </ref> پس از آن به همراه چند تن از [[قاتلین]] [[کربلا]] از [[کوفه]] گریخت. مختار جمعی را به همراه [[غلام]] خود [[زربی|زِربی]] در پی آنان فرستاد. چون نزدیک شدند، [[شمر بن ذی الجوشن]] با حیله‌ای زربی را کشت. مسلم‌ بن عبدالله ضبابی به همراه شمر بن ذی الجوشن و چند تن دیگر فرار کردند. <ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۶، ص۶۵؛ الاخبار الطوال، دینوری، ابوحنیفه احمدبن ‌داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی، ص۳۰۱-۳۰۲؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۶، ص۵۲.</ref>  
در [[زمان]] [[حکومت]] زبیریان بر کوفه، به آنان پیوست و در نبردی که بین نیروهای [[ابن مطیع]] عامل [[عبدالله بن زبیر]] در کوفه و نیروهای مختار صورت گرفت، او در کنار نیروهای [[ابن مطیع]] جنگید. پس از [[شکست]] زبیریان، وی جزو اشرافی بود که به مختار پیوست. سپس در [[شورش]] بر علیه سپاه مختار شرکت کرد. مختار وی و دیگر امرای [[اموی]] را در [[جنگ]] [[جَبّانة السَبیع]] [[شکست]] داد.<ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۵۸-۵۹؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۶، ص۲۹،۱۸. </ref> پس از آن به همراه چند تن از [[قاتلین]] [[کربلا]] از کوفه گریخت. مختار جمعی را به همراه [[غلام]] خود [[زربی|زِربی]] در پی آنان فرستاد. چون نزدیک شدند، [[شمر بن ذی الجوشن]] با حیله‌ای زربی را کشت. [[مسلم بن عبدالله ضبابی]] به همراه شمر بن ذی الجوشن و چند تن دیگر فرار کردند.<ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۶، ص۶۵؛ الاخبار الطوال، دینوری، ابوحنیفه احمد بن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی، ص۳۰۱-۳۰۲؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۶، ص۵۲.</ref>  


[[یاران مختار]] به آنان رسیدند و شمر بن ذی الجوشن را کشتند و مسلم‌ بن عبدالله ضبابی را هم دستگیر کردند. آنگاه به [[دستور]] مختار او را تیرباران نمودند.<ref>[[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص۲۳۳-۲۳۴.</ref>
[[یاران مختار]] به آنان رسیدند و شمر بن ذی الجوشن را کشتند و مسلم بن عبدالله ضبابی را هم دستگیر کردند. آنگاه به [[دستور]] مختار او را تیرباران نمودند.<ref>[[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص۲۳۳-۲۳۴.</ref>


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==

نسخهٔ ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۳۶

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مسلم‌ بن عبدالله ضبابی، یکی از سربازان عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.

مقدمه

بنا به نقل کتب تاریخ و مقتل، او جزء قاتلان مسلم بن عوسجه بود که به همراه عبدالرحمان بن ابی خشکاره بجلی و مسلم بن عبدالله ضبابی و بنا به قولی عمرو بن حجاج زبیدی در قتل مسلم بن عوسجه شرکت کرد.[۱]

شبث بن ربعی، او و دیگر افراد سپاه کوفه را به دلیل شادی و شعف پس از کشتن مسلم بن عوسجه سرزنش کرد.[۲] نام او به عنوان یکی از قاتلان مسلم بن عوسجه در زیارت ناحیه مقدسه آمده و مورد لعنت قرار گرفته است.

پس از واقعه کربلا و تا قیام مختار ثقفی در کوفه می‌زیست.

در زمان حکومت زبیریان بر کوفه، به آنان پیوست و در نبردی که بین نیروهای ابن مطیع عامل عبدالله بن زبیر در کوفه و نیروهای مختار صورت گرفت، او در کنار نیروهای ابن مطیع جنگید. پس از شکست زبیریان، وی جزو اشرافی بود که به مختار پیوست. سپس در شورش بر علیه سپاه مختار شرکت کرد. مختار وی و دیگر امرای اموی را در جنگ جَبّانة السَبیع شکست داد.[۳] پس از آن به همراه چند تن از قاتلین کربلا از کوفه گریخت. مختار جمعی را به همراه غلام خود زِربی در پی آنان فرستاد. چون نزدیک شدند، شمر بن ذی الجوشن با حیله‌ای زربی را کشت. مسلم بن عبدالله ضبابی به همراه شمر بن ذی الجوشن و چند تن دیگر فرار کردند.[۴]

یاران مختار به آنان رسیدند و شمر بن ذی الجوشن را کشتند و مسلم بن عبدالله ضبابی را هم دستگیر کردند. آنگاه به دستور مختار او را تیرباران نمودند.[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۶، ص۴۰۰؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۵، ص۴۳۶؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری، ج۴، ص۶۸.
  2. الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۳۶.
  3. انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۵۸-۵۹؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۶، ص۲۹،۱۸.
  4. انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۶، ص۶۵؛ الاخبار الطوال، دینوری، ابوحنیفه احمد بن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی، ص۳۰۱-۳۰۲؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۶، ص۵۲.
  5. محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۳۳-۲۳۴.

الگو:قاتلان امام حسین